Ślubowanie uczniów szkoły odbywa się w dniu patrona naszej szkoły Św. Franciszka, czyli 4 października. Przedstawiam scenariusz takiej uroczystości, którą wykorzystałam w pracy ze swoimi klasami!
I. CZĘŚĆ OFICJALNA
– Proszę wstać. Baczność! – Do hymnu!
Odśpiewanie hymnu
– Po hymnie! Proszę usiąść.
2. POWITANIE GOŚCI (Uroczystego powitania dokonuje uczeń prowadzący uroczystość).
Szanowni Państwo! W imieniu dyrekcji szkoły, grona nauczycielskiego oraz społeczności uczniowskiej naszej szkoły pragnę serdecznie powitać dostojnych gości w dniu święta patrona szkoły. Tradycją stało się już, że w tym dniu odbywa się ślubowanie klasy pierwszej. Serdecznie witam wszystkich nauczycieli, rodziców, koleżanki i kolegów z klas starszych, a szczególnie ciepło witam dziś naszych uroczych pierwszoklasistów.
Mała Koleżanko, Mały Kolego! Pamiętajcie, że jesteśmy Waszymi starszymi koleżankami i kolegami, którzy służyć Wam będą zawsze bezinteresowną pomocą, podobnie jak nasz patron – św. Franciszek. Uśmiechnijcie się, bo nasza szkoła jest przyjazna dla uczniów. Cieszymy się, że powiększyła się nasza szkolna rodzina. Wiecie, że w rodzinie każdy ma zarówno prawa, jak i obowiązki, które powinien solidnie wypełniać. Naszym wspólnym obowiązkiem jest przede wszystkim pilna nauka. Do niej wdrożą Was nauczyciele i rodzice. My, starsi koledzy, postaramy się zawsze Wam pomóc i wskazać właściwą drogę. Korzystajcie śmiało z naszych szczerych rad i wszelkiej pomocy. Możecie się zawsze zwrócić do nas ze wszystkimi problemami.
Życzymy Wam bardzo dobrych wyników w nauce oraz wielu przyjaźni i radosnych przygód w szkolnym życiu. A teraz proszę o zabranie głosu panią dyrektor szkoły
3. WYSTĄPIENIE DYREKTORA SZKOŁY
– Dziękuję pani dyrektor za wystąpienie.
4. WRĘCZENIE LEGITYMACJI
Drodzy Pierwszoklasiści! Podczas Mszy świętej w kaplicy uroczyście ślubowaliście. Dla upamiętnienia faktu, że od tej chwili jesteście pełnoprawnymi uczniami naszej szkoły, za chwilę otrzymacie z rąk pani dyrektor legitymacje szkolne, a od wychowawcy pamiątki ślubowania. Proszę panią dyrektor oraz wychowawcę o wręczenie legitymacji i pamiątek.
I. CZĘŚĆ ARTYSTYCZNA
– Na początek oddajemy głos najstarszym uczniom naszej szkoły, którzy pragną swoim występem uświetnić dzisiejszą uroczystość.
Zaszumiały drzewa przed szkołą. Witaj, pierwsza klaso! I zagruchał szary gołąb. Witaj, pierwsza klaso!
Słoneczniki za płotem się złocą. Witaj, pierwsza klaso! A i wróble w jaśminie świergocą. Witaj, pierwsza klaso!
Wszystko, wszystko dziś dla pierwszej klasy: uśmiechy słońca, kolorowe astry. I ten wierszyk, który starsze dzieci dla pierwszaków mówią dziś z pamięci.
Chodźcie śmiało do szkoły pierwszacy, do zabawy, do wspólnej pracy. Szkoła drzwi swe otwiera gościnnie, Szkoła serdecznie was przyjmie. (Cz. Janczarski „Powitanie pierwszej klasy”)
Na środek wchodzą uczniowie klasy 1 (parami i maszerują dookoła, w tle słychać muzykę).
Uczeń:
Jestem bardzo wesoły, Bo idę do szkoły. Piaskownicę zostawiam bez żalu. Książki niosę w tornistrze, Od czystości aż błyszczę. Przecież jestem już pierwszak nie maluch. (M. Niwińska „Pierwszak”)
Uczeń:
Po raz pierwszy idziemy do szkoły. Pożegnaliśmy zabawki i przedszkola... Czy jest wśród nas może ktoś taki, Co w przedszkolu zostać by wolał? A w szkole na nas czeka rzecz nowa: obowiązki. I coraz mniej zabawek, i coraz więcej książek. I choć może trudniejsze będą Następne nasze lata, Otworzy się nam wielka, ciekawa księga świata. (W. Faber „Księga”)
Piosenka: „Nasza klasa”
Nasza klasa, pierwsza klasa, klasa roześmiana, jasnym oknem, dużym oknem wita nas od rana.
Nasza klasa, pierwsza klasa, śpiewa bardzo ładnie, a kto lepiej, kto weselej, tego nikt nie zgadnie.
A w te klasie, naszej klasie, dwie Dorotki, Jaś z Adasiem, no i pani taka sama jak ciocia, czy mama.
Bo śpiewają w naszej klasie dwie Dorotki, Jaś z Adasiem, no i pani taka sama jak ciocia, czy mama.
Uczeń:
Witaj nam szkoło radosna, Grająca dzwonkiem co rano. Dzień dobry, szkoło wesoła, lesie i łąko dobranoc.
Uczeń: Kochana Szkoło! Znamy twoje korytarze, wiemy, że po tablicy się nie maże!
Uczeń: Grzecznym na co dzień być wypada, powiemy wszystkim, jaka na to rada.
Uczeń: Nie wolno trącać w ławce sąsiada!
Uczeń: (chłopiec) Dziewczyn nie ciągnąć za warkocze, chociaż pół klasy z tego chichocze!
Uczeń: Często używać magicznych słów: proszę, przepraszam, dziękuję, bo kto te słowa stosuje, chlubę przez nie zyskuje.
Uczeń: Nawet gdy namawia cię kolega, nigdy nie hałasuj, nie skarż, a na przerwach zbytnio nie biegaj.
Uczeń: Miej uśmiech często na twarzy, za to przyjaźnią inni będą cię darzyć.
Uczeń: Każdy z nas o klasę dba, zwłaszcza kiedy dyżur ma. Pilnuje, by w klasie nie biegały dzieci, podlewa kwiaty, wietrzy, zbiera śmieci, tablicę chętnie ściera, nawet pomoce pani pozbiera.
Uczeń: Dba o czyste ręce, zeszyty i książki. Słowem - zna swe obowiązki.
Uczeń: Wie też, że Bałtyk - to polskie morze. Stolicą Polski jest Warszawa, a założyli ją Wars i Sawa. Przyrodę też bardzo kochamy. Roślinki w klasie hodujemy, ptaki dokarmiamy.
Uczeń: Liczymy też, piszemy i czytamy - Wszystko naszej Pani zawdzięczamy!
( M. Kumor „Egzamin pierwszoklasisty”)
Dziewczynka z książką:
Rację Ania ma zupełną.
W szkole się marzenia spełnią,
czytać mogę ile chcę
pani za to chwali mnie!
Dziewczynka z zeszytem:
Piękne literki
piszę w zeszycie.
Proszę, pokażę
Jak nie wierzycie!
Uczeń:
Ja się głoskować
już nauczyłem.
Na lekcji grzeczny
Cały czas byłem.
Uczeń:
Na lekcjach często
zgłaszać się trzeba.
Wtedy problemów
z nauką nie ma.
Ola:
A ja mam na imię Ola.
I przyszłam tutaj
prosto z przedszkola.
Żeby móc liczyć
niby komputer,
bo wtedy tata
kupi mi skuter.
Uczeń: Jak widzicie - (...) my jesteśmy najzwyklejsze dzieci. Zdarza się nam bić, przeszkadzać, śmiecić. Ale od dziś z tym zrywamy i rzetelną poprawę przyrzekamy!
(na podstawie wiersza „My jesteśmy dzieci”, autor nieznany) Piosenka: Chociaż mało mamy lat” (Występujący na scenie śpiewają do mikrofonów, a pozostali ze swoich miejsc.) Chociaż mało mamy lat tak naprawdę niewiele. Choć lubimy w piłkę grać i pojeździć rowerem. Choć na wszystko mamy czas tyle zabaw nas czeka. Wiemy, że każdy z nas wyrośnie na wielkiego, wielkiego na człowieka.
Ref.: Bo co może, co może mały człowiek tak jak ja albo ty. Może pani, a może pan podpowie, my zgodzimy się z tym.
Zostaje dwoje dzieci, pozostali siadają.
św. Franciszek
Szczęść Boże pierwszaki!
W naszej szkole zwyczaj taki,
że gdy ślubowania czas –
św. Franciszek wita Was! Dziecko:
Co św. Franciszek robi w szkole?
św. Franciszek Św. Franciszek mieszka wszędzie, w elementarzu teraz będzie, żebyś pokochał pierwszaku szkołę i wielką w niej odegrał rolę. Św. Franciszek więc życzy, żeby przez rok cały pierwszaki zbierały same pochwały! I oczekuje od was znakomitych cenzurek – bez żadnych uwag, bez żadnych dwójek! A teraz pierwszaki – Głowy do góry! Co dziś jeszcze powiecie? Niech to usłyszą Te szkolne mury!
Uczeń: Szkoło, nasza szkoło, Choć cię krótko znamy, My pierwszoklasiści - bardzo cię kochamy.
Pierwszoklasiści: Dla ciebie nam uczyć się trzeba, Dla ciebie kiedyś pracować. Nauczyć się zdobywać chleba i kochać ciebie, szanować. My w szkole się uczyć będziemy na godnych ciebie Polaków. Tobie to, Polsko, ślubujemy. To słowo honoru pierwszaków!
Uczeń:
Nasza pani dyrektor
też tak patrzy szczerze...
Dobrze w szkole będzie!
Teraz już w to wierzę.
Wszystkie pierwszaki śpiewają piosenkę „Uczeń klasy pierwszej”, na melodię piosenki „Pożegnanie przedszkola” zamieszczonej na kasecie „Już w szkole”, dla klasy I, semestr 1, Wydawnictwa Nowa Era.Piosenka „ Uczeń klasy pierwszej”I. Do klasy pierwszej chodzę już, poznałem szkołę wszerz i wzdłuż. Kolegów nowych także mam i litery wszystkie znam. Ref. W szkole szybko przecież mija czas, coraz więcej umie każdy z nas. Pisze trudne słowa, uczy się rachować, choćby z trudem szło. II. Uczyć się będę wytrwale, żeby złych uwag nie było wcale. Szkoła dla mnie domem jest. Szkolną mamą pani też. Ref. Jak to dobrze w szkole uczniem być i z wszystkimi zawsze w zgodzie żyć. Każdy uczeń w klasie może zostać asem, Jeśli tylko tego chce. III. Nauka bywa ciekawsza od bajek, gdy jej przybywa - starszym się staję. Z książkami jestem za pan brat i nie obcy jest mi świat. Ref. Dobrze uczniem w naszej szkole być, I z wszystkimi zawsze w zgodzie żyć. Bo po kilku latach, jakby strzelił z bata Wspominamy szkolne dni. (bis) (M. Kumor)
...................................................................................................................................................... Narrator: Najmłodsi koledzy, to zapamiętajcie: gdy my odejdziemy, wy o szkołę dbajcie. Bo jeszcze lat kilka tu gościć będziecie, więc pewno niejedno razem przeżyjecie. Przyjmijcie ten maleńki, skromny upominek - niechaj wam przypomni najpiękniejsze chwile.
Dziewczynka 1. Życzymy wam koledzy, w dniu święta waszego, by nikt nie żałował tu czasu spędzonego, bo każdy po latach wniosku się doczeka, że szkoła - to najpiękniejszy czas w życiu człowieka.
(M. Kumor „Życzenia”)
Chłopiec 1. (...) Uczcie się, jak najlepiej
I niech z was szkoła ma także pociechę. (...)
(J. Brzechwa „Nowy rok szkolny”) Narrator:Dziękujemy wszystkim gościom za uświetnienie uroczystości pierwszaków. Refren piosenki „Uczeń klasy pierwszej” Podczas śpiewania refrenu, uczniowie występujący kłaniają się i schodzą ze sceny.
Literatura:
A .H.Wiśniewska „Ślubowanie uczniów klasy pierwszej” M. Kumor „Dzień dobry, pierwsza klaso!” A. Maj „Inscenizacja na ślubowanie klas pierwszych”
Opracowała: Iwona Świątkowska
|