Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie
PrezentacjaMapaForumPrezentacja nieoficjalnaZmiana prezentacjiUczniowie
Budowa i funkcje mózgu

,

www:   e-mail:  

Od odwiedzono tę wizytówkę 7341 razy.
Chcesz zwiększyć zainteresowanie Twoją jednostką?
Zaprezentuj w naszym informatorze swoją jednostkę ->>>
* szkolnictwo.pl - najpopularniejszy informator edukacyjny - 1,5 mln użytkowników miesięcznie

 

 

Układ nerwowy

         Układ nerwowy

              komórka nerwowa (neuron), budowa

Budowa mózgu

         Budowa mózgu – podział ogólny

              kresomózgowie, międzymózgowie, śródmózgowie, tyłomózgowie wtórne, rdzeń               przedłużony, rdzeń przedłużony

 

         Kora mózgowa – funkcje mózgu

              płat potyliczny, skroniowy, ciemieniowy, czołowy, móżdżek

 

Układ nerwowy - komórka nerwowa (neuron)

Aksony przenoszą informacje z ciała komórki do innych komórek nerwowych lub narządów

wykonawczych (efektorów), dendryty natomiast przekazują pobudzenia do ciała komórki

nerwowej. Poszczególne komórki nerwowe łączą się ze sobą poprzez złącza (synapsy),

które pośredniczą w przekazywaniu informacji. W zależności od rodzaju substancji chemicznej

pośredniczącej w przekazywaniu pobudzenia, wyróżnia się synapsy pobudzające i hamujące.

Komórkom nerwowym towarzyszą komórki glejowe, które spełniają funkcje pomocnicze

(odżywcze, izolacyjne, podporowe) w stosunku do neuronów.

 

Neuron jest najważniejszym elementem składowym układu nerwowego. W obrębie komórki nerwowej wyróżnia się ciało komórki i dwa rodzaje wypustek: długą (akson) i liczne wypustki krótkie (dendryty).

 

Układ nerwowy składa się z ośrodkowego (centralnego) i obwodowego układu nerwowego.

Zapewnia on stały kontakt organizmu ze środowiskiem zewnętrznym oraz integrację narządów

wewnętrznych. Kontakt ze światem zewnętrznym zapewniają narządy zmysłów, natomiast doznania z narządów wewnętrznych rejestrowane są przez zakończenia czuciowe w poszczególnych narządach. Układ nerwowy uczestniczy w rejestrowaniu, przekazywaniu i analizie napływających pobudzeń z zakończeń czuciowych oraz bierze udział w realizacji prawidłowych reakcji adaptacyjnych na zmieniające się warunki świata zewnętrznego i środowiska wewnętrznego. Głównym elementem centralnego układu nerwowego jest mózg.

 

Budowa mózgu – podział ogólny

Mózg składa się z pięciu zasadniczych części:

- Kresomózgowie

- Międzymózgowie

- Śródmózgowie

- Tyłomózgowie wtórne

- Rdzeń przedłużony

 

Kresomózgowie

Kresomózgowie jest największą częścią mózgu. To ośrodek decyzyjny mózgu. Nadzoruje większość czynności fizycznych i umysłowych. Różne obszary kresomózgowia są odpowiedzialne za rozmaite reakcje świadome. Kresomózgowie skupia ponad połowę neurytów, zbudowane jest z dwóch półkul mózgowych oddzielonych podłużną szczeliną i połączonych spoidłem wielkim. Powierzchnię mózgu tworzą silne fałdy zwane zakrętami, porozdzielane

bruzdami, największa bruzda – Rolanda – przedziela mózg na pół.

Bruzdy mózgu dzielą powierzchnię półkuli na płaty:

-czołowy – z ośrodkiem ruchowym i ruchowym mowy

-ciemieniowy – z ośrodkiem czucia oraz korą integrującą doznania czuciowe, wzrokowe i słuchowe

-potyliczny – z ośrodkiem wzroku

-skroniowy – z ośrodkiem słuchu i czuciowym mowy

 

Międzymózgowie

Międzymózgowie jest stosunkowo niewielkie, ale stanowi centrum koordynacji nerwowej i hormonalnej. W międzymózgowiu znajdują sięważne ośrodki motywacyjne układu nerwowego: pokarmowy (głodu i sytości), pragnienia, agresji i ucieczki, a także termoregulacji oraz rozrodczy.

Międzymózgowie obejmuje wzgórze, podwzgórze (nadrzędny narząd dla układu hormonalnego) i szyszynkę.

 

Śródmózgowie

Śródmózgowie odpowiada za regulację mięśni zwieraczy źrenicy. Na terenie śródmózgowia zlokalizowany jest twór siatkowaty, który m. in. odgrywa rolę w odruchach wzrokowych i słuchowych, odpowiada za stan czuwania; uszkodzenie tworu siatkowatego powoduje śpiączkę.

 

Tyłomózgowie wtórne

Ważną częścią tyłomózgowia jest móżdżek, graniczący ze śródmózgowiem i rdzeniem przedłużonym Składa się z dwóch półkul połączonych za pomocą tzw. robaka. Na przekroju poprzecznym móżdżku widoczna jest cienka istota szara, która stanowi korę móżdżku i objęta przez nią istota biała, tworząca ciało rdzenne, w którym znajdują się móżdżkowe jądra podkorowe - najlepiej rozwinięte u ssaków. W móżdżku mieszczą się ośrodki odruchowe regulujące

napięcie mięśni szkieletowych i siłę ich skurczu oraz ośrodki koordynujące ruchy

i utrzymywanie równowagi.

 

Rdzeń przedłużony

Rdzeń przedłużony to część tyłomózgowia o kształcie ściętego stożka, łączy rdzeń kręgowy

z móżdżkiem. Skupione są w nim ośrodki nerwowe odpowiedzialne za funkcje odruchowe:

ośrodek oddechowy, ośrodek ruchowy, ośrodek sercowy, ośrodek ssania, ośrodek żucia, ośrodek połykania, a także ośrodki odpowiedzialne za: wymiotowanie, kichanie, kaszel, ziewanie, wydzielanie potu.

Uszkodzenie rdzenia przedłużonego niesie ze sobą poważne zagrożenie życia.

 

Kora mózgowa

Kora mózgu pokrywa zewnętrzna powierzchnię półkul mózgowych. Jest zbudowana z istoty szarej,

którą stanowią komórki neuronów. Jest bardzo silnie pofałdowana, dzięki czemu przy niewielkiej objętości zajmuje sporą powierzchnię. Kora mózgowa odbiera i analizuje informacje z narządów zmysłów. Odbywają się w niej także procesy skojarzenia, stąd też wysyłane instrukcje określające reakcje ruchowe. Odpowiada za czucie somatyczne, widzenie, słyszenie, czucie, uczenie się oraz planowanie i polecenie ruchów. Dzieli się na korę starą (układlimbiczny), odpowiadającą zastany emocjonalne i popędy oraz kontrolę podwzgórza i korę nową. Uszkodzenie kory mózgowej może doprowadzić do zaburzeń funkcji związanej z uszkodzonym obszarem (np. niedowład, zaburzenia mowy, niedowidzenie) lub wyzwolić nadmierną aktywność komórek leżących w sąsiedztwie uszkodzenia.

 

Kora i ośrodki podkorowe

Kora mózgowa jest pofałdowana i podzielona funkcjonalnie na trzy rejony: pola czuciowe, pola ruchowe, pola kojarzeniowe. W korze mózgowej znajdują sięliczne ośrodki odpowiedzialne za różne funkcje. Kora mózgowa posiada ośrodki wyższych czynności mózgowych: ośrodek pamięci, świadomości, pisania, kojarzenia, myślenia. W istocie białej mózgu są włókna neuronowe, które tworzą połączenia między ośrodkami komórkowymi a innymi częściami układu nerwowego. Pasmo istoty białej łączące obie półkule mózgowe nazywane jest ciałem modzelowatym lub spoidłem wielkim.

 

Pola ruchowe i czuciowo--somatyczne

Sygnały czuciowe z różnych części powierzchni ciała przechodzą długą drogę do rdzenia kręgowego lub mózgu i docierają do somatycznych pól czuciowych. Główne pola ruchowo –czuciowe kory leżą wzdłuż bruzdy Rolanda: pole ruchowe leży tuż przed nią, pole czuciowe tuż za nią. Poszczególne części ciała są reprezentowane przez punkty po obu stronach bruzdy, przy czym reprezentacja ta jest „do góry nogami”: to jest nogi i stopy sąreprezentowane u góry, niżej ręce i ramiona, a na dole głowa, przy czym ręce i twarz są reprezentowane przez znacznie większą powierzchnię kory niż reszta ciała. Ośrodki smaku znajdują się blisko ośrodków wrażliwości

dotykowej dla języka.

 

Jedną z funkcji kory mózgowej jest działanie motoryczne. Informacja somatosensoryczna (czucie ciała) - obszar SI z tyłubruzdy centralnej, przekazywana jest od receptorów: dotyku, bólu, temperatury, wibracji, położenia kończyn, przez nerwy czuciowe do wzgórza i kory SI. Twarz i język reprezentowane są po obu stronach, pozostałe części ciała przeciwlegle. Zniszczenie kory SI powoduje zanik wrażeń czuciowych, jednak ból i temperatura po pewnym czasie pojawiają się. Drażnienie wywołuje wrażenia dotyku, łaskotania, swędzenia. Pobudzanie kory z przodu bruzdy centralnej wywołuje zachowania ruchowe (całe wyuczone ruchy). Obszar kory poświęcony analizie jest proporcjonalny do wagi bodźców.

 

Płat potyliczny

Funkcje:

widzenie, analiza koloru, ruchu, kształtu, głębi

skojarzenia wzrokowe, ocena decyduje czy wrażenie jest analizowane i jaki jest jego priorytet

Wyniki uszkodzeń płata potylicznego:

dziury w polach wzrokowych (skotoma)

trudności w umiejscowieniu widzianych obiektów

halucynacje wzrokowe, niedokładne widzenie obiektów, widzenie aureoli

trudności w rozpoznawaniu kolorów

trudności w rozpoznawaniu znaków, symboli, słów pisanych

trudności w rozpoznawaniu rysunków

trudności w rozpoznawaniu ruchu obiektu

trudności z czytaniem i/lub pisaniem

 

Funkcje:

- zakręt górny i wieczko: słuch muzyczny, fonematyczny i wrażenia dźwiękowe

- obszar Wernickego - rozumienie mowy, gramatyka, prozodia

- zakręt dolny: rozpoznawanie obiektów, kategoryzacja obiektów, pamięć werbalna, zapamiętywanie

- część podstawna: analiza zapachów

Wyniki uszkodzeń płata skroniowego:

zaburzenia słuchu, rozumienia mowy i percepcji dźwięków

zaburzenia wybiórczej uwagi na bodźce słuchowe i wzrokowe

problemy w rozpoznawaniu widzianych obiektów; trudności w rozpoznawaniu twarzy (prozopagnozja)

upośledzenie porządkowania i kategoryzacji informacji werbalnych

lewa półkula - trudności w rozumieniu mowy (afazja Wernickego)

uszkodzenia prawej półkuli moga spowodować słowotok

trudności w opisywaniu widzianych obiektów

zaburzenia pamięci - amnezja następcza, problemy z przypominaniem

zaburzenia zachowań seksualnych

zaburzenia kontroli zachowań agresywnych

 

Płat ciemieniowy

Funkcje:

- część górna: czucie dotyku, temperatury, bólu, umiejscowienie wrażeń czuciowych

- prawa część dolna: orientacja przestrzenna, układ odniesienia na podstawie wrażeń wzrokowych

- lewa część dolna: modelowanie relacji przestrzennych ruchów palców

- pomiędzy i część przyśrodkowa: celowe ruchy, integracja ruchu i wzroku

integracja czucia i wzroku w jeden percept

manipulacja obiektami wymagająca koordynacji i wyobraźni przestrzenno/ruchowej

rozumienie języka symbolicznego, pojęć abstrakcyjnych, geometrycznych

Wyniki uszkodzeń płata ciemieniowego:

całkowita niepodzielność uwagi, niezdolność do skupiania wzroku (apraksja wzrokowa)

trudności w orientacji przestrzennej, trudności w integracji wrażeń wzrokowych w całość (symultagnozja)

niezdolność do celowego działania wymagającego ruchu (apraksja), problemy w troszczeniu się o siebie

prawy - brak świadomości niektórych obszarów przestrzenii i części ciała (jednostronne zaniedbanie)

trudności w liczeniu (dyskalkulia) i matematyce, zarówno algebrze jak i geometrii

niezdolność do nazwania obiektu (anomia)

niezdolność do umiejscowanienia słów pisanych (agrafia)

problemy z czytaniem

niezdolność do odróżnienia kierunków, lewa-prawa

trudności w koordynacji ruchu oczu i rąk

anozagnozja, zaprzeczanie niesprawności

trudności w rysowaniu

trudności w konstruowaniu obiektów

zaburzenia osobowości (zwykle lezje ciemieniowo-skroniowe)

 

Płat czołowy

Funkcje:

- część górna - funkcje ruchowe, pierwotna kora ruchowa, kora przedruchowa, dodatkowa kora ruchowa

pamięć wyuczonych działań ruchowych, nawyki, specyficzne schematy zachowań, wyrazy twarzy

- lewy płat - obszar Brocka (mowa)

- pola czołowe oczu (ruch gałek ocznych zależny od woli)

- część przedczołowa: "zdawanie sobie sprawy"

planowanie i inicjacja działania w odpowiedzi na zdarzenia zewnętrzne, oceny sytuacji

przewidywanie konsekwencji działań - symulacje w modelu świata

konfromizm społeczny, takt, wyczucie sytuacji

analiza i kontrola stanów emocjonalnych, ekspresji językowej

uczucia błogostanu (układ nagrody), frustracji, lęku i napięcia

- lewy płat - kojarzenie znaczenia i symbolu (słowa), kojarzenie sytuacyjne

pamięć robocza, wola działania, podejmowanie decyzji, relacje czasowe, kontrola sekwencji zdarzeń

część podstawna, kora okołooczodołowa

Wyniki uszkodzeń płata czołowego:

utrata możliwości poruszania częściami ciała, afazja Brocka

niezdolność do planowania wykonania sekwencji ruchów

niezdolność do działań spontanicznych, schematyczność myślenia

"zapętlenie", uporczywe nawracanie do jednej myśli

trudności w koncentracji na danym zadaniu, problemie

niestabilność emocjonalna; zmiany nastroju, zachowania agresywne

lewy płat - depresja, prawy - zadowolenie

prawy tylny - trudności w zrozumieniu kawałów i śmiesznych rysunków,

preferencje dla niewybrednego humoru, zmiany osobowości

 

Móżdżek

Funkcje:

koordynacja ruchów celowych

utrzymanie równowagi

regulacja napięcia mięśni

pamięć niektórych odruchów

wpływ na ruchy oczu

Wyniki uszkodzeń móżdżka:

brak koordynacji ruchów (asynergia); niezgrabność; brak precyzji ruchów

problemy z utrzymaniem normalnej postawy ciała; zaburzenia równowagi

trudności w ocenie zasięgu i momentu zatrzymania ruchu; trudności w łapaniu obiektów

niezdolność do wykonywania szybkich ruchów naprzemiennych, drżenie ciała

potykanie się, tendencja do przewracania i "chodzenia na szerokich nogach"

słabe napięcie mięśni (hipotonia)

niewyraźna mowa

nystagmus, gwałtowne ruchy gałek ocznych

Pełna prezentacja szkoły pojawi się po zatwierdzeniu oferty przedstawionej szkole.
Jeżeli szkoła nie otrzymała oferty, prosimy o kontakt:

zmiany@szkolnictwo.pl

Umieść poniższy link na swojej stronie aby wzmocnić promocję tej jednostki oraz jej pozycjonowanie w wyszukiwarkach internetowych:

X

TO JEST ROBOCZA PREZENTACJA JEDNOSTKI!

Zapraszamy jednostkę edukacyjną do współpracy.

Wypełnij formularz >>>




Od 20tu lat najpopularniejszy
i największy
informator branży edukacyjnej

- przedszkola, szkoły, uczelnie
-kolonie, zielone szkoły
- inne jednostki

OKS www.szkolnictwo.pl
e-mail: zmiany@szkolnictwo.pl
- ponad 1,5mln użytkowników/mies.


Zarejestruj się lub zaloguj, aby mieć pełny dostęp do informatora o szkołach.

Nauczycielu! Bezpłatne, interaktywne lekcje i testy oraz prezentacje w PowerPoint`cie --> www.szkolnictwo.pl (w zakładce "Nauka").

Zaloguj się aby mieć dostęp do platformy edukacyjnej




Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie