Rodzice nie zawsze mają wiedzę i świadomość swoich praw, a często również postrzegają szkołę jako instytucję autorytarną. Rolą nauczycieli jest przekonanie rodziców, że szkoła się zmienia , a oni sami mogą mieć istotny wpływ na kształt tej nowej szkoły.
Formy współpracy rodziców i szkoły.
Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej (1997), a w szczególności artykuł 48, ustawy 1. daje rodzicom prawne gwarancje decydowania o wychowaniu dzieci: ,,Rodzice mają prawo do wychowania dzieci zgodnie z własnymi przekonaniami. Wychowanie to powinno uwzględniać stopień dojrzałości dziecka, a także wolność jego sumienia i wyznania oraz jego przekonania.” Niestety często zdarza się, że współpraca dwóch najważniejszych środowisk wychowawczych- domu i szkoły – ma charakter fasadowy i ogranicza się do zbierania funduszy lub wykonywania drobnych prac usługowych i remontowych.
Rodzice nie zawsze mają wiedzę i świadomość swoich praw, a często również postrzegają szkołę jako instytucję autorytarną. Rolą nauczycieli jest przekonanie rodziców, że szkoła się zmienia , a oni sami mogą mieć istotny wpływ na kształt tej nowej szkoły.
Warunki dobrej współpracy szkoły i rodziców:
- przekonanie obu stron o konieczności takiej współpracy,
- systematyczna wymiana informacji o dziecku, jego postępach, i trudnościach oraz o sposobach ich przezwyciężania,
- zaangażowanie nauczycieli i rodziców w stworzenie przyjaznej atmosfery w klasie,
- wspólna dbałość o stwarzanie optymalnych warunków do nauki.
Ważną formą współpracy są indywidualne spotkania z rodzicami uczniów w ramach dyżuru popołudniowego nauczyciela , np. (raz w miesiącu). Ważne jest , aby takie spotkania odbywały się w wydzielonym pomieszczeniu w godzinach dogodnych dla rodziców. Konieczne jest eliminowanie pośpiechu, aby nie sprawiać wrażenia , że rodzic przeszkadza nauczycielowi w pracy. Rodzice muszą mieć pewność, że treść rozmów zostanie zachowana w tajemnicy.
Konieczne są również spotkania ,,ogólnoklasowe”, tzw. wywiadówki.
Do każdego spotkania trzeba się należycie przygotować, dobrze je zaplanować. Język powinien być dostosowany do poziomu odbiorcy. Nauczyciel powinien rzeczowo i krótko informować o aktualnościach klasowych i szkolnych, ale także zbierać opinie, uwagi i sugestie rodziców o swojej pracy.
Inne formy kontaktu nauczyciela z rodzicami:
- kontakt telefoniczny (szczególnie w czasie choroby dziecka);
- dostarczanie rodzicom szczegółowej oceny opisowej, np. w formie listu do rodziców zawierającego informacje o postępach dziecka, ale także propozycje konkretnych działań zaradczych przedstawionych w przystępny dla rodziców sposób ( co najmniej raz w semestrze);
- spotkania w ramach ,,dni otwartych” szkoły, w czasie których można organizować wystawy i aukcje prac uczniowskich;
- wiadomości na specjalnie wydzielonych tablicach informacyjnych dla rodziców o udziale w różnego rodzaju zawodach, konkursach;
- wycieczki i wyjścia poza szkołę współorganizowane przez rodziców;
- udział rodziców w zajęciach – prezentowanie wykonywanego przez siebie zawodu, hobby;
- wspólne działania, np. przy okazji ,,sprzątania świata” lub balu karnawałowego;
- klasowe i szkolne uroczystości, np. Dzień Mamy, spotkanie z Mikołajem.
Bardzo ważne jest pierwsze spotkanie nauczyciela z rodzicami
przyszłych pierwszoklasistów.
Na tym spotkaniu nauczyciel powinien:
- Przekonująco przedstawić program naukowy i wychowawczy szkoły. Cele ogólne i cele zaprojektowane na ten rok związane z określonym etapem życia uczniów w systemie edukacyjnym, np. wprowadzenie programu komputerowego, integracji europejskiej itp.
- Zaprezentować swoje przygotowanie i kompetencje.
- Uzyskać krótką informację o rodzicach i dziecku ( co dziecko lubi, jakie ma zainteresowania, jakie ma obowiązki, jaka jest sytuacja rodzinna i materialna).
Na kolejnych spotkaniach:
- Przedstawia i omawia arkusz wiedzy i umiejętności jaki zaplanował dla uczniów danej klasy.
- Ustala razem z rodzicami program dyscyplinarny na nieobecności, spóźnienia, formę usprawiedliwień.
- Informuje o możliwych działaniach pomocowych dla rodziców w razie wystąpienia problemów wychowawczych.
- Wyjaśnia zakres oczekiwanej współpracy.
- Przygotowuje kilka razy w ciągu roku konferencje na tematy z zakresu profilaktyki trudności wychowawczych czy trudności w uczeniu się.
Należy dążyć do tego , by efektem współpracy szkoły i rodziców byli zadowoleni uczniowie, zadowoleni rodzice i zadowoleni, dażeni zaufaniem nauczyciele.
Literatura:
M. Taraszkiewicz, Jak uczyć lepiej? Czyli refleksyjny praktyk w działaniu, Warszawa 1996, CODN.
G. Lutomski, Uczyć inaczej, Poznań, Wydawnictwo Fundacji Humaniora.
I. Dzierzgowska, Rodzice w szkole, Warszawa 1999,CODN.
Opracowała
Małgorzata Pruszkowska
nauczyciel kształcenia zintegrowanego
w Szkole Podstawowej nr 16 w Płocku |
