Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie
PrezentacjaForumPrezentacja nieoficjalnaZmiana prezentacji
Badania, diagnoza i terapia osób upośledzonych umysłowo w zarysie historycznym

Od 01.01.2015 odwiedzono tę wizytówkę 9414 razy.
Chcesz zwiększyć zainteresowanie Twoją jednostką?
Zaprezentuj w naszym informatorze swoją jednostkę ->>>
* szkolnictwo.pl - najpopularniejszy informator edukacyjny - 1,5 mln użytkowników miesięcznie



Platforma Edukacyjna - gotowe opracowania lekcji oraz testów.



 

 W miarę rozwoju medycyny zaczęto uznawać upośledzenie umysłowe
za wyraz choroby ośrodkowego układu nerwowego. W drugiej połowie XIX wieku pojawiły się zainteresowania dzieckiem trudnym , w tym upośledzonym umysłowo. Założono klinikę przy państwowej szkole dla dzieci upośledzonych w rozwoju umysłowym w Newerly w stanie Massachusetts /1891/. Był to początek zainteresowań badaniami dzieci trudnych i umysłowo upośledzonych. Badania te stały się jedną z bardzo ważnych dziedzin psychologii w dwudziestym wieku. Poważny postęp zaznaczy się stosowaniu metod badań nad dzieckiem. Odstąpiono od badań o charakterze ogólnym , a zainteresowano się specjalnymi badaniami różnych zdolności dzieci. Powstały standardowe skale do mierzenia inteligencji ogólnej.
Ułożyli ją Alfred Binet i Th. Simon w Paryżu w 1905r. Później zostały
zmodyfikowane przez Goddarda, Kuhlmanna, Termana ,Yerkesa i Pintersa.

W ślad za nimi pojawiły się testy osobowościowe i testy specjalnych zdolności.
Stosowano nowe metody w badaniach dziecka.
Oto niektóre z nich:

1. Metoda gabinetowa - oparta była na obserwacjach przypadkowych i dorywczych.
Dawała niepełny obraz osoby badanej , tylko opis wyrywkowych zdarzeń ,
obserwacji.

2. Metoda biograficzna / zmodyfikowana / - polega na sporządzaniu
codziennych protokołów z wydarzeń życia dziecka i prostych eksperymentów
Z tym dzieckiem. Tą metodą posługiwał Mead w badaniu dzieci upośledzonych
umysłowo.

3.Metoda indywidualnej diagnozy. Opracował ją L. Witmer i zastosował ją po
raz pierwszy w Klinice Psychologicznej przy Uniwersytecie w Pensylwanii.
Ta metoda , czyli badanie indywidualne przywiązuje szczególną uwagę do dokładnej
analizy i porównania uzyskanych wyników z przypadkami normalnymi.

Anna Freud , córka Zygmunta Freuda zmodyfikowała diagnozę indywidualną
w terapię zabawową. Zastosowała ją w celu poznania dziecka – pacjenta ,
zrozumienia dziecka i postawienia diagnozy.
Na początku XX wieku dokładnie sprecyzowano cechy charakteryzujące
osoby upośledzone umysłowo. Wyróżniono niedorozwój umysłowy spośród
chorób psychicznych.

Jedną z pierwszych prób określenia upośledzenia umysłowego była definicja
Kraepelina / 1915r./. Wprowadzony został termin „ oligofrenia” oznaczający
niedorozwój umysłowy. Obecnie używa się go na oznaczenie wczesnego
zahamowania rozwoju .
Jeszcze do lat sześćdziesiątych XX wieku osoby upośledzone
umysłowo zamykano w placówkach dla upośledzonych , typu zamkniętego.
Zakłady te miały chronić upośledzonych umysłowo przed niebezpieczeństwami grożącymi im w społeczeństwie, a jednocześnie uchronić społeczeństwo przed upośledzonymi. Izolowanie upośledzonych umysłowo od społeczeństwa pogłębiało wrogość w postawach społecznych wobec upośledzonych. W połowie XX stulecia zmienił się pogląd na upośledzenie umysłowe . Do tego stanu doprowadziły badania w różnych dziedzinach nauk , m. in. medycyny, psychologii, pedagogiki i nauk społecznych.

W Polsce początek badań nad upośledzonymi umysłowo wiąże się z takimi osobami jak: H.Spionek, M.Susułowska , M. Tyszkowa J.Kostrzewski, T. Gałkowski, M. Grzegorzewska , I. Wald,
M. Bogdanowicz, G. Damel.
Odstąpiono od izolacji upośledzonych od społeczeństwa. Stworzono
możliwości , aby upośledzony umysłowo mógł uzyskać przy odpowiednich warunkach opieki , godne życie w społeczeństwie. Pozostawiano zakłady zamknięte , dla tych upośledzonych , dla których to jest konieczne / brak opieki ze strony rodziny lub względy natury medycznej/.

Psychologia kliniczna stanowi jedną z teoretycznych postaw pedagogiki specjalnej. Wyniki badań psychologicznych stanowią punkt wyjścia do terapii pedagogicznej i są pomocne w stworzeniu programu korekcyjnego.
Ważnym stało się przygotowanie osób upośledzonych umysłowo do życia
I funkcjonowania w społeczeństwie . Realizuje się to w działaniu pedagogicznym , wychowawczym , terapeutycznym , noszącym wspólną nazwę rewalidacji.
Stworzono wiele programów pracy z dzieckiem upośledzonym ,
między innymi:

- terapia – modyfikacja zachowania oparta na teorii uczenia się
autorstwa J. Carra

- metoda dobrego startu M. Bogdanowicz

- metoda Weroniki Sherborne – program ruchu / oddziaływanie na sferę
ruchową.

- metoda ośrodków zainteresowań / grupowanie materiału nauczania
wokół zagadnień bliskich dziecku/.

Obecnie diagnozuje się osoby upośledzone umysłowo po wszechstronnych badaniach przez zespół specjalistów : psychologa , pedagoga , logopedę i lekarzy różnych specjalności ( takich jakich wymaga zdrowie dziecka).
Do badania dzieci stosuje się najczęściej Skalę Stanford Binet
(Test Inteligencji L. Termona – M. Merrill) , oraz Skalę Inteligencji
dla dzieci D. Wechslera.
Do oceny motoryki rąk wykorzystuje się test „ Kreskowanie” M. Stambak.
Ważnym testem określającym poziom odtwarzania figur geometrycznych jest test H. Spionek „ Odtwarzanie wzorów geometrycznych”.

Zadbano prawnie o los osób upośledzonych umysłowo. W 1968r. na Kongresie Międzynarodowej Ligi stowarzyszeń Pomocy dla Upośledzonych Umysłowo uchwalono postanowienia dotyczące osób upośledzonych umysłowo. Deklaracja ta opiera się na Ogólnej Deklaracji Praw Człowieka we wszystkich jej artykułach. Na Sejmie 1982roku uchwalono , że obejmuje się kształceniem i wychowaniem w systemie oświatowym dzieci upośledzone umysłowo.
W 1986 roku przyjęto do realizacji Program Nauczania Szkoły Podstawowej dla Umysłowo Upośledzonych w stopniu umiarkowanym i znacznym.


Opracowała Jadwiga Berlińska – nauczycielka Zespołu Szkół i Przedszkole w Tykocinie


BIBLIOGRAFIA:
M. Bogdanowicz .” Metoda dobrego startu w pracy z dziećmi w wieku
od 5 do 10 lat.” W-wa 1985 WSiP
H. Spionek.” Psychologiczna analiza trudności i niepowodzeń szkolnych.”
W-wa 1970 PZWS
J. Carr. „ Pomoc dziecku upośledzonemu” W-wa 1984 PZWL
I. Wald. „Jak przygotować do życia dziecko upośledzone umysłowo”.
W-wa 1972 PZWL
E.B.Hurlock. Rozwój dziecka”. W-wa 1961 PWN

Umieść poniższy link na swojej stronie aby wzmocnić promocję tej jednostki oraz jej pozycjonowanie w wyszukiwarkach internetowych:

X


Zarejestruj się lub zaloguj,
aby mieć pełny dostęp
do serwisu edukacyjnego.




www.szkolnictwo.pl

e-mail: zmiany@szkolnictwo.pl
- największy w Polsce katalog szkół
- ponad 1 mln użytkowników miesięcznie




Nauczycielu! Bezpłatne, interaktywne lekcje i testy oraz prezentacje w PowerPoint`cie --> www.szkolnictwo.pl (w zakładce "Nauka").

Zaloguj się aby mieć dostęp do platformy edukacyjnej




Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie