Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie
PrezentacjaForumPrezentacja nieoficjalnaZmiana prezentacji
Agresja wśród dzieci i młodzieży

Od 01.01.2015 odwiedzono tę wizytówkę 2349 razy.
Chcesz zwiększyć zainteresowanie Twoją jednostką?
Zaprezentuj w naszym informatorze swoją jednostkę ->>>
* szkolnictwo.pl - najpopularniejszy informator edukacyjny - 1,5 mln użytkowników miesięcznie



Platforma Edukacyjna - gotowe opracowania lekcji oraz testów.



 

 Bardzo niepokojącym przejawem zachowania się dzieci i młodzieży jest agresja. Rodzice napotykają nieraz trudności wychowawcze w odniesieniu do dziecka agresywnego. Mianem tym określamy dzieci, u których występują częste i liczne zachowania agresywne, zaś agresywność jest istotnym czynnikiem ich osobowości.
W ujęciu psychologicznym, agresją nazywa się czynności mające na celu zrobienie szkody i spowodowanie utraty cenionych społecznie wartości, zadanie bólu fizycznego lub spowodowanie cierpienia moralnego innemu człowiekowi". Agresywność cechuje postawa wrogości, przejawiana w odniesieniu do osób, z którymi dziecka nawiązuje kontakty społeczne w domu, szkole lub grupie rówieśniczej.
Najczęściej mówi się o agresji fizycznej, słownej oraz agresji bezpośredniej i pośredniej. Agresja bezpośrednia to atak skierowany wprost na określoną osobę lub rzecz. Przy agresji pośredniej zachowania powodują szkodę lub przykrość osobie, na którą kierowana jest agresja. Agresja słowna wyraża się w formie wypowiedzi poniżających, grożenia, wprowadzania w błąd. Agresja fizyczna wyraża się natomiast w biciu, gryzieniu, kopaniu, szarpaniu.
Zachowanie dziecka agresywnego cechuje brak zdyscyplinowania, naruszania zasad regulaminu szkolnego oraz norm współżycia obowiązujących w danej społeczności.
Jedna z przyczyn agresywnego zachowania się dzieci są frustracje wywołujące wystąpienie poczucia krzywdy, emocji, gniewu lub zdenerwowania. Powstają one na skutek np. odebranej zabawki, przeszkadzania w zabawie, obraźliwych przezwisk kolegów, otrzymania na lekcji niesprawiedliwej oceny, stosowania przez rodziców surowych kar fizycznych.
Mechanizmy powstawania agresywnego zachowania się były i są przedmiotem badań prowadzonych przez psychologów i fizjologów. Większość badaczy zwróciła uwagę na więź emocjonalna dziecka z rodzicami, nie zaspokajanie jego potrzeb, w szczególności psychicznych.
Krzywdzenie dziecka szczególnie negatywnie odbija się na jego rozwoju emocjonalnym. Bezpośrednia reakcją dziecka na zachowania krzywdzące jest wzrost agresywności, wrogość do otoczenia, niska samoocena. Agresywność dziecka jest między innymi wynikiem procesu uczenia się przez obserwowanie i naśladowanie agresji w środowisku wychowawczym. Prawdopodobieństwo wyuczenia się agresywnych form zachowania zależy od kilku podstawowych warunków. Do najważniejszych z nich należą : częstość występowania agresji w otoczeniu, przejawianie agresji przez osoby znaczące ( opiekunowie), obserwowanie agresji nagradzanej (np. w postaci uzyskanej przewagi, a także częstość dostarczania okazji do agresywnego zachowania. Agresywne otoczenie dziecka nie tylko dostarcza wzorów zachowań, ale także sposobów instrumentalnego wykorzystania agresji.
Jedna z form agresywnego zachowania jest agresja instrumentalna. Kształtuje się ona pod wpływem indywidualnych doświadczeń nabytych przez dziecko. Opierając się na nich wytwarza się u niego przekonanie, ze za pośrednictwem agresywnego zachowania można uzyskać różne korzyści osobiste, zrealizować własne celu i program. Przykładem agresji instrumentalnej jest zachowanie się chłopca, który domaga się od innych dzieci oddania mu posiadanych przez nie pieniędzy, grożąc im np. pobiciem. Jeśli kilkakrotnie przekona się on, ze w ten sposób można zdobyć pieniądze, wtedy agresywne zachowanie się ulega utrwaleniu. Agresywne zachowanie się może powstać na podłożu zachodzących w organizmie zmian chorobowych. Agresywność cechuje nieraz dzieci nerwicowe, przejawiające zwiększoną pobudliwość emocjonalną. W roku 1995 na terenie województwa koszalińskiego przeprowadzono badania w rodzinach, w których wychowywały się dzieci w młodszym wieku szkolnym. Badania wykazały, iż agresywność dziecka bardziej powodują surowe niż łagodne kary i postawy rodziców. Częste stosowanie kar, nie powstrzymywało dzieci od agresywnego zachowania, a zapowiedz surowej kary wzmagała agresję. U około 28 badanych dzieci agresywnych zaobserwowano ukryte pragnienie uzyskania aprobaty otoczenia i zasłużenia na miłość rodziców. Tego rodzaju przypadki występowały przede wszystkim w sytuacjach, w których rodzice stawiali dzieciom wymagania nieproporcjonalne do ich wydolności umysłowej i możliwości fizycznych.
W powstaniu zachowań agresywnych u dzieci istotna role odgrywa naśladownictwo modeli zachowania, z którymi spotykają się one w środowisku rodzinnym. Sceny bójek, kłótni złośliwości w stosunkach między rodzicami motywowały dzieci do agresywnego zachowania się.
Zachowania agresywne, a nawet okrucieństwo może wywołać u dziecka obserwacja tego rodzaju zachowań. Modelu agresywnego zachowania dostarcza również telewizja. Oglądanie przez dzieci szkolne programów telewizyjnych pokazujących sceny przemocy, walki, filmów rysunkowych z sadystycznymi postaciami oraz programów informacyjnych z aktualnym serwisem filmowym przedstawiającym sceny wojny, zabójstwa oraz pospolite zbrodnie są niezwykle pobudzające. Dzieci z oglądanych programów zapamiętują więcej treści agresywnych niż nieagresywnych.
Agresja niejednokrotnie pełni rolę narzędzia umożliwiającego osiągnięcia celu. Jeśli rodzice wyznają zasadę siły, uważają, że ten ma rację kto sprytniejszy i silniejszy - to u ich dzieci kształtują się podobne postawy sprzyjające występowaniu zachowań agresywnych. Doświadczenie wyniesione z domu rodzinnego będzie dziecko w przyszłości przenosiło na kontakty z innymi ludźmi.
Dziecko agresywne, doświadczające przemocy w rodzinie z reguły ma zaburzone relacje z otoczeniem, gdyż nauczyło się przenosić swoja złość na innych.
Jak reagować na agresję?
Rodzice stosujący surowe kary maja najczęściej bardzo agresywne
dzieci, które po prostu naśladują zachowania dorosłych. Jednakże
kara może odnieść pożądany skutek jeśli:
-pochodzi od osoby, która zwykle traktuje dziecko serdecznie, jest opanowana, lubiana i budzi zaufanie -karzący jest sprawiedliwy
-kara nie jest zbyt łagodna (wtedy sieja bagatelizuje) -kara nie jest zbyt surowa (powoduje chęć odwetu i nasilenia agresji) Trudność polega na ustaleniu właściwego natężenia i rodzaju kary .
Najlepiej uczyć dzieci i młodzież tak wyładowywać agresję, żeby to nikomu nie szkodziło np. przenosić wzbierająca agresywną pasję na nieożywiony obiekt zastępczy (np. kamień, worek bokserski). Za najlepszą strategię wychowawczą wobec zachowań agresywnych uważa się nagradzanie zachowań pożądanych, przy jednoczesnym ignorowaniu zachowań agresywnych. Jest to strategia godna polecenia jeśli stosuje się ja od urodzenia dziecka, natomiast trudno ja stosować, kiedy młody człowiek spotkał się z innymi oddziaływaniami. Aby nie dopuścić do utrwalania się agresywnej, motywacji warto zadbać o wzbudzenie zaufania do własnych możliwości radzenia sobie w życiu.
Literatura:
1. Pacewicz A.: Przemoc wobec dzieci. Warszawa: PARPA. 1999.
2. Pospieszył J.: Przemoc w rodzinie. Warszawa: Wydaw. Szk. i Pedag.,
1997.
3. Tatarowicz J.: Przemoc w szkole. „Nowa Szkoła" 1995 nr 2 s. 26-29.
4. Aronson E.: Człowiek istota społeczna. Warszawa: PWN, 1995.

Opracowała: Maria Puchlik

Umieść poniższy link na swojej stronie aby wzmocnić promocję tej jednostki oraz jej pozycjonowanie w wyszukiwarkach internetowych:

X


Zarejestruj się lub zaloguj,
aby mieć pełny dostęp
do serwisu edukacyjnego.




www.szkolnictwo.pl

e-mail: zmiany@szkolnictwo.pl
- największy w Polsce katalog szkół
- ponad 1 mln użytkowników miesięcznie




Nauczycielu! Bezpłatne, interaktywne lekcje i testy oraz prezentacje w PowerPoint`cie --> www.szkolnictwo.pl (w zakładce "Nauka").

Zaloguj się aby mieć dostęp do platformy edukacyjnej




Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie