mgr inż. Jolanta Żbik
Zbliża się zakończenie roku szkolnego i mimo wszystko pora pomyśleć o rozpoczęciu nowego. Jest to dobry czas na to, aby przystąpić do przygotowania krótkiego występu artystycznego na 1 września. Po klasyfikacji uczniowie bardzo chętnie przychodzą na próby, chociaż świadomi są tego, iż trzeba będzie pojawić się w szkole w ostatnim tygodniu sierpnia, aby przećwiczyć inscenizację. W naszej szkole uczniowie przygotowują krótki program artystyczny na pożegnanie lata i powitanie szkoły. W ubiegłym roku opracowałam z klasą czwartą i piątą niewielki występ, który, dzięki muzyce i krótkim tekstom przypadł do gustu zarówno występującym, jak i oglądającym.
(Wychodzi dziewczynka ubrana w kolorową sukienkę – przypominającą jesień)
Rozdzwoniły się polne dzwonki
na skraju lasu i łąki.
Rozdzwoniły się nie bez racji,
bo dzwonią na koniec wakacji.
Do wtóru stuk – puka im dzięcioł.
Echo po lesie się niesie
i odpowiada dzieciom:
- Hop, hooop! Już zbliża się jesień.
(Jacek Chruścielewicz)
(Obok chłopiec ubrany turystycznie, jak na wyprawę w góry, z plecakiem, mapą i kompasem imituje wspinanie się po szczytach górskich, kilku uczniów tworzących chórek śpiewa piosenkę o turyście. Po ich piosence na podkładzie muzycznym – refren - „Jedzie pociąg
z daleka”- R. Rynkowskiego uczniowie imitujący pociąg „przyjeżdżają” na scenę)
Uczeń I:
- Cześć! Jedziesz z nami?
Turysta:
- Dokąd?
Uczeń II:
- Jak to „dokąd”? – Do szkoły, 1 września się zbliża.
Turysta:
- Niestety, jadę.
(Tworzą wspólny „pociąg” i „odjeżdżają” dookoła sceny wraz z Turystą na melodii
R. Rynkowskiego „Jedzie pociąg z daleka”. Między czasie na scenie pojawia się Chłopiec leżący na leżaku, w opalaczach, okularach słonecznych, czytający kolorowe czasopismo. Wokół niego Dziewczynki grają w piłkę. Słychać melodię M. Jeżowskiej „Na plaży fajnie jest”. Przejeżdżający pociąg z uczniów na melodii Rynkowskiego „zabiera” Chłopca
z leżakiem wraz z Dziewczynkami.” Przyjeżdżają z pociągiem dwie Uczennice).
(Uczennice ubrane na „biało – granatowo” recytują na zmianę)
Jeszcze troszeczkę lata
i już – troszeczkę jesienie.
Jeszcze zielenią się liście,
lecz kilka już się czerwieni.
Pożegnaliśmy bociany
i w lesie jest coraz ciszej.
Tylko leszczyna szeleści,
bo do niej rudy gość przyszedł.
Dojrzały sady, a pola
w skibkach zoranej ziemi.
Jeszcze troszeczkę lata
na powitanie szkoły.
(Ryszard Przymus)
(Na kocu leży Uczeń i czyta książkę. Słychać muzykę R. Rynkowskieo „Nic nie robić, nie mieć zmartwień”. Następnie przyjeżdża pociąg wraz z zebranymi po drodze uczniami,oraz nowymi, którzy mają tabliczki z napisami różnych przedmiotów: MATEMATYKA, HISTORIA, JĘZYK POLSKI, INFORMATYKA. Uczennica w szkolnym stroju dzwoni dzwonkiem i głośno woła: Do szkoły! Do szkoły!).
(Pociąg dojeżdża na melodii Rynkowskiego do ustawionych ławek i uczniowie zajmują w nich miejsca. Jedna z uczennic recytuje wiersz)
Już podrudziały trawy
czekają szkolne ławy
i pociągi na stacjach!
A w domu mama, tata,
więc, chociaż szkoda lata,
z plecaka wysyp piasek
i zasuszony kwiatek
Do którejś książki włóż,
bo już po wakacjach,
Bo już po wakacjach,
po wakacjach już!
(Wszyscy występujący powtarzają słowa)
Bo już po wakacjach, po wakacjach już!
|
