Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie
PrezentacjaForumPrezentacja nieoficjalnaZmiana prezentacji
Zjawisko określane mianem czytelnictwa

Od 01.01.2015 odwiedzono tę wizytówkę 8827 razy.
Chcesz zwiększyć zainteresowanie Twoją jednostką?
Zaprezentuj w naszym informatorze swoją jednostkę ->>>
* szkolnictwo.pl - najpopularniejszy informator edukacyjny - 1,5 mln użytkowników miesięcznie



Platforma Edukacyjna - gotowe opracowania lekcji oraz testów.



 

 
     Umiejętność czytania jest darem. Darem, który poza zwykłym przekazywaniem informacji może sprawiać wiele przyjemności czytającemu. Jest jednak pewien warunek tego stanu rzeczy. Czytający, powinien mieć rozbudzone zainteresowania i zamiłowania czytelnicze. Proces rozwoju czytelnictwa jest długotrwały, a podjęty trud procentuje po czasie, który jest niezbędny na poszukiwania własnej drogi w świecie literatury.
     Wychowanie i rozwój młodego czytelnika opiera się głównie na wdrożeniu go do swobodnego kontaktu z książką. Od wielu lat pracuję z dziećmi i mam niebywałą okazję obserwacji początków czytania przez najmłodszych uczniów naszej szkoły. Miło popatrzeć, gdy sami sięgają po pierwsze książeczki i przeżywają ich treść, gdy biegną w czasie przerwy do biblioteki, bo tą książkę już przeczytali i czas na dłuższą, obszerniejszą, ciekawszą. Jest to piękny okres dla rozwoju czytelnictwa wśród dzieci, a dorośli cieszą się, że ich pociechy właśnie tak postanowiły spędzić swój wolny czas - czytając. W przypadku wielu innych możliwości, środków masowego przekazu, gier komputerowych, wideo, DVD, telewizji, wybór książki czy gazety dla dziecka, nie jest wyborem prostym. Książka może być ładna, mądra, ciekawa, ale coraz trudniej jest jej konkurować z pozostałymi propozycjami.
     Obecnie powszechną tendencją jest dążenie do możliwie wczesnego wdrażania dzieci do aktywnego czytelnictwa. Propagatorem tego stanowiska jest między innymi głośna akcja medialna „Cała Polska czyta dzieciom”. Istotną rolę w tej dziedzinie mają dorośli - wychowawcy, ludzie świadomi, których wysiłki w kierunku rozbudzenia zainteresowania dzieci książką często uwieńczone bywają powodzeniem.
     Istnieje wiele powodów dla których ludzie sięgają po książkę. G. Szpulak wyróżnia następujące motywy skłaniające ludzi do czytania:

  • przypadkowe (czytanie książki, którą dostaliśmy np. w prezencie, czy w nagrodę);
  • instrumentalne (czytanie lektur z racji wykonywanego zawodu nauczyciel, lekarz, prawnik);
  • przymusowe (czytanie lektur lub podręcznika w szkole);
  • wynikające ze snobizmu (np. w celu pochwalenia się przeczytaniem książki );
  • zamiłowanie do czytania (wyraz własnej wewnętrznej potrzeby) .
     Uważam, że ostatni z wymienionych motywów czytania jest najcenniejszy, a podtrzymywany i pielęgnowany może stać się pasją czytelniczą człowieka i sprawić, że książka będzie mu wiernie towarzyszyć przez całe jego życie.
     Zamiłowanie do czytania najłatwiej jest rozbudzić u małego dziecka. W dziele tym największe znaczenie mają działania podjęte przez domowników, nauczycieli oraz bibliotekarzy. Istotne są drogi inicjacji czytelniczej oraz ich rodzaj.
     Problemem rozwoju czytelnictwa wśród dzieci miałam okazję zajmować się w ramach badań czytelnictwa ponad 100 uczniów klas trzecich w czerwcu roku szkolnego 1992/1993 i ze względu na rangę tego zjawiska i własną ciekawość powtórzyłam te badania po dziewięciu latach, w roku szkolnym 2002/2003 wśród uczniów w tym samym wieku rozwojowym. Wcześniej miałam także możliwość porównania wyników badań przeprowadzonych przez Marię Węglińską w roku szkolnym 1993/94 wśród uczniów klasy trzeciej. Badaniami objęłam klasy trzecie ze Szkoły Podstawowej nr 2 im. Henryka Sienkiewicza w Goleniowie. Szkoła posiada bibliotekę z czytelnią, zlokalizowana jest w centrum miasta. W pobliżu są dwie księgarnie oraz Biblioteka Publiczna, w której znajdują się działy dla dzieci oraz od jakiegoś czasu funkcjonuje tzw. „Dziupla ”,w której, w pięknym bajkowym pokoju organizowane są stałe spotkania dzieci z książką , oparte na słuchaniu bajek, wierszy, piosenek, rysowaniu i zabawie. Dzieci mogą przychodzić tam codziennie, na półtoragodzinne zorganizowane spotkanie z bajką.
     Otoczenie to bardzo ułatwia kontakt z różnymi publikacjami dla dzieci (choćby wizualny - podczas mijania witryny wystawowej księgarni w czasie codziennej drogi do szkoły).
     Przerwa między badaniami wynosi siedemnaście i dziewięć lat. W procesie dokonanego porównania uzyskałam ciekawe informacje na temat wpływu czasu badań na otrzymane wyniki. Mam nadzieję, że otrzymane wnioski pomogą mi i innym nauczycielom uświadomić sobie znaczenie poruszanego problemu. Chciałabym też, aby były pomocne w ukierunkowaniu pracy wychowawczej i dydaktycznej wobec dzieci przejawiających pierwsze sygnały zainteresowań czytelniczych. Jest to szczególnie ważne z tego względu, że nauczyciel w młodszych klasach szkoły podstawowej wywiera najsilniejszy wpływ na kształtowanie charakteru i osobowość dzieci, kształtuje ich postawy, nawyki i zainteresowania, często będąc w tej dziedzinie większym autorytetem niż rodzice.

CZAS A MIEJSCE CZYTELNICTWA RÓŻNYCH FORM SPĘDZANIA WOLNEGO CZASU UCZNIÓW KLAS TRZECICH Pytanie : Jak najchętniej spędzasz wolny czas ?
LATA BADAŃ 1986/87 1993/94 2002/2003
Gry ,zabawy , sport , hobby 48,0% 50,0% 20,15 %
Czytanie książek , czasopism 36,8% 19,3% 15,50 %
Oglądanie TV, video 3,3% 19,8% 36,70%
Pomoc rodzicom 3,9% 10,9% 12,66%
Inne zajęcia 7,9% 0,0% 4,65%
Gram na komputerze - - 10,33%

     Zestawienia obrazujące odpowiedzi uczniów ujawniły istniejące podobieństwa i różnice w opiniach respondentów uzyskane w różnych latach badań. Na ich podstawie zaobserwować można w jaki sposób zmieniają się praktyczne umiejętności korzystania ze słowa drukowanego, w tym szczególnie książki wśród innych form spędzania wolnego czasu uczniów klas trzecich.
     Zestawienia obrazujące odpowiedzi uczniów ujawniły :
  • po pierwsze ,dawniej dzieci spędzały większą ilość czasu na zabawie (siedemnaście lat temu 48,0% ,dziewięć lat temu jeszcze 50% ) obecnie zaś jedynie (20,15%), a że zabawa jest cechą charakterystyczną dla dzieci na całym świecie, uwarunkowaną i wynikającą z wieku martwić może fakt, że właśnie zabawa zajmuje dzieciom coraz mniej ich czasu wolnego;
  • po drugie, współczesne dzieci spędzają ponad połowę mniej czasu na czytanie niż ich rówieśnicy siedemnaście lat temu (obecnie15,50%, dziewięć lat temu 19,3%, siedemnaście lat temu 36,8%). Obserwowany regularny spadek czytelnictwa notowany jest na korzyść oglądania telewizji, a duży spadek zainteresowania czytelnictwem; jeszcze kilkanaście lat temu dzieci spędzały przed telewizorem tylko 3,3% wolnego czasu, podczas gdy ich rówieśnicy po ośmiu latach już w 19,0%, a obecnie po siedemnastu latach czynią to już w 36%, nie ujmując w tym zestawieniu tzw. „siedzenia przed komputerem”, które zajmuje dzieciom dodatkowo jeszcze 10,33% czasu wolnego i w sumie daje około 50 % spędzania wolnego czasu przez dzieci przed ekranem. Fakt ten ogólnie może przerażać nie tylko, jeżeli chodzi o czytelnictwo;
  • ostatnie porównywane zjawisko dotyczy pomocy rodziców w domu.W wolnym czasie obecnie pomaga rodzicom coraz więcej dzieci 12,66 %, dziewięć lat temu było to 10,0% respondentów, gdy wcześniej czyniłoto 3,0% badanych. Sytuacja ta ma charakter rosnący i częściowo może uwarunkowana być indywidualnym podejściem rodziców do tej sprawy. Częściowo także, może wynikać z faktu, iż współcześni rodzice są bardziej pochłonięci pracą zarobkową, gwarantującą utrzymanie domu i rodziny w dobie ogólnej „drożyzny" i wcześniej wdrażają swoje dzieci do pracy w gospodarstwie domowym lub też dzieci wręcz muszą pomagać w utrzymaniu zubożałej rodziny.
     Reasumując powyższe wyniki zauważyłam, że współczesne dzieci dużo niżej cenią kontakt z książką, niż oglądanie programów telewizyjnych czy video oraz gry na komputerze. Stanowi to wyraźną różnicę w stosunku do lat 1986/87 kiedy to czytanie zajmowało dzieciom 36,8% czasu, zaś oglądanie telewizji jedynie 3,0% .Porównanie wyników tych badań dowodzi, o słabnącym zainteresowaniu czytelnictwem wśród innych form spędzania wolnego czasu świadcząc na niekorzyść czytelnictwa.
     Zjawisko to może budzić niepokój:
Czy w przyszłości zaobserwowane tendencje nie będą rozwijały się w tak zgubnym dla czytelnictwa kierunku ?
Cóż może być przyczyną takiego stanu rzeczy ?
Przypuszczam że :
  • ogólny rozkwit cywilizacji (w tym wzmożony rozwój miast oraz wciąż nowe zdobycze techniki );
  • przemiany kulturowe ( co przejawia się zmienionym udziałem środków masowego przekazu oraz audiowizualnym modelem kontaktów kulturowych);
  • zróżnicowany budżet wolnego czasu dorosłych i dzieci (dzieci obciążone nauką, dorośli pracą o różnych porach dnia);
  • poprawa warunków bytowych (coraz częściej w każdym domu można spotkać pełen asortyment kaset wideo, płyt DVD, nie mówiąc o samym odtwarzaczu wideo, DVD czy telewizorze, którego obecność jest rzeczą zwykłą, wzrosła także ilość proponowanych programów telewizyjnych kierowanych do odbiorców w różnym wieku i dostosowanym do ich zainteresowań );
  • inne są też style wychowania preferujące ten, a nie inny sposób spędzania wolnego czasu (zjawisko to dotyczy wszelkich ośrodków wychowania: domu rodzinnego, przedszkola, szkoły czy biblioteki ).
  • zmieniły się także sposoby zdobywania wiedzy, ksero, skanery, Internet itp. Książka nie jest już jedynym, niepowtarzalnym źródłem wiedzy.
      Proszę wziąć pod uwagę, że badania te dotyczą uczniów klas trzecich , stosunkowo młodych i wydawałoby się chętnych do czytania, chociażby z racji wieku. Domyślać się tylko mogę co działoby się po zbadaniu uczniów starszych oraz ludzi dorosłych. Myślę, że nawet przypuszczenia w tej dziedzinie powinny nas niepokoić i skłonić do działania w celu zwiększenia zainteresowania ludzi czytaniem .
     Obecnie dostęp do wszelkich wydawnictw jest powszechny, a rynek wydawniczy goni wciąż za nowinkami, aby zadowolić gusta współczesnych czytelników. Szeroką ofertą dysponują także biblioteki publiczne, gdzie wstęp ma każdy, kto tylko zapragnie zetknąć się ze słowem drukowanym. Nie wszyscy jednak korzystają z tej możliwości. Zadziwiająca ilość osób unika kontaktów z książką, w wyniku braku zainteresowań czytelniczych i nie wypracowanych w młodości postaw czytelniczych. Trudno kogokolwiek winić za to, nie znając przyczyn takiego zjawiska.
     Chcąc dalej śledzić zmiany powinno się kontynuować rozpoczęte badania, wciąż uzupełniać dane, a uzyskane wyniki porównywać i weryfikować dla dobra obserwowanego zjawiska. Otrzymana w ten sposób wiedza naukowa może w tej postaci być wielce przydatna do wyjaśnienia różnorodnych zjawisk oraz do przewidywania ich przyszłego kształtu. Może zachęcić do takiego postępowania , które pomoże zmienić ewentualny niepokojący stan rzeczy.
     Uważam, że proces nakłaniania dzieci do czytania książek, powinien być maksymalnie ciekawy, interesujący, pobudzający, pomysłowy, inspirujący dziecko do sięgnięcia po kolejną pozycję książkową.
     Przy okazji zastanawia mnie fakt, czy moja postawa wobec czytelnictwa dzieci oraz postawa innych wychowawców wpływa na rodzaj kontaktów czytelniczych uczniów?
Czy odpowiednio motywujemy dzieci do wysiłku poznawczego i praktycznego ustosunkowania się do publikacji ?
      Myślę że, tworzenie wokół czytania sympatycznej atmosfery kontaktu z książką, wyrabianie od najwcześniejszych lat potrzeby obcowania ze słowem drukowanym , wspieranie dziecka w rozwoju, kształtowanie jego zainteresowań i wyrabianie pożądanych nawyków czytelniczych musi odbywać się systematycznie, w jak najbardziej atrakcyjnych formach. Nawyki czytelnicze ukształtowane w toku nauczania początkowego mają charakter trwały i tworzą podstawę późniejszej kultury czytelniczej. Etap nauczania początkowego wraz z okresem przedszkolnym trwa stosunkowo długo, a na pewno wystarczająco długo, aby wykształcić właściwe nawyki lekturowe lub utrwalić niepożądane, które mogą niekorzystnie zaciążyć na doświadczeniach lekturowych w klasach starszych i później .

JAK ZACHĘCAĆ UCZNIÓW DO CZYTANIA
  • Jak powinniśmy nauczać, aby nasi uczniowie nie rozminęli się z pociągającą książką, ciekawym czasopismem, czy bogato ilustrowanym komiksem ?
  • Jak skutecznie wdrożyć i ukształtować kompetencje czytelnicze ?
  • Jak powiązać emocjonalność i przyjemność czytania z obowiązkiem przygotowania uczniów do lektury świadomej i refleksyjnej ?
  • Jak pokierować procesami czytania, aby szanując psychiczne potrzeby dziecka wyposażyć je w sprawności czytelnicze ułatwiające obcowanie z książką ?
     Reakcje dzieci oraz ich opinie są podstawowym miernikiem naszych starań. To reprezentowane przez nich postawy w stosunku do czytelnictwa różnych form słowa drukowanego świadczą o skuteczności naszych działań.
     To nauczyciel decyduje w jaki sposób dziecko poznaje treść książki czy opowiadania. Czy jest to tradycyjne monotonne odtwarzanie przebiegu zdarzeń, wymienianie postaci, opis ich wyglądu i zachowań, reprodukowanie ciągle tych samych schematów we własnym potoku słów. Czy też będzie to „przygoda" z tekstem, za każdym razem inna, ciekawa, inspirująca - w postaci zabawy lub nieszablonowego działania. Tradycyjna praca z tekstem mająca charakter „analizy", omawianie poszczególnych składników utworu, jest nużąca, pozbawia dziecko motywacji, angażuje jedynie dzieci żywsze, aktywniejsze, godząc się na bierność pozostałych, które ewentualnie przymusza się do mówienia o utworze, nie pobudzając w nich chęci do wypowiadania się. Podczas, gdy może być inaczej.
     Na podstawie własnego doświadczenia muszę przyznać, że lekcje z zastosowaniem metody aktywizującej (inscenizacje, twórcze zmyślanie, formy plastyczne) są dla dzieci bardzo zajmujące i ciekawe, gdyż. tak zrealizowana praca z książką angażuje dzieci emocjonalnie, nie poprzestaje na operacjach czysto umysłowych, wprowadza element zabawy, sprawia, że nad tekstem pracują wszystkie dzieci. Jest też dodatkowo cenna, gdyż nauczyciel ma możliwość obserwacji wysiłków dzieci.
      To tylko od nauczycieli zależy jak pokierują zapałem dziecka. Czy uda im się rozniecić tlący płomień czytelnictwa ? Czy też zniechęcić młodego człowieka do podejmowania trudów realizacji własnych pragnień i zainteresowań ucząc go nadmiernej ostrożności, kompromisu wygody, uległości lub wzorowania się na przyjętych schematach ograniczając przez to rozwój jego zainteresowań ?
     Opierając się na własnych doświadczeniach zawodowych oraz rozmowach z wychowawcami wiem, że wielu nauczycieli odczuwa potrzebę inspiracji dziecięcej aktywności czytelniczej poprzez różnorodne formy pracy z książką, i że podejmują się ich realizacji w toku zajęć lekcyjnych w ciągu roku szkolnego. Są to najróżniejsze działania wywołujące pozytywne skojarzenia z czytelnictwem, formy oparte na metodzie czynnościowej, aktywizującej wykorzystującej pomysły dzieci, ich wyobraźnię i zapał.
     Do wspomnianych czynności zaliczyć można wszelkie: improwizowane inscenizacje, różnego typu przedstawienia, drama , widowiska, audycje i korowody, quizy, bale postaci z bajek, plakaty, wyklejanki, czy wieczory lub poranki z ciekawą książką .Istotne jest jednak to czy jest to działanie zaplanowane , systematyczne i celowe .
     Jednym z warunków sukcesu jest stworzenie programu . Praca na bazie konkretnego programu spełnia takie warunki .W swojej pracy nad czytelnictwem korzystam z „Programu rozwijania zainteresowań czytelniczych w młodszym wieku szkolnym”, którego jestem autorką i który zarejestrowany jest w naszej szkole. W tak zorganizowanej pracy jest wiele korzyści, które obserwuję na co dzień w swojej pracy .

PRZYKŁADOWE SPOSOBY REALIZACJI PROGRAMU :
  • zaplanowanie kalendarza wydarzeń czytelniczych na okres trwania cyklu zajęć, ustalenie terminów;
  • drama ;
  • improwizacje;
  • opowiadania twórcze ;
  • swobodne teksty;
  • tworzenie książeczek tematycznych dotyczących czytanych lektur;
  • prowadzenie dzienniczków lektur;
  • udział w konkursach i popisach w czytaniu fragmentów lektur;
  • prezentowanie książek przez uczniów;
  • urządzanie kącika lektur ;
  • wspólne opowiadanie i głośne czytanie lektur;
  • wyszukiwanie charakterystycznych fragmentów;
  • nauka piosenek o książkach , bajkach;
  • przygotowanie bajkowego przedstawienia dla pozostałych klas nauczania zintegrowanego ;
  • prezentacja przedstawienia w przedszkolu i innych placówkach;
  • organizowanie dziecięcego czasopisma (gdzie powstają artykuły, recenzje, zamieszczony bywa kalendarz imprez czytelniczych);
  • audycje, montaże dźwiękowe, spotkania autorskie ;
  • konkursy i quizy literackie, festyny ;
  • udział w akcji „Cała Polska czyta dzieciom”;
  • współpraca z biblioteką szkolną, Biblioteką Publiczną ;
  • lekcje bibliotekarskie;
  • zwiedzanie pobliskich księgarni ;
  • konkursy plastyczne „Moja ulubiona książka”, „Moja ulubiona bajka”;
  • turnieje książkowe np. odgadywanie postaci , tytułów książek , autorów;
  • układanie wierszyków i rymowanek;
  • tworzenie listy ciekawych książek;
  • przeprowadzenie zabaw i ćwiczeń czytelniczych;
  • stosowanie ćwiczeń rozwijających umiejętności aktywnego słuchania;
  • wykonywanie dekoracji do przedstawień;
  • przygotowanie wystaw ,kiermaszów ,prezentacji ciekawych książek;
  • wykonywanie prac związanych z opracowaniem lektury indywidualne i zbiorowo;
  • eksperymentowanie dla wyzwolenia możliwości twórczych;
  • bale postaci z bajek;
  • plakaty, wyklejanki;
  • wieczory lub poranki z ciekawą książką;
  • spotkania z autorem;
  • rysowanie ilustracji do czytanych fragmentów;
  • wykonanie własnych książeczek;
  • układanie baśni np. do ilustracji;
  • układanie zakończenia do baśni;
  • konkursy recytatorskie np. tematyczne :wiersze o wiośnie , o mamie, ekologiczne itp.;
  • wyjście na kiermasz książki lub do księgarni;
  • zwiedzanie wydawnictwa;
(Źródło : „Program rozwijania zainteresowań czytelniczych w młodszym wieku szkolnym ”2004 Anetta Wnuk)
     Jeżeli nauczyciel stosuje chociaż kilka ze wspomnianych powyżej form pracy ze słowem drukowanym, ma spore szansę rozbudzić i l>wdrożyć dzieci do wspólnych działań na rzecz aktywnego czytelnictwa. Ciekawe projekty dają ciekawe efekty.

EFEKTEM PODEJMOWANYCH PRZEZ UCZNIÓW DZIAŁAŃ Z DZIEDZINY ROZWIJANIA ZAINTERESOWAŃ CZYTELNICZYCH POWINNY BYĆ:
  • rozwój aktywnej postawy czytelniczej ucznia;
  • wyraźne rozwinięcie zainteresowań i zamiłowań czytelniczych;
  • zauważalne wyrobienie nawyku sięgania po książkę;
  • wypełnianie obowiązków czytelnika;
  • sprawne dokonywanie wyboru książki do czytania ;
  • praktyczne zastosowanie zdobytych wiadomości i umiejętności podczas pobytu w bibliotece lub księgarni;
  • umiejętne odróżnianie książek z biblioteki od innych książek;
  • znajomość godzin pracy biblioteki oraz sposobu zachowania się w niej;
  • sprawne poruszanie się w działach bibliotecznych;
  • rozumienie pojęć: biblioteka, wypożyczalnia, czytelnia, karta książki, karta czytelnicza;
  • znajomość głównych postaci baśni oraz ich treści;
  • umiejętne wypowiadanie się na określony temat ;
  • umiejętnie opowiadanie, wymyślanie bajek , zakończeń do bajek;
  • nabycie umiejętności krytycznej oceny tematyki książek;
  • uczestnictwo w wydarzeniach z życia szkoły i środowiska lokalnego;
  • umiejętne działanie w grupie;
  • współpraca z gazetą szkolną, ze szkolnym kołem teatralnym oraz chórem przy przygotowaniu organizowanych wspólnie imprez;
  • sprawne wchodzenie w role postaci z bajek;
  • dzienniczki lektur, rysunki, autorskie bajki i opowiadania, ilustracje do bajek;
  • umiejętne przedstawianie wiedzy podczas konkursów, quizów i innych zadań czytelniczych.
(Źródło:„Program rozwijania zainteresowań czytelniczych w młodszym wieku szkolnym ” Anetta Wnuk)
     Na zakończenie chciałabym dodać, że wszystkie drogi prowadzące do czytelnictwa są właściwe i wielka jest ich rola i znaczenie. Rodzice, nauczyciele i bibliotekarze powinni współpracować nad pogłębianiem czytelnictwa dzieci, które służy ich dobru i właściwemu rozwojowi oraz umiejętności pracy z książką. Umiejętności, które procentują przez całe życie i w najróżniejszych sytuacjach życiowych .

Opracowała :
mgr Anetta Wnuk
nauczyciel nauczania zintegrowanego
w Szkole Podstawowej nr 2 w Goleniowie

Literatura :
Szpulak G.: Umiejętność czytania w życiu współczesnego człowieka.(W:)„Poradnik bibliotekarza ”1992,nr 6, s.30.
Węglińska M.: Postawy czytelnicze uczniów w młodszym wieku szkolnym, Szczecin1991
Wnuk A: .Czytelnictwo uczniów klas trzecich, Szczecin 1994
Wnuk A.: Obliczenia własne , 2003r.

Umieść poniższy link na swojej stronie aby wzmocnić promocję tej jednostki oraz jej pozycjonowanie w wyszukiwarkach internetowych:

X


Zarejestruj się lub zaloguj,
aby mieć pełny dostęp
do serwisu edukacyjnego.




www.szkolnictwo.pl

e-mail: zmiany@szkolnictwo.pl
- największy w Polsce katalog szkół
- ponad 1 mln użytkowników miesięcznie




Nauczycielu! Bezpłatne, interaktywne lekcje i testy oraz prezentacje w PowerPoint`cie --> www.szkolnictwo.pl (w zakładce "Nauka").

Zaloguj się aby mieć dostęp do platformy edukacyjnej




Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie