Dzień Dziecka – Janosikowy turniej
scenariusz zajęć przeprowadzonych z dziećmi
z upośledzeniem umiarkowanym i znacznym
Miejsce: „Pod Grzybkiem” – leśna polana z miejscem na ognisko.
Cele:
- właściwa organizacja czasu wolnego
- integracja dzieci z zespołów edukacyjno – terapeutycznych
- prawidłowe zachowanie w lesie
- bezpieczne zachowanie podczas zabaw przy ognisku
- kształtowanie postawy: odważnej, sprawiedliwej i wrażliwej na potrzeby słabszych kolegów
- przybliżenie legendy o Janosiku.
Przebieg zajęć:
- wyjazd ze szkoły
- zapoznanie z przebiegiem zajęć; przypomnienie zasad bezpiecznego zachowania się
- rozpalenie ogniska
- Janosikowy turniej
- wspólne smażenie kiełbasek
- powrót do szkoły.
Janosikowy turniej:
1. Przybliżenie dzieciom legendy Janosika.
Zwrócenie uwagi na fakt, że pewne cechy Janosika były i są niezwykle cenne:
- odwaga
- sprawność
- sprawiedliwość
- bronił słabszych i pokrzywdzonych
- pomagał tym, którzy potrzebowali pomocy
- znał las i jego obyczaje
- wiedział jak przygotować ognisko i jak postępować, by ognisko było bezpieczne dla niego i otoczenia.
2. Próba zwinności:
Janosik był bardzo zwinny i czasami, aby dostać się do celu musiał wspinać się po linie lub po niej przechodzić.
My proponujemy inny sposób: Harnaś czyli przywódca drużyny wręcza kandydatowi na zbójnika patyk o grubości wskazującego palca i dł. ok.75cm. Zbójnik balansując patykiem na palcu musi przejść po „linie” odległość 5 metrów. Lina to w naszym przypadku „ścieżka” o szerokości 10 – 20cm wyznaczona na ziemi gałązkami lub skakankami. Jeśli zbójnikowi spadnie patyk z palca bądź on sam spadnie z „liny” (wyjdzie poza wyznaczoną ścieżkę) zaczyna marsz od początku.
3. Próba skoczności:
* Na drzewie, na wysokości piersi zbójnika zawieszamy piłkę, którą ten z rozbiegu musi kopnąć najpierw prawą, a potem lewą nogą.
* Janosik przeskakiwał całe góry.
My proponujemy inny sposób: Zbójnicy kolejno pokonują „szczyty gór”, którymi będą koła o średnicy ok. 50cm. rozmieszczone zygzakowato co 50 – 60cm. jedno od drugiego. Zbójnik musi skakać szybko lecz ostrożnie i celnie, jeśli „spadnie z góry” ( wyskoczy poza linię koła) zaczyna skakanie od początku.
4. Próba znajomości lasu:
Czasami Janosik musiał poruszać się po lesie nocą.
My proponujemy: Zbójnik musi przejść przez las „w ciemnościach” (z zawiązanymi oczami). Musi uważać, bo na każdym kroku czekają na niego różne, groźne niespodzianki. „Las” to prostokąt o wymiarach 2.50 x 1.20. W prostokącie rozstawionych jest nieregularnie 10 –12 klocków. Przez ten las zbójnik musi tak przejść, aby nie przewrócić żadnego klocka. Zbójnik może jedynie dotknąć nogą klocka, aby „wyczuć” odpowiednią drogę.
5. Próba celności:
Zbójnik dostaje „łuk i strzały” (strzałki wykonane z grubej tektury). Cel to kopa chrustu. Trzeba w to trafić trzema strzałami z odległości co najmniej 5 kroków. Zbójnik, który nie trafi którąś strzałą w cel oddaje ponownie strzał tą samą strzałą.
6. Próba gibkości:
Zbójnicy udają się do „jaskini”. Wejście jest niskie więc trzeba będzie się pogimnastykować. Wejście to trzy bramki o wysokości 50cm. i szerokości 1.50m. Poprzeczka jest tak położona, że przy byle dotknięciu można ją strącić. Zadanie jest o tyle trudne, że pod pierwszą bramką należy przepełznąć na czworakach tak, by nie dotknąć brzuchem ziemi, drugą trzeba przeskoczyć, trzecią pokonać w dowolny sposób. W przypadku strącenia którejś poprzeczki trzeba zacząć wszystko od początku.
7. Próba dzielności:
Zbójnicy muszą dostać się do zamku, gdzie są uwięzieni ich koledzy.
W tym celu zbójnik musi pokonać wysoki mur przy pomocy liny. Trzeba tę linę zarzucić na gałąź drzewa i lekko się na niej podciągnąć.
W Janosikowym turnieju nie ma wygranych ani przegranych. Wszyscy zbójnicy mogą zostać Janosikami.
W nagrodę za „Janosikową” postawę otrzymują kiełbaski
i wspólnie smażą je przy ognisku. Tu muszą się wykazać jeszcze jedna cechą Janosika – muszą pamiętać o bezpiecznym zachowaniu przy ognisku.
Celowym jest wręczanie w pierwszej kolejności kiełbasek tym zbójnikom, którzy podczas turnieju wspomagali słabszych
i udzielali im ewentualnej pomocy.
Opracowanie:
L. Kobusińska
I. Witczak |
