Amerykański chłopiec-Paul Dennison, wykazując się ponadprzeciętną inteligencją, w żaden sposób nie potrafił nauczyć się czytać. Okres nauki szkolnej był dla niego bardzo nieprzyjemny. Nawet nie pomagała pomoc psychologów i pedagogów. Szkołę udało mu się skończyć jedynie dzięki poświęceniu matki, która czytając podręczniki, pomagała mu w odrabianiu lekcji .W podobny sposób skończył studia pedagogiczne.
Wielokrotnie w swoim życiu spotykał ludzi z problemami dysleksji. Zaczął się zastanawiać, jakie są jej źródła i czy można pomóc dzieciom, by nie przeżywały w szkole tego, co on.
Według niego dysleksję, dysgrafię, brak koncentracji uwagi, brak motywacji do działania wywołują mikrodefekty w pewnych obszarach mózgu. Jednak komórki nerwowe nie regulują się. Dennison doszedł do przekonania, że nie jest to absolutnie nieodwracalna sytuacja. Mózg jest tak zbudowany, że w miejsce połączeń zdefektowanych może wytworzyć nowe, omijając uszkodzenia. Dzięki temu może być wykorzystywany w większym procencie.
Tworzeniem właśnie tych połączeń obocznych, czyli równoważeniem funkcjonowania całego mózgu, zajmuje się metoda, której twórcą jest Paul Dennison. Właśnie to on założył, że jeśli mózg wpływa na ciało, to i ciało musi wpływać na mózg. Gdy mózg jest uszkodzony, to wysyła do ciała nieprawidłowe sygnały. Gdy natomiast ciało wyśle do mózgu sygnał, mózg nauczy się wysyłać do ciała sygnały prawidłowe.
Podstawą procesów życiowych ,czy umysłowych, jak np. uczenia się jest ruch wykonywany przez ciało. Decyduje on np. o przepływie płynu mózgowo-rdzeniowego. Napięcie mięśni sprawia człowiekowi nie tylko ból, ale i upośledza jego myślenie, ponieważ spowolnia przepływ płynu mózgowo-rdzeniowego, tamując obieg odżywczej krwi. Wiele ćwiczeń w metodzie Dennisona uczy rozluźnienia napięcia mięśniowego.
Półkule mózgowe tylko na pozór są jednakowe. Prawa odpowiada za myślenie syntetyczne, artystyczne, wyobraźnię, intuicję, lewa natomiast za myślenie analityczne, werbalne, logiczne. Do prawidłowego funkcjonowania człowieka niezbędna jest praca obu półkul oraz zapewniony ciągły przepływ bodźców między nimi. Przepływ ten odbywa się przez galaretowate spoidło wielkie. Jeśli ono jest dobrym przewodnikiem elektryczności, impulsy z jednej półkuli do drugiej przechodzą bez zakłóceń, jeśli złym – przepływ staje się spowolniony, czyli zahamowany.
Głównym zadaniem metody Dennisona jest uczynienie, by spoidło wielkie było dobrym przewodnikiem. Dlatego jest w niej wiele ćwiczeń naprzemiennych, uruchamiające mięśnie skośne brzucha. Gorsza przewodność spoidła może też być spowodowana jego niedowodnieniem. Zbyt mała ilość płynów wypijanych przez człowieka może osłabiać jego zdolność do uczenia się, koncentracji, dlatego tak ważne jest picie czystej wody.
Metodą Paula Dennisona można pracować w celu poprawy wzroku, pamięci, słuchu, spostrzegawczości, koncentracji czy orientacji przestrzennej. Jest to prosta i skuteczna metoda wspomagająca naturalny rozwój człowieka.
Rola ciała w procesach myślenia i uczenia została przedstawiona w książce opartej na badaniach naukowych. Książkę Zmyślne ruchy, które doskonalą pamięć napisała Carla Hannaford – neurofizjolog i pedagog. Autorka mówi, jak ważny jest ruch w życiu człowieka, pokazuje jak się ruszać, aby w pełni uaktywnić nasze możliwości uczenia się. Natomiast w równie ciekawej publikacji pn. Twórcza kinezjologia w praktyce - Propozycje dla każdego, praca zbiorowa p. red. Joanny Zwoleńskiej zaprezentowano wiele pomysłów metodycznych, zabaw, rymowanek ćwiczeń z Gimnastyki Mózgu Paula E.Dennisona, proponowanych zarówno do pracy z grupą jak i do zajęć indywidualnych.
Oto niektóre z proponowanych ćwiczeń z zakresu Kinezjologii edukacyjnej Dennisona:
ÓSEMKI- uczeń kreśli oburącz oburącz w powietrzu" leżące" ósemki, zaczynając od lewej strony.
SYMETRYCZNE BAZGRANIE- uczeń "maluje" oburącz w powietrzu symetrycznie dowolne figury (w jednej płaszczyźnie).
PUNKTY NA MYŚLENIE- jedna ręka masuje "dołki" między mostkiem a obojczykiem, druga na pępku ( zmiana położenia rąk ).
RUCHY NAPRZEMIENNE- wymachy góra - dół jednocześnie lewą ręką i prawą ( zmiana ręki i nogi ).
SŁOŃ- głowa na ramieniu lewym lub prawym, ręka w przedłużeniu głowy wyciągnięta w przód kreśli w powietrzu ósemki ( zaczynamy od lewej strony, zmiana rąk ).
KAPTUREK MYŚLICIELA- masowanie uszu palcami (lewe ucho lewą ręką, prawe- prawą , ruchy od góry w dół ).
POZYCJA COOKA- w pozycji stojącej lub siedzącej: nogi założone na krzyż, język dotyka podniebienia, ręce splecione na piersiach. Stosując tego typu ćwiczenia - na przekraczanie linii środka, rozciągające, energetyzujące, relaksujące – znacznie poprawiamy umiejętność komunikacji, organizacji i koncentracji. Stajemy się pewniejsi siebie, łatwiej wyrażamy potrzeby, jesteśmy otwarci na zmiany, szybciej i skuteczniej uczymy się. Z radością przyjmujemy informacje i dokonujemy właściwych wyborów.
Metoda ta jest szczególnie pomocna w pracy z dziećmi z problemami szkolnymi czy też wadami rozwojowymi. Można ją z powodzeniem stosować we wszystkich przedziałach wiekowych zarówno w pracy indywidualnej, jak i grupowej, czego przykładem mogą być wyżej wymienione ćwiczenia.
ZALECENIA:
Wskazane jest rozpoczęcie lekcji od picia wody, która pobudzi proces myślenia. Uczniowie mogą sięgać po wodę w każdej chwili lekcji i wykonywać ćwiczenia tak długo, aż zauważymy pożądane skupienie ich uwagi. Ćwiczenia w.w i inne możemy wplatać w dowolnej fazie lekcji.
Małgorzata Fabijańczyk
Szkoła Podstawowa w Niechlowie
Filia w Szaszorowicach |
