Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie
PrezentacjaForumPrezentacja nieoficjalnaZmiana prezentacji
Bożonarodzeniowe tradycje

 

 BOŻONARODZENIOWE TRADYCJE
scenariusz dla nauczania zintegrowanego
Dekoracje :
pokój, na środku stół przygotowany do wigilii ( przykryty białym obrusem, talerzyk z opłatkiem, oraz świece).

Osoby: Narrator 1, Narrator 2, Dzieci

Narrator 1
Tak bywa często:
czekamy na jakiś ważny dzień,
na przykład dzień imienin,
albo dzień, gdy się jedzie
na wycieczkę daleką za miasto.

Chcemy by czas płynął szybciej,
by pospieszyły zegary
i kartki z kalendarza spadły
jedna za drugą.

Ale czekania nasze najbardziej jest niecierpliwe
kiedy zbliżają się święta.

Już się unosi w powietrzu,
zapach żywicznych gałązek,
już suną na białych sankach choinki
wiatr szumi kolędy, a w domu pachnie świątecznie.

Narrator 2
Święta Bożego Narodzenia to czas wzajemnego pojednania i pokoju. Najwięcej z pradawnych zwyczajów i obyczajów związanych z Bożym Narodzeniem przetrwało i żyje do dziś w Polsce na wsi. Niektóre zachowały się również w miastach. Właśnie te zwyczaje i obyczaje chcielibyśmy Wam dzisiaj przybliżyć.


Narrator 1
Ze wszystkich wieczorów najpiękniejszy jest wieczór wigilijny. W żaden inny wieczór uszy i serca domowników nie są dla innych tak otwarte, jak w ten wieczór w blasku choinki.


( Odsłania się kotara – dzieci ustawione wokół wigilijnego stołu, zapalają świeczki na stole i lampki na choince. Śpiewają piosenkę „ Zielone gałązki”).







Narrator 2
Choinka, bez której nie wyobrażamy sobie Świąt Bożego Narodzenia jest potomkiem gałęzi obwieszonej łakociami. Zwyczaj strojenia drzewka znany jest w Polsce zaledwie od 200 lat i przywędrował do nas z Niemiec.

Narrator 1
Ta obca tradycja przyjęła się w Polsce bardzo szybko. Dziś nikt już nie potrafi wyobrazić sobie świąt bez tradycyjnie, pięknie przystrojonej choinki.


Dziecko 1
Choinka to zielone, cudowne drzewka,
przedziwne zabawki, zapach lasu,
migotanie świateł, lśnienie wszystkich
kolorów tęczy, uśmiechy- to bajka,
którą przywołujemy w szarych, grudniowych dniach.


Dzieci śpiewają piosenkę „ Choineczka mała”.

Narrator 2
Od przebiegu wigilii miał zależeć tok nadchodzącego roku. Kiedy zapadał wieczór stół nakryty świątecznie czekał na domowników.

Narrator 1
Pierwsza gwiazdka gromadziła wszystkich przy stole. Pod obrus kładziono zboże, a w kącie izby stawiano snopek zboża. Zaczynała się wieczerza inaugurowana wspólną modlitwą. Łamano się opłatkiem i składano sobie życzenia.

Narrator 2
Dzielenie się poświęconym opłatkiem pozostało szczególnie wzruszającym momentem dnia wigilijnego. W tej uroczystej chwili wszyscy wybaczają sobie wzajemne urazy.

Dziecko 2
Zapada nagle wieczór,
za tym lasem, za tą rzeką.
Pierwsza gwiazdka się zapala
w niebie gdzieś daleko.

Dziecko 3
Biały obrus lśni na stole,
pod obrusem siano.
Płoną świeczki na choince
co tu przyszła na noc.

Dziecko 4
Już się z sobą podzielili
opłatkiem rodzice,
już złożyli wszystkim
moc serdecznych życzeń.

Dziecko5
Kiedy mama się dzieliła, ze mną tym opłatkiem,
Miała w oczach łzy, widziałem, otarła ukradkiem.

Dzieci śpiewają kolędę „ Lulajże Jezuniu” – 2 zwrotki, 3 mormorando i na tym tle wiersz umieszczony poniżej „ Kolęda domowa”.


Dziecko 6
Ta kolęda od opłatka się zaczyna,
bo opłatkiem najpierw dzieli się rodzina.
Od opłatka i od życzeń naszej mamy
od tych słów nad opłatkiem wyszeptanych.
A ty nasza kolędo domowa
słowa mamy w pamięci zachowaj.

Dziecko 7
I zaśpiewaj, zakolęduj nam kolędo,
że najbliżsi zawsze blisko przy nas będą,
że nikogo nie zabraknie przy tym stole,
przy kolędzie, najpiękniejszej z wszystkich kolęd.

Dziecko 8
Nie wiem, co też mama,
chciała szepnąć mi do ucha,
bym na drzewach nie darł spodni,
pani w szkole słuchał.

Niedojrzałych jabłek nie jadł,
butów tak nie brudził...
nagle słyszę, mama szepce
bądź dobry dla ludzi.

Potem ojciec zaczął śpiewać różne kolędy,
raz wesoło, a raz smutno,
to głośniej, to ciszej.
Ja do dzisiaj te kolędy słyszę.
I choinkę tamtą widzę
nocą pod księżycem,
wyzłoconą, wysrebrzoną
jakby w miejscu roztańczona
strojną baletnicę.

Narrator 1
Podczas wieczerzy pamiętano również o zmarłych. Dla nich stawiano na stole oddzielne nakrycie. Dziś jeszcze zostawia się dodatkowe nakrycie dla nieobecnych lub niespodziewanego gościa.


Narrator 2
Pięknym staropolskim wigilijnym zwyczajem było zapraszanie na wieczerzę ludzi samotnych. Nikt bowiem nie powinien czuć się opuszczony i samotny w ten jedyny w roku wieczór.

Dziecko 9 ( z opłatkiem w ręku)
Pamiętaj, będą ludzie smutni, opuszczeni, niepotrzebni nikomu,
i nikt z nimi słowa nie zamieni,
nie zaprosi do swego domu.

Weź do ręki biały opłatek,
choćbyś nawet nie miał go z kim dzielić,
i życz szczęścia całemu światu
niech się wszystkie serca weselą.

Narrator 1
Głównym akcentem kulinarnym polskiego Bożego Narodzenia pozostała wieczerza wigilijna. Wśród wypiekanych ciast pierwsze miejsce zajmują piernik i makowce. Wieczerza jest posiłkiem postnym. Tradycja nakazuje by składała się z 12 dań – tylu, ilu było apostołów.

Narrator 2
Wigilię otwierała jedna z tradycyjnych zup: grzybowa, rybna lub barszcz z uszkami. Były także dania rybne przyrządzane na różne sposoby. Podawano także staropolski groch z kapustą, potrawy z suszonych grzybów i kompoty z suszonych owoców.

Narrator 1
Dzisiejsze wigilie, może już nie tak wystawne, nadal mają posmak tradycji i przepełnione są atmosferą rodzinnego ciepła, a smak i ceremoniał tradycyjnych potraw pozwalają sięgnąć wspomnieniami w przeszłość i marzeniami w przyszłość.

Dziecko 10
Okres Bożego Narodzenia to czas kolęd i pastorałek.

Narrator 2
Kolędy to pieśni związane z Bożym Narodzeniem, a pastorałki to dawne kolędy ludowe układane przez bartników, pasterzy i rzemieślników. Są tak stare, że wielu z nich nikt już nie pamięta. Ale niektóre lubimy i śpiewamy przy choince do dziś.

Dziecko 11
Trzysta lat temu ludzie śpiewali „ Północ już była…”
Dzieci śpiewają pastorałkę „ Północ już była” 1 zwrotkę

Dziecko 12
Ptaszki śpiewały jak umiały…
Dzieci śpiewają pastorałkę „Kaczka pstra ” 2 zwrotki

Dziecko 13
Górale zaś nucili piękną kołysankę.
Dzieci śpiewają pastorałkę „Oj maluśki, maluśki” 2 zwrotki

Dziecko 14
Szedł po świecie kolędziołek przez śnieżną zawieję,
Wpuściliśmy go do kuchni –niechaj się ogrzeje.
Rączki ma zmarznięte, uszy od mrozu czerwone,
Jego bródka, brwi i rzęsy – posrebrzone szronem.

Dziecko 15
Sam przez mroźną zimę, chodził tędy i owędy,
dla rozgrzewki przytupywał i śpiewał kolędy.
Ze na dworze mróz – wnet każdy z nas zapomniał,
ciepło było od kolędy, którą przyniósł do nas.


Narrator 1
Wieczór i noc wigilijna to czas wróżebny i cudowny. Dziewczęta wróżyły o zamążpójściu, zwierzętom dawano po kawałku opłatka dla zapewnienia im zdrowia i pięknego przychówku. Wierzono także, że w tę noc zwierzęta mówią ludzkim głosem.

Narrator 2
Po wieczerzy oczekiwano nadejścia kolędników. Śpiewy i hałasy oznajmiały, że są blisko. Pochód otwierała błyszcząca gwiazda, dalej szedł turoń, niedźwiedź i inne maszkary. Kolędnicy śpiewali kolędy, składali wszystkim życzenia. Gospodarze obdarowywali kolędników jedzeniem.

Dziecko 16

Dzieci śpiewają kolędę „ Jezus Malusieńki” mormorando. Na tym tle wiersz.

Noc grudniowa, śnieżyca,
wiatr z północnej dmie strony,
tylko światło księżyca przez chmur pada zasłony.

Wyją wilki po lesie,
grzmi bur głuchy, sosnowy
a wichura w dal niesie grozę nocy zimowej.

W tę noc ciemną i groźną,
co kir czarny rozpina,
drogą śnieżną i mroźną idzie mała dziecina.

I podnosi rączęta,
ponad jasne swe czoło,
błogosławi i lud wszelki i sioło,
i te chaty wieśniacze, i te lasy i drzewa,
i to dziecię co płacze i to dziecię co śpiewa.

I tak kojąc ich smutki
z jasną gwiazdką na czole,
idzie Jezus malutki w tę noc,ciemną grudniową.

Narrator 1 i 2 razem

Dla wszystkich WESOŁYCH ŚWIĄT!

Dziecko 17
Bez zmartwień,
z barszczem, z grzybami, z karpiem,
z gościem co niesie szczęście,
czeka nań przecież miejsce.

WESOŁYCH ŚWIĄT! wszyscy

Dziecko 18
A w święta niech się snuje kolęda.
I gałązki świerkowe niech wam pachną na zdrowie.

WESOŁYCH ŚWIĄT! wszyscy

A z gwiazdką pod świeczek łuną jasną,
Życzcie sobie – najwięcej zwykłego, ludzkiego szczęścia.

Dzieci rozdają gościom kartki z życzeniami i opłatkiem.



opracowala Ilona Piotrowska

Jeżeli zauważyłeś jakieś nadużycia w prezentacji napisz o tym poniżej i wyślij je do nas:
INFORMACJE O PREZENTACJI

Ostatnią zmianę prezentacji wykonał: Szkolnictwo.pl.
IP autora: 83.21.195.174
Data utworzenia: 2008-09-01 23:22:13
Edycja: Edytuj prezentację.

HISTORIA PREZENTACJI

Szkolnictwo.pl (83.21.195.174) - Prezentacja (2008-09-01 23:22:13) - Edytuj prezentację.





Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie