Rozpoczynając pracę wychowawczą z nową klasą dążę do tego, aby grupa stanowiła zgrany, jednolity i zwarty zespół. Jednak nie do końca jest to możliwe, gdyż klasa w naturalny sposób dzieli się na podgrupy – zarówno ze względu na swoją wielkość, jak i różnorodność osób.
Celem pracy wychowawczej jest ukształtowanie osobowości zgodnej z potrzebami ucznia, jego nawykami, postawami uczuciowymi i zainteresowaniami.
Od ukształtowanej osobowości zależy w jaki sposób uczeń będzie kierował swoim własnym życiem, kontaktował się z innymi, spostrzegał świat oraz organizował sobie dalsze zdobywanie wiedzy i doświadczeń.
Źródłem doświadczeń dla kształtowania osobowości ucznia są sytuacje wychowawcze, których organizatorem i reżyserem jest wychowawca.
Radzenie sobie w życiu, praca nad sobą to sprawy dotyczące każdego. W czasie zajęć integracyjnych chodzi o to, aby uczniowie poznali siebie, swoje miejsce w klasie, rodzinie, środowisku.
Nadrzędnym celem wielu ćwiczeń jest wywołanie w uczniu chęci akceptacji siebie i utrwalenie własnego optymizmu niezbędnego w kształtowaniu pozytywnych działań.
Wychodząc naprzeciw „dobremu startowi”, w naszej szkole pierwszy dzień nauki w klasach czwartych jest „dniem integracji klasy z wychowawcą”. Prowadzone w tym dniu zajęcia integracyjne mają korzystny wpływ na wzajemną komunikację i zrozumienie, zwiększają poczucie bezpieczeństwa i podnoszą gotowość do współdziałania. Dla wychowawcy jest to możliwość obserwowania grupy, poznania zwyczajów i stosunków panujących w zespole, a co za tym idzie ułatwia planowanie dalszej pracy wychowawczej.
Scenariusz zajęć integracyjnych dla klasy IV
czas realizacji: 4 godziny lekcyjne
Temat: Wśród rówieśników- integracja zespołu klasowego.
Cele:
• Poznanie zasad dobrego koleżeństwa
• Kształtowanie w uczniach umiejętności dostrzegania drugiego człowieka
• Wspomaganie w nawiązywaniu pozytywnych relacji z rówieśnikami
• Wdrażanie w samopoznanie, odczytywanie potrzeb własnych i potrzeb innych
• Kształtowanie pozytywnej samooceny
• Integracja zespołu klasowego
Metody: rozmowa kierowana, praca w grupach, praca na forum,
Pomoce: identyfikatory, maskotka, kartki, klej, mazaki, odtwarzacz CD,
Bibliografia:
B. Strychniewicz, Spotkania w klasie szkolnej, Kraków 2001.
J. Bąk, E. Wiewiórka-Pyka, Między nami, Kraków 2004
Przebieg zajęć:
1. Powitanie
Nauczyciel wita się z uczniami, wyrażając radość z możliwości bycia wychowawcą w tej klasie. Przedstawia się, zapisuje swoje imię i nazwisko na tablicy, chwilę opowiada o sobie.
2. Zapoznanie się z uczniami.
Dzieci przedstawiają się kolejno, mogą powiedzieć coś o sobie, co lubią, czym się interesują, albo o swojej rodzinie. Na koniec każde dziecko dostaje od wychowawcy identyfikator z imieniem i nazwiskiem, przypina do ubrania.
3. Zaproszenie do kręgu. Przedstawienie zasad pracy na zajęciach.
4. Rundka z maskotką.
W jakim jesteś nastroju? Uczestnicy, siedząc w kręgu, rzucają do siebie maskotką. Osoba, która ma maskotkę, mówi jak się czuje.
5. Zabawa „Zapraszam na wolne miejsce”
Do siedzących w kręgu uczniów dostawiamy dodatkowe krzesło. Osoba, która ma po swojej prawej stronie puste miejsce, zaprasza do siebie wybraną osobę z grona itd.
6. Zabawa „ Jestem osobą, która….”
Uczestnicy siedzą w kole. Osoba dla, której nie ma krzesła, stoi na środku. Mówi: Jestem osobą, która lubi ….., podając przy tym jakąś cechę swojego charakteru. Osoby identyfikujące się z ta cechą starają się zamieniać miejscami. Osoba ze środka też szuka miejsca dla siebie. Uczeń, który zostaje bez krzesła kontynuuje zabawę.
7. Akademia śmiesznych kroków.
Uczniowie chodzą w dowolny (śmieszny) sposób po sali podczas trwania muzyki. Gdy muzyka milknie stają w bezruchu. Powtórzyć kilka razy.
Zabawa wywołuje śmiech. Nauczyciel podkreśla różnice pomiędzy śmiechem, a wyśmiewaniem. Zachęca też do śmiania się z siebie samych.
8. Zabawa „Nieme przyjęcie”
Uczestnicy krążą po sali. Każdy z nich ma za zadanie podejść do pięciu osób i poprosić o napisanie na kartce pozytywnej informacji na swój temat. Zabawa toczy się bez słów. Na koniec wszyscy siadają w kręgu, mówią swoje imię i odczytują treści swoich kartek. Po skończonej rundzie następuje omówienie zabawy. Prowadzący zadaje pytania:
Jak czułeś się, mówiąc głośno o sobie pozytywnie? Czy napisanie czegoś miłego o drugiej osobie sprawiło ci kłopot? Czy miałeś kłopoty z zebraniem informacji na swój temat? itp.
9. Zabawy wspomagające budowanie pozytywnej samooceny
(można wykorzystać wszystkie lub wybrać jedna zabawę)
a) Historia mojego imienia. Każdy z uczestników opowiada, jak był nazywany w dzieciństwie przez rodziców, rodzeństwo, przyjaciół. Mówi też o tym, jak chce, by się do niego zwracano i jakich zwrotów nie lubi.
b) Rysunek dłoni. Uczniowie na kartce obrysowują swoją dłoń, w środku wpisują swoje imię, a na palcach swoje pozytywne cechy. Następnie losowo utworzone zostają trzy grupy. Każda z grup ma stworzyć z wyciętych dłoni jakiś obraz i go podpisać. Na formę graficzną i podpis muszą zgodzić się wszyscy członkowie grupy. Prace są przyczepiane do tablicy.
c) Krzyżówka z imienia. Uczniowie zapisują swoje imię pionowo, następnie poziomo dopisują swoje pozytywne cechy wplatając w litery imienia.
10. Zabawa ruchowa „Atomy”
Uczestnicy łączą się w grupy (cząsteczki) składające się z tylu uczniów (atomów) jaką liczbę powie nauczyciel lub wybrany uczeń.
11. „Osoby dla mnie ważne”
Prowadzący poleca uczniom: Wypisz trzy osoby z naszego otoczenia, które są dla ciebie ważne. Na zakończenie osoby chętne odczytują głośno swój zapis i mówią dlaczego właśnie wybrały te osoby.
12. Konkurs
Nauczyciel zaprasza do wzięcia udziału w klasowym konkursie na opisanie jednej osoby
z klasy godnej do naśladowania. Zapowiedź wyborów do samorządu klasowego.
13. Krąg uczuć
Każdy uczestnik zajęć dzieli się swoimi uczuciami, refleksjami: czego nowego na zajęciach się dowiedział, czego doświadczył, co go zaskoczyło, itp.
14. Pożegnanie.
a) relaks przy muzyce
b) „Iskierka”. Uczniowie, stojąc w kręgu, przekazują sobie kolejno „Iskierkę”- uścisk dłoni.
opracowanie:
mgr Ewa Ciechowska
|
