Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie
PrezentacjaForumPrezentacja nieoficjalnaZmiana prezentacji
Kondycja psychofizyczna ucznia a wymagania szkoły

Od 01.01.2015 odwiedzono tę wizytówkę 5739 razy.
Chcesz zwiększyć zainteresowanie Twoją jednostką?
Zaprezentuj w naszym informatorze swoją jednostkę ->>>
* szkolnictwo.pl - najpopularniejszy informator edukacyjny - 1,5 mln użytkowników miesięcznie



Platforma Edukacyjna - gotowe opracowania lekcji oraz testów.



 

 
mgr Ewa Majewska – Stefańska
Szkoła Podstawowa
im. Mikołaja Kopernika
w Złotnikach Kujawskich

Kondycja psychofizyczna ucznia a wymagania szkoły.

     Zdrowie to nie tylko nieobecność choroby, ale stan dobrego fizycznego, psychicznego i społecznego samopoczucia. Dla potrzeb pracy pedagogicznej zdrowie dziecka można określić jako poziom pełnej harmonii wewnątrzustrojowej, maksymalnej sprawności roboczej wszystkich układów i narządów oraz jak najwyższym poziomie zdolności przystosowawczych wobec środowiska zewnętrznego. Najważniejsze elementy zdrowia to: odporność przeciw szkodliwym czynnikom środowiska i sprawność robocza ustroju. Zarówno odporność jak i sprawność ustrojowa mają swoje linie rozwojowe i zmieniają się wraz z wiekiem. Obydwa te podstawowe składniki zdrowia w znacznym stopniu poddają się doskonaleniu. Stąd też wychowanie zdrowotne – szersze pojęcie Edukacja zdrowotna jest nie tylko koniecznością medycyny lecz również i pedagogiki, gdyż zdrowie jest fundamentem i warunkiem wychowania. Bez wychowania zdrowotnego nie może być mowy o wychowaniu ogólnym, a przede wszystkim estetycznym i etycznym człowieka oraz właściwym stanie jego zdrowia psychicznego i somatycznego. W jednej ze swoich publikacji UNESCO nawołuje do potrzeby ciągłego i coraz bardziej wszechstronnego poznawania dziecka i jego potrzeby, ujmując tę myśl słowami: "lepiej je poznawać, aby móc mu lepiej pomagać". Dotyczy to także problematyki zdrowotnej, której znajomość jest niezwykle istotna dla środowiska i wychowawców.
     Hanna Wentlandowa podkreślała już wcześniej "Wychowywać należy tak, aby każdy chciał i umiał zdrowie doskonalić, chronić i ratować". Edukacja do zdrowia jest podstawowym prawem każdego dziecka. Zdrowie jest nieodłącznym warunkiem osiągnięć szkolnych, dobrej jakości życia, później efektów ekonomicznych. Poprzez przekazywanie dzieciom wiedzy o zdrowiu, kształtowaniu ich postaw, umiejętności i nawyków możemy ułatwić im zdrowy styl życia i pracy, a tym samym poprawę stanu zdrowia społeczeństwa. Zdaniem WHO – Światowej Organizacji Zdrowia – celem edukacji jest przygotowanie dziecka do tego aby był niezależnym, zdrowym i twórczym człowiekiem. Zdrowie powinno uzyskać najwyższy priorytet w edukacji. Jest to ważne nie tylko z punktu widzenia zdrowia, lecz także edukacji.
Dziecko, aby mogło skutecznie uczyć się musi być zdrowe.

  1. Czynniki wychowania zdrowotnego
         Przyjęłam czynniki wychowania zdrowotnego za Światową Organizacją Zdrowia. Przy podziale uwzględnia się IV podstawowe:
    1. biologia człowieka (czynniki genetyczne, tzw. determinawy są zespołem genów dziedziczonych po rodzicach,
    2. styl życia (nawyki, przyzwyczajenia),
    3. środowisko,
    4. poziom opieki medycznej.
    Każdy organizm dziecka rozwija się inaczej, jest niepowtarzalna indywidualnością. Indywidualność ta jest wypadkową cech dziedzicznych (wyposażenia genetycznego), oraz licznych i skomplikowanych wpływów środowiska.
  2. Problemy zdrowotne dzieci i młodzieży.
         Na podstawie przeprowadzonych analiz dzieci i młodzieży w poradni międzyszkolnej. Stwierdza się niepokojący stan zdrowia dzieci i młodzieży oraz niezadowalającą realizację wychowania zdrowotnego w szkołach.
    Przyczyn występowania i rozpowszechniania chorób u dzieci należy dopatrywać się:
    • w szeregu czynników wrodzonych,
    • w czynnikach środowiskowych, natury biologicznej, chemicznej, fizycznej i społeczno – ekonomicznej,
    • w niepełnej i niewystarczającej opiece medycznej.
    Wiele zachowań młodych ludzi nie tylko zagraża bezpośrednio ich zdrowiu (np. przez zwiększenie ryzyka urazów w następstwie zażywania alkoholu lub narkotyków) lecz może mieć odległe skutki w wieku dojrzałym.
Charakterystyczne cechy rozwoju somatycznego i motorycznego dzieci i młodzieży:
  1. Tendencja do zwiększania wysokości i masy ciała dzieci i młodzieży oraz wcześniejszego dojrzewania płciowego (obniżenie wieku wystąpienia pierwszej miesiączki). Widoczne są różnice środowiskowe, które należy wiązać nie tyle zamożnością, co obyczajami, nawykami, stylem życia (Bielicki, Woynarowska)
         Większym rozmiarem ciała i szybszemu tempu dojrzewania nie towarzyszy jednak poprawa sprawności fizycznej (nie wytrzymała na dłuższe stanie). Badania wykazały obniżenie się w ostatnich latach średnich wyników w testach siły i wytrzymałości oraz wydolności fizycznej. Tendencja ta szczególnie widoczna jest u dziewcząt ( u wielu dziewcząt po 15 roku życia następuje regres niektórych cech motorycznych), oraz u młodzieży miejskiej jako efekt niskiej aktywności ruchowej (telewizja, gry komputerowe, video), moda młodzieżowa na "luz" (nieestetyczny chód, zgarbione plecy itp.)
  2. Częstotliwość występowania niektórych chorób oraz zaburzeń zdrowia i rozwoju somatycznego:
    1. choroby zakaźne (gruźlica, wirusowe zapalenie wątroby),
    2. choroby weneryczne (kiła, rzeżączka, AIDS),
    3. choroby przewlekłe i niepełnosprawność.
    Problem ten należy ujmować w aspekcie biologicznym i społecznym.
Grupy dyspanseryjne:
(cukrzyca, astma oskrzelowa, zespół złego wchłaniania, wady serca (wrodzone i nabyte), schorzenia nerek, wrodzone choroby przemiany materii, wady wzroku, niepełnosprawność ruchowa późnego pochodzenia (dzieci z dysfunkcją narządu ruchu – mózgowe porażenie dziecięce, porażenie nerwu splotu barkowego, upośledzenie umysłowe)
d) najczęstszą patologią masowo występującą wśród dzieci i młodzieży jest próchnica zębów.
     Dla prawidłowego tryby życia podstawowe znaczenie ma przestrzeganie właściwego reżimu dnia, który jest uporządkowanym, uregulowanym zbiorem codziennych czynności i zajęć związanych z praca i wypoczynkiem, co stwarza korzystne warunki prawidłowemu, sprawnemu funkcjonowaniu organizmu.
Uczeń musi mieć zapewnione:
  1. dostateczną liczbę godzin snu,
  2. unormowanie pór spożywania posiłków,
  3. racjonalne zorganizowanie pracy szkolnej i domowej,
  4. umożliwienie dostatecznie długiego, odpowiednio rozłożonego i zorganizowanego wypoczynku dziennego połączonego z wysiłkiem fizycznym (świeże powietrze),
  5. stworzenie warunków dla zachowania spokoju i ładu (lęk, chaos, rozdrażnienie)
Stres sprzyja chorobom!

Żywienie dzieci i młodzieży.

     Dobrą kondycję zdrowotną kształtuje wiele czynników, wśród których do najważniejszych należy wartościowe pożywienie oraz sposób i warunki w jakich jest przygotowane i zjadane. Wiek szkolny dziecka cechuje wysokie w przeliczeniu na kilogramy masy ciała zapotrzebowanie na energię i dobrze zbilansowany zestaw składników odżywczych. Dobre odżywianie jest warunkiem prawidłowego rozwoju fizycznego i umysłowego, biorąc pod uwagę intensywny rozwój dziecka oraz wykonywaną przez niego pracę w szkole. Nieprawidłowe żywienie jest zjawiskiem wysoce niepożądanym i wpływa w znacznym stopniu na szybsze znużenie dziecka, obniżenie koncentracji, a w efekcie gorsze wyniki w nauce.
     Do najczęściej spotykanych niekorzystnych objawów zaliczyć można: próchnicę, niedobory wysokości i masy ciała, opóźnienie dojrzewania kostnego, niedokrwistość z niedoborem Fe (także białka i kwasu foliowego), zmiany pokrzywicze, niedobory witamin z grypy B, witaminy C i A, anoreksja, otyłość i nadwaga.
     Dziecko w wieku szkolnym winno spożywać co najmniej 4 posiłki dziennie. Powinny one pokrywać całodzienne zapotrzebowanie energetyczne. Posiłki powinny być regularne.
I śniadanie – 25-30%
II śniadanie – 5-10 %
Obiad - 35-40 %
Kolacja – 25-30 %
     Każdy posiłek powinien dostarczać białka zwierzęcego, warzywa, owoce (moda na wegetarianizm). Liczne badania dowodzą, że spożywanie różnych rodzajów wartościowych posiłków, a ściślej ich skład: aminokwasy, stymuluje zróżnicowane zachowanie osobnicze. Posiłki wysokobiałkowe – rano wpływają na wzrost aktywności organizmu i zwiększają refleks, a tym samym zdolność koncentracji i przyswajania wiedzy. Natomiast spożywanie posiłków bogato - węglowodanowych sprzyja powstawaniu u ucznia senności, osłabienia uwagi oraz zmniejszeniu aktywności ruchowej.

Ocena stanu układu nerwowego u uczniów.

     Badania lekarskie uczniów prowadzone w ramach bilansów zdrowia powinny uwzględnić ocenę stanu układu nerwowego.
     U młodzieży często występują czynnościowe zaburzenia układu nerwowego. Młodzież nierzadko bagatelizuje lub ukrywa te dolegliwości, wstydzi się je ujawnić, dotyczy to zwłaszcza chłopców, u których obserwuje się kult tężyzny fizycznej i niechęć do okazywania wielkich słabości. Nerwice obserwowane u dzieci i młodzieży charakteryzuje skąpość zgłaszanych dolegliwości, przy znacznym nasileniu zaburzeń czynnościowych, zwłaszcza ze strony układu wegetatywnego.
     Należy zwrócić uwagę na : bóle głowy, stany po urazach głowy, neuroinfekcja np. nerwu twarzowego, omdlenia z utratą przytomności (bardzo ważne), padaczka. Ważne później – problem wyboru szkoły średniej i zawodowej – przydatność zdrowotna do przyszłego zawodu. Duża rola wychowawców, nauczycieli. Wczesne dostrzeżenie objawów niepokojących i ocena specjalistyczna może ujawnić także nierozpoznane dotychczas przypadki encefalopatii dziecięcej (wrodzonych lub nabytych) niewielkiego stopnia. Schorzenie to nie upośledza wprawdzie w sposób widoczny sprawności fizycznej ucznia, ale może wpływać na jego zdolność do nauki i umiejętności wykonywania przyszłego zawodu.

Trzy grupy wskazań do badań neurologicznych:
  1. Wynikające z wywiadu (utrata przytomności nie wchodzą w grę omdlenia ortostatyczne i bólowe)
  2. Wynikające z odchyleń stwierdzanych w badaniach przedmiotowych: wrodzone zniekształcenia czaszki, blizny w obrębie skóry głowy, zaburzenia ruchomości gałek ocznych nie związane z chorobą okulistyczną, oczopląs, wyraźna asymetria w obrębie twarzy, języka, blizny na języku, zaburzenia mowy, zaburzenia chodu, objawy wzmożonej pobudliwości nerwowej.
  3. Wynikające z przyczyn szkolnych i społecznych: złe postępy w nauce, trudności przystosowania do środowiska szkolnego, trudności wychowawcze – sygnalizowane przez wychowawców, nauczycieli, rodziców.
     Musimy głębiej analizować całokształt warunków życia dziecka oraz oceny negatywnych i pozytywnych wpływów poszczególnych czynników na jego rozwój (warunki mieszkaniowe, stosunki rodzinne, odżywianie, kultura sanitarna, poziom pedagogicznej świadomości rodziców). Wpływów tych jednak nie można standaryzować.
     W edukacji zdrowotnej muszą współpracować:
rodzice – którzy ponoszą moralną i prawną odpowiedzialność za zdrowie własnych dzieci,
uczeń – który powinien czynnie i świadomie uczestniczyć w ochronie i tworzeniu swego zdrowia oraz umieć korzystać ze świadczeń służby zdrowia,
szkoła – stwarzać warunki, aby zapewnić sprzyjające zdrowiu środowisko fizyczne i społeczne oraz umożliwić uczniom edukację zdrowotną,
służba zdrowia – zabezpieczyć określone medyczne działania profilaktyczne i naprawcze, uczestniczyć w wychowaniu zdrowotnym oraz pomóc rodzicom, uczniom i szkole w rozwiązywaniu ich problemów zdrowotnych.

Bibliografia:
  1. Sonya Hamlun : "Jak mówić, żeby nas słuchali: klucz do sukcesu zawodowego"; Warszawa: "Petit", 1994 r.
  2. Griffin Emory A.: "Język przyjaźni"; Wydawnictwo Rodzinny Krąg, Warszawa 1994
  3. Norman Vincent Peale: "Szkoła zwycięzców", Warszawa: Wydawnictwo "Medium" 1997 r.
  4. Dale Carnegie: "Jak zdobyć przyjaciół i zjednać sobie ludzi" Wydawnictwo "Studio Emka" Warszawa 1995 r.
  5. Iwona Majewska- Opiełka: "Akademia suksecu", Wydawnictwo Comes, Warszawa 1996 r.
  6. McGinnis Alan Loy: "Sztuka motywacji: czyli jak wydobyć z ludzi to, co w nich najlepsze", Warszawa: "Vocatio" 1993 r.
  7. Gordon: "Jak rozmawiać z dziećmi?"
  8. Lidia Grzesiuk: "Jak ludzie porozumiewają się?", Warszawa, "Nasza Księgarnia" 1983 r.
  9. Maria Tyszkowa: "Zachowanie się dzieci w sytuacjach trudnych", Warszawa, PWN, 1986, 1985 r.
  10. Andrzej Janowski: "Poznanie uczniów: zdobywanie informacji w pracy wychowawczej", Warszawa WsiP 1991 r.
Opracowanie i skład komputerowy: mgr Ewa Majewska - Stefańska

Umieść poniższy link na swojej stronie aby wzmocnić promocję tej jednostki oraz jej pozycjonowanie w wyszukiwarkach internetowych:

X


Zarejestruj się lub zaloguj,
aby mieć pełny dostęp
do serwisu edukacyjnego.




www.szkolnictwo.pl

e-mail: zmiany@szkolnictwo.pl
- największy w Polsce katalog szkół
- ponad 1 mln użytkowników miesięcznie




Nauczycielu! Bezpłatne, interaktywne lekcje i testy oraz prezentacje w PowerPoint`cie --> www.szkolnictwo.pl (w zakładce "Nauka").

Zaloguj się aby mieć dostęp do platformy edukacyjnej




Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie