Portret psychologiczny grupy.
Warsztat skierowany jest do absolwentów szkół zawodowych z roku 2002, którzy do tej pory nie znaleźli pracy. Można założyć, że grupa potencjalnych uczestników warsztatu składa się z osób nie potrafiących aktywnie poszukiwać pracy, mająca problemy ze zbieraniem informacji i korzystaniem z nich, jak również sprawia tejże grupie trudność projektowanie alternatywnych rozwiązań. Są to osoby młode, które nastawione były na uzyskanie zaraz po ukończeniu szkoły pracy - niespełnienie tychże oczekiwań powodować może frustracje, co tylko zwiększa poczucie bezradności u absolwentów "zawodówek".
Osoby te mogą nie być w stanie konstruktywnie planować swojego życia, nie podejmują działań długoplanowych, które umożliwiłyby uzyskanie pracy.
System edukacyjny, którego są oni ofiarą zgłaszał zapotrzebowanie na pracę prostą i nie wymagającą wysokich kwalifikacji, tworzył wykwalifikowanych robotników mających znaczne trudności z przekwalifikowaniem do innego zawodu niż wyuczony.
Środowisko absolwentów szkół zawodowych niejednokrotnie nie odczuwa silnej potrzeby generowania nowych zachowań edukacyjnych, a wynika to z faktu, że w programach szkół zawodowych problematyka ogólnohumanistyczna nie wykracza poza program szkoły podstawowej. Osoby te nie są, więc zdolne uwolnić się od narzuconej przez industrializacje roli pracownika. Nie mają bowiem kompetencji do rozwiązywania kryzysu własnej tożsamości poprzez działania bardziej złożone i nowatorskie. Stąd brak pracy ujawnia problem niemocy tejże grupy do samodzielnego i wartościowego istnienia.
W nowej sytuacji społecznej, która rodzi bezradność i niepewność, należałoby wyposażyć bezrobotnych absolwentów szkół zawodowych w nie tylko kompetencje zawodowe, ale również, lub może przede wszystkim, w cechy osobowe takie jak umiejętność przystosowania się do nowej sytuacji, pomysłowość, niezależność, odpowiedzialność itp. - umożliwiające podjęcie pracy.
(...)
mgr Michał Talaga | 
