Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie
PrezentacjaForumPrezentacja nieoficjalnaZmiana prezentacji
Agresja w szkole

Od 01.01.2015 odwiedzono tę wizytówkę 2953 razy.
Chcesz zwiększyć zainteresowanie Twoją jednostką?
Zaprezentuj w naszym informatorze swoją jednostkę ->>>
* szkolnictwo.pl - najpopularniejszy informator edukacyjny - 1,5 mln użytkowników miesięcznie



Platforma Edukacyjna - gotowe opracowania lekcji oraz testów.



 

CZĘŚĆ I
      Agresja określana jest zwykle jako umyślne, zamierzone działanie mające na celu wyrządzenie krzywdy innym, zadanie mu bólu, odebranie mu jakiegoś dobra. Jako negatywna zachowanie rozumie się: kłótnie, sprzeczki, przezwiska, obraźliwe słowa, popychanie, bicie, szczypanie, gryzienie, grożenie, wyłudzanie pieniędzy siłą, zmuszanie do robienia złych rzeczy.
     Z przemocą dzieci mogą spotkać się wszędzie – w szkole, na ulicy, czy nawet w domu. Coraz więcej agresywnych zachowań możemy spotkać w grach i komputerowych oraz w telewizji (w filmach czy nawet w bajkach).

  1. CZYNNIKI WPŁYWAJĄCE NA AGRESJĘ:
    • Ryzyko okołoporodowe, np. niedotlenienie wywołane przedłużającym się porodem;
    • Cechy temperamentu: impulsywność, nadaktywność, słaba samokontrola, łatwe popadanie w frustrację;
    • Ograniczona inteligencja. Z czym wiążą się słabe osiągnięcia szkolne, błędne rozpoznawanie i ocenianie sytuacji społecznych. Efektem jest niska pozycja w grupie i słaba więź z grupą.
    • Poczucie niskiej wartości. Rodzice nastawieni są na karierę i rywalizację, mają również wysokie wymagania wobec dziecka, które czuje się niedoskonałe i opracowuje sposoby podreperowania poczucia własnej wartości.
    • Błędy wychowawcze rodziców: pozwolenie na atak, prowokowanie agresji, brak wytyczonych granic dla zachowań dziecka, brak odwoływania się do wartości.
    • Uzależnienie rodziców od alkoholu, narkotyków, działania kryminalne, przebywanie rodzica w więzieniu. Brak bliskiego kontaktu, zaniedbywanie, odrzucenie powoduje, że dziecko staje się obojętne, lub wrogie, agresywne, złe na cały świat.
    • Doświadczenie przemocy w bliskim środowisku ze strony rówieśników, personelu szkoły, przedszkola. Obserwacja aktów przemocy w szkole, lub na osiedlu.
    • Duża eksplozja przemocy i agresji w mediach. Efektem jest przekonanie, że zachowania agresywne i akty przemocy są normą, a także przekonanie o powszechnej akceptacji przemocy czy współzawodnictwa w zachowaniach negatywnych.
  2. JAK ROZPOZANĆ AGRESORA:
    • inne dzieci boją się go, więc słuchają;
    • chce dominować;
    • prowokuje kłótnie, bójki;
    • obraca się w złym towarzystwie.
    Charakterystyczne jest, że w wieku od 3-10 lat rozwój agresywnych zachowań determinowany jest płcią:
    Charakterystyczne dla dziewczynek jest:
    • rzadkie występowanie ataku fizycznego, częściej występuje natomiast obrona głównie przed chłopakami;
    • częste ingerowanie w cudze działania, wtrącanie się do zabawy i do rozmów, próba wywierania na nie wpływu jeśli występują groźby, to zwykle groźby odmowy, że czegoś nie zrobią, nie pomogą;
    • regulują konflikty poprzez nie odzywanie się, preferują bardziej dyskretne formy agresji. Charakterystyczne dla chłopców jest:
    • są gwałtowni, głośni, a przez to bardziej skuteczni w egzekwowaniu swoich potrzeb;
    • częściej niż dziewczynki atakują siebie nawzajem;
    • przybierają wojownicze pozy, grożą;
    • częściej kłócą się między sobą;
    • częściej inicjują między sobą agresywne zabawy;
    • kiedy grożą, wtedy jest to groźba zadana w formie bólu, zniszczenia czegoś, odebrania.
  3. JAK ROZPOZANĆ OPRESORA (OFIARĘ) W SZKOLE:
    • często jest obiektem dokuczania, przezywania, nosi brzydkie przezwisko, jest wyśmiewana;
    • inni wydają jej rozkazy, wysługują się nią;
    • zachowuje się jak osoba zdominowana, podporządkowana;
    • inni urządzają sobie zabawy jej kosztem i robią to w ubliżający sposób;
    • jest potrącana, kopana, popychana i nie umie się bronić;
    • gdy wejdzie w kłótnię lub w walkę, wychodzi z niej przegrana, często płacząc;
    • książki, pieniądze i inne przedmioty będące jej własnością są odbierane, niszczone lub rozrzucane;
    • ofiara jest często izolowana;
    • niechętnie włącza się do wspólnych działań;
    • wygląda na osobę cierpiącą, nieszczęśliwą, na granicy płaczu;
    • trzyma się blisko dorosłych, często nauczyciela;
    • ma trudności w wypowiadaniu się w klasie;
    • nagle lub stopniowo pogarszają się wyniki w nauce.
  4. JAK ROZPOZANĆ OPRESORA (OFIARĘ) W DOMU:
    • boi się chodzić do szkoły;
    • do szkoły i ze szkoły chodzi dziwną trasą;
    • ma złe lub niespokojne sny, krzyczy w nocy;
    • traci zainteresowanie nauką i otrzymuje gorsze oceny;
    • wygląda nieszczęśliwie, smutno, depresyjnie lub wykazuje nagłe zmiany nastroju i wybuchy złości;
    • domaga się dodatkowych pieniędzy.
CZĘŚĆ II
  1. JAK ZWALCZAĆ AGRESJĘ:
    • Dziecko jest wciąż narażone na agresję, aby zminimalizować to zjawisko, należy uczyć, że tak nie wolno postępować, i że powinno mówić o spotkanych go krzywdach. Jeśli nie powie, że nie czuje się bezpiecznie – nie będziemy mogli mu pomóc.
    • Należy dziecku zapewnić poczucie bezpieczeństwa, miłości, poświęcić więcej uwagi.
    • Akceptacja i docenianie uczuć dziecka, przez co będzie się czuło lepiej rozumiane.
    • Kształtowanie lepszego rozumienia siebie i innych. Tłumaczenie, że sprawia się komuś krzywdę, przykrość, ból. Pytanie, np.
      • "Jak czułbyś się na jego miejscu?"
      • "Gdyby ktoś Cię tak potraktował, to......".
    • Nabycie umiejętności pokojowego i twórczego rozwiązania konfliktów.
    • Budowanie poczucia własnej wartości i wartości innych.
    • Opanowanie i przezwyciężenie złości i gniewu.
    • Uczenie dziecka wyrażać swój gniew w sposób inny niż agresja na słabszym. Powiedzenie o swojej złości, np.
      • "Jestem zły, bo......".
      • "Jestem niezadowolony, muszę coś z tym zrobić. Co?.......".
    • Należy umiejętnie krytykować dziecko:
      • "na bieżąco" w niedługim czasie po zachowaniu, którego dotyczy;
      • krytykować to, co ktoś zrobił lub jak się zachowuje, a nie to, jaki jest;
      • na osobności – publiczne besztanie może wiązać się z uczuciem wstydu i upokorzenia, co może mieć odzwierciedlenie w agresywnym zachowaniu.
    • Należy pamiętać, że dziecko jest wspaniałym obserwatorem i wielu zachowań uczy się właśnie od dorosłych.
    • Środkiem zaradczym w szkole okazały się np. dodatkowe dyżury nauczycielskie, i uczniowskie w miejscach wzmożonego ruchu, w których najczęściej dochodzi do tego rodzaju nadużyć, na korytarzach, w szatni, w ubikacjach uczniowskich, przy sklepiku.
PODSUMOWANIE
Należy pamiętać! Nie możemy tolerować agresji wśród dzieci. Z takim zachowaniem trzeba walczyć od najmłodszych lat.

Dziękuję za uwagę.

LITERATURA:
  1. E. Aronson – "Człowiek istota społeczna", Warszawa 1995;
  2. J. Grochulska – "Agresja u dzieci", Warszawa 1993;
  3. P. G. Zimbardo – "Psychologia i życie", Warszawa 1998;
  4. G. Haug – Schnabel – "Agresja w przedszkolu. Poradnik dla rodziców, wychowawców", Warszawa 1987;
  5. J. Szymańska "Agresywne zachowania dzieci i młodzieży" [w.]: Remedium nr 3, 2004.
ANKIETA DLA DZIECKA

     Chciałabym, abyś czuł się bezpiecznie w naszej szkole. Proszę więc, odpowiedz szczerze. Nie podpisuj się – badanie jest anonimowe!
  1. Czy wiesz co to przemoc (agresja)?
    TAK NIE NIE WIEM World of Warcraft Gdzie spotykasz się z przemocą?
      World of Warcraft klasa
    1. szkoła
    2. dom
    3. ulica
    4. gry komputerowe, telewizyjne
    5. telewizja (filmy, bajki)
  2. Z jakimi sytuacjami się spotkałeś?
    1. bicie
    2. wyzywanie
    3. plucie na kolegę, koleżankę
    4. picie alkoholu
    5. palenie papierosów
    6. obraźliwe słowa, przezywanie
    7. niszczenie tornistrów, książek, ubrania
    8. grożenie
    9. kradzież
    10. wymawianie brzydkich słów
    11. popychanie
    12. kopanie
    13. gryzienie
    14. ośmieszanie
    15. odbieranie czegoś siłą
    16. okaleczanie zwierząt
    17. inne.........................................................
  3. W wyżej wymienionych sytuacjach byłeś:
    1. świadkiem
    2. ofiarą
    3. agresorem
  4. Gdy widzisz, że komuś dzieje się krzywda, to:
    1. mówisz osobie dorosłej
    2. rozdzielasz bijących się, stajesz w obronie kolegi
    3. udajesz, że nie widzisz – nie dotyczy Cię to
    4. boisz się
    5. przyglądasz się
  5. Gdy ktoś zrobi Ci krzywdę, to powiesz:
    1. mamie, tacie
    2. babci, dziadkowi
    3. bratu, siostrze
    4. nauczycielowi
    5. pedagogowi
    6. dyrekcji
    7. nikomu
ANKIETA DLA RODZICÓW
     Chciałabym, aby wszyscy uczniowie czuli się bezpiecznie w naszej szkole. Proszę więc, szczerą odpowiedź. Proszę nie podpisywać ankiety – badanie jest anonimowe!
  1. Czy dziecko sygnalizuje przemoc w szkole? CZĘSTO RZADKO NIE
  2. O jakich sytuacjach mówi?
    1. bicie
    2. wyzywanie
    3. plucie na kolegę, koleżankę
    4. picie alkoholu
    5. palenie papierosów
    6. obraźliwe słowa, przezywanie
    7. niszczenie tornistrów, książek, ubrania
    8. grożenie
    9. kradzież
    10. wymawianie brzydkich słów
    11. popychanie
    12. kopanie
    13. gryzienie
    14. ośmieszanie
    15. odbieranie czegoś siłą
    16. okaleczanie zwierząt
    17. inne ...............................................................
    18. nie wiem
  3. W wyżej wymienionych sytuacjach dziecko było:
    1. świadkiem
    2. ofiarą
    3. agresorem
    4. nie wiem
  4. Wyżej wymienione sytuacje miały miejsce?
    1. klasa
    2. szkoła
    3. dom
    4. ulica
    5. gry komputerowe, telewizyjne
    6. telewizja (filmy, bajki)
  5. Czy kontroluje Pani / Pan filmy, gry, którymi się interesuje dziecko?
    1. TAK, zawsze
    2. TAK, prawie zawsze
    3. TAK, ale rzadko
    4. NIE
  6. Czy dziecko ogląda filmy po godzinie 20?
    1. TAK, zawsze
    2. TAK, prawie zawsze
    3. TAK, ale rzadko
    4. NIE
  7. Czy uważa Pan / Pani, że z agresją w szkole trzeba walczyć TAK NIE NIE MAM ZDANIA
Scenariusz zajęć warsztatowych dla rodziców
TEMAT: Agresja w szkole.
Cele zajęć:
  • Zapoznanie rodziców z problemem agresywnych zachowań wśród dzieci.
  • Określenie czynników wpływających na agresję.
  • Uświadomienie roli rodziców i ich wpływ na właściwy rozwój dziecka
  • Ustalenie form pomocy dziecku, aby czuło się bezpiecznie w szkole.
Forma: Warsztatowa
Pomoce:
  • Ankiety wypełnione przez uczniów w czasie zajęć lekcyjnych
  • Ankiety do wypełnienia przez rodziców
  • referat
Przebieg zajęć:
    1. Zapoznanie z tematem spotkania.
    2. Przeczytanie referatu (część I) Agresja i jak rozpoznać, że dziecko stosuje agresję, lub agresja jest stosowana wobec niego.
    3. Przeprowadzenie ankiety wśród rodziców.
    4. Zapoznanie rodziców z wynikami ankiety przeprowadzonej wśród uczniów klasy.
    5. Planowanie działań. Ustalenie jak pomóc dziecku.
      1. podział na grupy i odpowiedź na pytanie: co mogą zrobić: nauczyciele, rodzice, uczniowie.
      2. zapisanie na tablicy wniosków
    6. Wyciągnięcie wniosków i przeczytanie referatu (część II).
    7. Praca domowa: Szczera rozmowa rodziców z dziećmi w domu.
    8. Cel nauczyciela: Rozmowa nauczyciela z dziećmi w klasie.
Opracowała: mgr Dorota Woźniak - Nowicka

Umieść poniższy link na swojej stronie aby wzmocnić promocję tej jednostki oraz jej pozycjonowanie w wyszukiwarkach internetowych:

X


Zarejestruj się lub zaloguj,
aby mieć pełny dostęp
do serwisu edukacyjnego.




www.szkolnictwo.pl

e-mail: zmiany@szkolnictwo.pl
- największy w Polsce katalog szkół
- ponad 1 mln użytkowników miesięcznie




Nauczycielu! Bezpłatne, interaktywne lekcje i testy oraz prezentacje w PowerPoint`cie --> www.szkolnictwo.pl (w zakładce "Nauka").

Zaloguj się aby mieć dostęp do platformy edukacyjnej




Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie