Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie
PrezentacjaForumPrezentacja nieoficjalnaZmiana prezentacji
Program zapobiegający agresji "Agresji - stop"

Od 01.01.2015 odwiedzono tę wizytówkę 3130 razy.
Chcesz zwiększyć zainteresowanie Twoją jednostką?
Zaprezentuj w naszym informatorze swoją jednostkę ->>>
* szkolnictwo.pl - najpopularniejszy informator edukacyjny - 1,5 mln użytkowników miesięcznie



Platforma Edukacyjna - gotowe opracowania lekcji oraz testów.



 

Od pewnego czasu obserwujemy w szkołach nasilającą się falę zachowań odbiegających od normy, zachowań agresywnych.
Agresja polega na bezpośrednim lub pośrednim wyrządzaniu szkody. Agresywność zmienia się na przestrzeni życia człowieka, przy czym największe nasilenie agresywności obserwujemy u młodego człowieka. Do najczęściej spotykanych zachowań agresywnych w szkole należą: wulgarne słownictwo, próby podporządkowania, zastraszanie, przepychanki, bójki, wyłudzenia, niszczenie mienia osobistego.
Nasilenie się agresji wśród dzieci i młodzieży jest spowodowane brakiem pozytywnych autorytetów. Uczniowie coraz częściej spędzają wiele godzin oglądając programy telewizyjne, które dostarczają im obrazów agresji, brutalności i przemocy. Skrajne zachowania bohaterów przyjmowane są przez młodych ludzi jako wzorzec postępowania w normalnym życiu. W konsekwencji przemoc często uznawana jest za skuteczny środek w walce ze złem i niesprawiedliwością.
Dzieci i młodzież nie potrafią poradzić sobie z trudnymi dla nich uczuciami, które pojawiają się w codziennym życiu, niezależnie od ich woli. Znane im są tylko te sposoby rozładowywania uczuć, które obserwują w otaczającej rzeczywistości. Według młodych ludzi najlepszym sposobem rozładowania takich uczuć jak: złość, gniew, smutek jest agresywne zachowanie.
Dlatego też postanowiłam opracować cykl zajęć dla uczniów klas IV – V zapobiegający występowaniu zachowań agresywnych wśród dzieci i młodzieży „Agresji – stop!”. Podczas przygotowania i opracowywania zajęć korzystałam z konsultacji z pedagogiem Poradni Psychologiczno – Pedagogicznej oraz z następującej literatury:
1. Aronson E., Człowiek – istota społeczna. Warszawa 1978
2. Bandura A., Wolters R.H., Agresja w okresie dorastania. Warszawa 1968
3. Dąbrowska – Bąk M., Przemoc w szkole. Kwartalnik Pedagogiczny 1987 nr 2
4. Duszyński J., Zagrodzka J., Skąd w nas tyle agresji „Magazyn” nr 36 dodatek do Gazety Wyborczej 1997 nr 207
5. Encyklopedyczny słownik psychologii. Red. L. Korzeniowski. Warszawa 1978
6. Grącka J., Nie ulegajmy agresji. Gazeta szkolna 2000 nr 3
7. Grochulska J., Agresja u dzieci. Warszaw 1993
8. Gruszecka E., Czy agresja jest konieczna? Scholasticus 1994 nr 5 – 6
9. Haith M., Ross V., Miller S., Psychologia dziecka. Warszawa 1993
10. Maciaszkowa J., Red. Problemy okresu młodzieńczego w szkolnej edukacji. Poradnik dla nauczycieli przysposobienia do życia w rodzinie. Warszawa 1989
11. Papis W.E., Wzrastam w mądrości. Warszawa 1996
12. Raczkowska J., Zagrożenie poczucia bezpieczeństwa agresją, przemocą, okrucieństwem. Problemy Opiekuńczo – Wychowawcze 1993 nr 10
13. Sander A., Problem agresji w szkole. Nowa Szkoła 1994 nr 4
14. Sikorski W., Czy przemoc rodzi się w szkole? Nowa Szkoła 1998 nr 10.

Celem zajęć jest nabycie przez uczniów umiejętności rozpoznawania i
nazywania uczuć, a także uczenie ich pozytywnych sposobów rozładowania tych uczuć, które są przez nich postrzegane jako trudne.
W Szkole Podstawowej nr 1 w Złotowie w roku szkolnym 2000/2001 cyklem zajęć objęłam uczniów klas IV. Zajęcia składały się z trzech spotkań z uczniami:
1. Jesteśmy podobni, ale lubimy się różnić.
2. Nasze uczucia.
3. Jak sobie poradzić z trudnymi uczuciami.
Podczas zajęć uczniowie uczyli się rozpoznawania uczuć, odróżniania uczuć
łatwych i trudnych, a także poznawali pozytywne sposoby rozładowania uczuć.



PROGRAM DLA UCZNIÓW KLAS IV – V
ZAPOBIEGAJĄCY WYSTĘPOWANIU
ZACHOWAŃ AGRESYWNYCH WŚRÓD
DZIECI I MŁODZIEŻY
„AGRESJI – STOP!”.


Cele:
1. Zmniejszenie występowania zachowań agresywnych wśród dzieci i młodzieży poprzez:

- poznanie przez uczniów nazw różnych uczuć,
- uczenie uczniów odróżniania uczuć łatwych i trudnych,
- poznanie przez uczniów różnych pozytywnych sposobów rozładowania uczuć trudnych,
- nabywanie przez uczniów umiejętności radzenia sobie z trudnymi uczuciami i rozładowywania ich w sposób nie szkodzący nikomu i niczemu

ZAJĘCIA 1:
JESTEŚMY PODOBNI, ALE LUBIMY SIĘ RÓŻNIĆ.

ZAGADNIENIA
1. Przedstawienie grupie celu i częstotliwości spotkań. Zawarcie kontraktu
2. Zabawa w podobieństwa i różnice
3. Co nas łączy?
4. Co nas różni?
5. Ćwiczenia relaksacyjne i podsumowanie


ZAJĘCIA 2:
NASZE UCZUCIA

ZAGADNIENIA
1. Ćwiczenia relaksacyjne
2. Nazwy uczuć
3. Uczucia – definicja
4. Kto jest moją parą? Odgadywanie uczuć
5. Różnicowanie uczuć łatwych i trudnych
6. Jedna sytuacja – różne uczucia
7. Zakończenie zajęć

ZAJĘCIA 3:
JAK SOBIE PORADZIĆ Z TRUDNYMI UCZUCIAMI.

ZAGADNIENIA
1. Uczucia trudne i łatwe
2. Nastroje
3. Związek między przeżywaniem uczuć trudnych a zachowaniami agresywnymi
4. Sposoby pozytywnego rozładowania uczuć.
5. Podsumowanie

SCENARIUSZ LEKCJI CYKLU ZAJĘĆ „AGRESJI – STOP!”
NASZE UCZUCIA.


Cele: Uczeń powinien:
- znać nazwy różnych uczuć,
- rozpoznawać uczucia i nazywać je,
- rozróżniać uczucia łatwe i trudne,
- wyjaśnić pojęcie: uczucie,
- wiedzieć kiedy powstają uczucia,
- dostrzegać, że każdy człowiek może doznawać różnych uczuć w tej samej sytuacji.

Formy pracy:
Praca w grupach, praca indywidualna, mini wykład nauczyciela, praca na forum klasy.

Pomoce dydaktyczne:
- rozsypanka wyrazowa z nazwami uczuć,
- plansza – definicja uczucia,
- karty z buźkami odzwierciedlającymi uczucia,
- plansza z nazwami uczuć dla nauczyciela i dla każdej grupy,
- scenariusz sytuacji dla każdej grupy.

Przebieg zajęć:
1. Praca indywidualna.
Uczniowie ustawiają się w kręgu. Nauczyciel podaje początek zdania. Zadaniem uczniów jest kolejno dokończenie zdania: Czuję się dzisiaj jak......

2. Praca w grupach.
Nauczyciel dzieli klasę na kilkuosobowe grupy. Uczniowie w grupach zastanawiają się czy znają nazwy jakiś uczuć. Jeśli tak – przedstawiają je całej klasie, a nauczyciel zapisuje je na tablicy. Następnie prowadzący rozdaje każdej grupie kopertę z rozsypanką wyrazową z nazwami uczuć. Zadaniem uczniów jest pogrupowanie nazw uczuć według podobnego znaczenia.

Gniew – złość – wściekłość
Bezpieczeństwo – pewność – zaufanie
Smutek – żal – rozpacz
Strach – obawa – niepokój
Zdziwienie – zaskoczenie – niedowierzanie
Spokój – rozleniwienie – rozluźnienie
Radość – wesołość – rozbawienie
Grupy przedstawiają wyniki swojej pracy.

3. Mini wykład nauczyciela.
Nauczyciel przedstawia uczniom planszę – Uczucia.


Następnie omawia z uczniami definicję uczucia oraz tłumaczy skąd się biorą uczucia.

4. Praca na forum klasy.
Nauczyciel rozpoczyna ćwiczenie: Kto jest moją parą? W tym celu rozdaje uczniom kartoniki z buźkami odzwierciedlającymi różne uczucia, każdemu uczniowi po jednej karcie. Zadaniem uczniów jest pokazywanie za pomocą mimiki uczuć, które przedstawione są na kartonikach. Każdy uczeń po zakończeniu przedstawiania swojego uczucia zadaje pytanie: Kto jest moją parą? Jeśli ktoś z pozostałych uczniów domyśla się, że ma to samo uczucie, wstaje i pokazuje swoją wersję.

5. Praca w grupach.
Nauczyciel wywiesza na tablicy planszę z nazwami różnych uczuć. Grupy otrzymują identyczne plansze oraz żółte i czerwone kartoniki. Zadaniem grup jest wyróżnienie znaczkiem żółtym uczuć łatwych, a znaczkiem czerwonym uczuć trudnych. Po skończonej pracy nauczyciel wiesza na tablicy wszystkie plansze uczniów i porównuje je, zwracając uwagę na to, że uznanie uczuć za trudne i łatwe zależy indywidualnie od każdego człowieka.

6. Praca w grupach.
Uczniowie w grupach otrzymują scenariusz sytuacji:
Małgosi bardzo zależy na dobrych stopniach z matematyki. Niestety nie jest orłem z tego przedmiotu. Aby zrozumieć i poprawnie rozwiązać zadanie musi poświęcić bardzo wiele czasu w domu. Ostatnio z pracy klasowej z matematyki otrzymała dobrą ocenę.
Zastanówcie się, jakie uczucia mogą pojawić się u Małgosi po otrzymaniu od nauczyciela swojej poprawionej klasówki.
Po zakończeniu pracy przedstawiciele grup odczytują wyniki, a następnie nauczyciel podsumowuje ćwiczenie, zwracając uwagę na to, że w podobnej, a czasami identycznej sytuacji ludzie mogą doznawać różnych uczuć.

7. Zakończenie zajęć.
Uczniowie stoją w kręgu. Każdy z nich po kolei odpowiada na pytanie: Czego dowiedziałem się na dzisiejszym spotkaniu?


Opracowała Agnieszka Dziewiatowska

Umieść poniższy link na swojej stronie aby wzmocnić promocję tej jednostki oraz jej pozycjonowanie w wyszukiwarkach internetowych:

X


Zarejestruj się lub zaloguj,
aby mieć pełny dostęp
do serwisu edukacyjnego.




www.szkolnictwo.pl

e-mail: zmiany@szkolnictwo.pl
- największy w Polsce katalog szkół
- ponad 1 mln użytkowników miesięcznie




Nauczycielu! Bezpłatne, interaktywne lekcje i testy oraz prezentacje w PowerPoint`cie --> www.szkolnictwo.pl (w zakładce "Nauka").

Zaloguj się aby mieć dostęp do platformy edukacyjnej




Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie