Aby pokazać rodzicom jak uczymy się w przedszkolu poprzez zabawę zaprośmy ich na zajęcia otwarte. Pokażmy w atrakcyjny sposób pracę z ich dziećmi.
Jadzia Żurek
Scenariusz zajęć otwartych dla rodziców pt. „W indiańskiej wiosce”
Grupa dzieci 5 – letnich
Fabularyzowana zabawa nastawiona na przeżywanie, doświadczanie sytuacji,
pokazanie dzieciom, że potrafią ze sobą zgodnie współdziałać.
Przygotowanie zajęć i prowadzenie: mgr Jadwiga Żurek
Pomoce:
wioska indiańska (tipi, ognisko, totem, itp.), indiańskie stroje dla dzieci i nauczyciela, pióra, ślady wycięte z papieru, fajka pokoju, opaski dla dzieci, balon z wodą i z konfetti
Cele:
dziecko przedstawi się wybranym przez siebie indiańskim imieniem i gestem,
dziecko przeżyje i zilustruje ruchem, gestem, dźwiękiem opowieść Wielkiego Wodza,
dziecko potrafi pokonać przeszkody, utrzymać równowagę, skradać się cicho,
dziecko współdziała w zabawie
1. Wejście dzieci przebranych za Indian (stroje indiańskie, opaski na głowach, znaki plemienne na twarzach) ze śpiewem „Haja no”.
2. Przedstawienie wodza plemienia „Taka – Tuka” piosenką i tańcem „Byli gdzieś trzej wodzowie”.
3. Odczytywanie z emblematów indiańskich znaków: dzieci podają swoje indiańskie imię wraz z jego określeniem (np. Gorące Słońce, Mówiąca Ryba, Wielka Góra, Sterczący Kieł, Pędzący Mustang…) oraz dodają do tego gest, obrazujący jego indiańskie imię – od tej pory dzieci zwracają się do siebie w indiańskich imionach.
4. Taniec indiański do muzyki El. „Condor Pasa” z wykorzystaniem tomahawków: marsz w kole, taniec w parach z tomahawkiem, przykucanie w parach na zmianę, ukłon.
5. W kręgu, przy ognisku słuchanie bajki o plemieniu „Taka – Tuka” z równoczesnym naśladowaniem:
Dawno, dawno na rozległej równinie była sobie indiańska wioska, a w niej żyło plemię Taka – Tuka (wasi przodkowie). Mieszkali w tipi, opodal wielkiej rzeki. Nasza opowieść zaczyna się w chwili, gdy wioskę, i wszystkie tipi, i tipi szamana okrył mrok. Indianie spali, w oddali słychać było wycie kojotów (dzieci leżą), kiedy nagle obudził ich ryk i tętent kopyt (wstają, przeciągają się, ziewają ). Wielki Wódz zwołał naradę plemienną (siadają w kręgu, rozpoczyna się narada plemienna) i powiedział: Bracia zbliża się zima, a nasze zapasy się kończą. Dziś o świcie słyszałem bizony nad rzeką, są blisko. Wyruszmy na polowanie. Co radzicie? I Indianie zaczęli się naradzać (skandując rade – rade z różną intonacją głosu poklepują prawą ręką sąsiada z prawej strony). Czy się boicie?(strach). Czy się cieszycie? (radość, zmiana kierunku, klepiemy kolegę z lewej strony). Zapalmy fajkę pokoju (podawanie w kręgu fajki pokoju). Wyruszamy na polowanie.
Wsiadamy na konie - uczestnicy zgodnie z ze wskazówkami wodza naśladują jazdę na koniu – uderzają o podłogę rękami, pokonują rzekę na koniu –uderzają rękami o uda, zeskakują z koni (prychają), przechodzą po kładce po kładce - uderzają pięścią o klatkę piersiową, przechodzą przez szuwary (rozsuwają rękami), gdzie znajdują się bizony, strzelają z łuku (naprężają cięciwy).
Nagle stado bizonów ruszyło w ich stronę. Indianie przestraszeni zaczęli uciekać z powrotem (pokonują tę samą drogę dwa razy szybciej - szuwary, kładka, jazda na koniu, narada, ziewanie, zasypianie).
•Zabawa „Gili – gili”
Ta- ram – tam –tam. Ta –ram-tam – tam -uderzanie dłońmi w uda
o- gili- gili- gili- gili - łaskoczemy partnerów
ta- ram – tam- tam. /całość powtarzamy/
O – jej! O- jej! - unosimy ręce w górę
o- gili- gili – gili- gili
ta- ram- tam- tam. /całość powtarzamy/
6. Zadania dla Indian i Indianek zdobywających pióro:
•Indianin musi umieć tropić po śladach – Skradanie się po śladach (ślady stóp wycięte z papieru) – wojownicy muszą przejść po śladach pokonując przeszkody,
•Indianin musi umieć utrzymać równowagę – Przejście wąską drogą nad przepaścią w Kanionie Kolorado ( w parach prowadzenie niewidomego czerwonoskórego brata),
•Indianin musi być zwinny – Polowanie na bizony ( w parach bieg za kolegą, ze wstążką umocowaną z tyłu, za pasem),
•Indianin musi być odważny – Przejście obok śpiącego węża (cicho, na palcach, aby go nie zbudzić),
•Indianin musi umieć zaklinać deszcz – w kręgu szaman uczy Indian „zaklinać deszcz”. Dzieci oglądają chmurę pełną deszczu (niebieski balon z wodą), chmura podrzucona pęka i wylewa się woda. Szaman uczy zaklęcia:
„Czarowanie nie jest trudne, trzeba tylko znać zaklęcie,
Klaśnij w dłonie razy trzy, tupnij mocno nogą,
Kiwnij głową, podrap się trzy razy po nosie,
A wtedy poczujesz moc, która czary ci przyniesie”.
Zaklęcie zaczyna działać chmura (niebieski balon) pęka i rozsypuje się konfetti (suchy deszcz).
7. Pasowanie na wojownika – każdy Indianin uroczyście otrzymuje pióro do
swojego pióropusza.
