Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie
PrezentacjaForumPrezentacja nieoficjalnaZmiana prezentacji
Wyprawa dookoła świata

Od 01.01.2015 odwiedzono tę wizytówkę 22497 razy.
Chcesz zwiększyć zainteresowanie Twoją jednostką?
Zaprezentuj w naszym informatorze swoją jednostkę ->>>
* szkolnictwo.pl - najpopularniejszy informator edukacyjny - 1,5 mln użytkowników miesięcznie



Platforma Edukacyjna - gotowe opracowania lekcji oraz testów.



 

Scenariusz, który chciałam zaprezentować można zrealizować podczas jednego spotkania, wówczas jego realizacja zajmie około 3 godz. Każdą zabawę można przeprowadzić odrębnie w różnych niezależnych sytuacjach edukacyjnych. W jego realizację można włączyć rodziców np. .z  okazji ,,Dnia Matki”” ,Dnia Ojca”,  festynu rodzinnego itp. Zabawy przeprowadzone w takiej formie i przy użyciu różnorodnych metod zapewniają
dzieciom dużo radości, śmiechu, a przy tym poznają w formie zabawowej kontynenty, krainy geograficzne, ludzi i zwierzęta tam zamieszkujące.

Bardzo istotną rolę w realizacji scenariusza odgrywa muzyka, gdyż stwarza odpowiedni klimat w miejscu, w którym aktualnie przebywamy.
Scenariusz można wykorzystać zarówno w przedszkolu, jak również w nauczaniu zintegrowanym.




Cel ogólny: Stwarzanie warunków do rozwijania aktywności dzieci z wykorzystaniem różnorodnych metod i technik.


Inne cele:
 - integracja grupy, aktywizacja do wspólnych działań,
 - rozwijanie wyobraźni, ekspresji ruchowej,
 - dostarczanie pozytywnych przeżyć i radości,
 - współdziałanie i radość przebywania z innymi w grupie,
 - rozbudzanie wzajemnego zaufania do siebie,
 - nawiązanie więzi emocjonalnej z rówieśnikami,
 - rozładowanie napięcia i agresji w grupie,
 - dostrzegane i rozumienie wartości przyjaźni,
 - wzbogacanie wiadomości o poszczególnych kontynentach, krainach geograficznych, miejscach, ludziach tam zamieszkujących, zwierzętach i roślinności.


Środki dydaktyczne: szarfy, koce, kolorowe gazety, taśma klejąca, nagrania z muzyką relaksacyjną, muzyką arabską, latynoamerykańską, nagranie piosenki „Pingwin", magnetofon, balony, prześcieradło, puchowe piórko, sylweta wieloryba, dwie lekkie piłki, białe i czerwone paski folii samoprzylepnej

Przebieg zajęcia


„Jestem przewodnikiem biura turystycznego „Podróżnik". Zapraszam Was na wycieczkę dookoła świata. Myślę, że wszyscy przygotowali się jak należy, zabrali podręczny bagaż, aparaty fotograficzne i dobre humory. Ja ze swojej strony zapewniam Was, że podróż będzie bardzo  interesująca, przepełniona przygodami.
Odwiedzimy niezwykłe miejsca, poznamy nowe kontynenty, zwyczaje ludzi i zwierząt".

W celu lepszego poznania się robimy duże koło i wzajemnie przedstawiamy się np. „Jestem Wiesia, lubię przygody..., Jestem Jolka ,lubię podróże ..." Następnie prezentacji dokonują wszystkie dzieci po kolei.  Wsiadamy do samolotu i naszą podróż rozpoczynamy od Australii.


W KRAINIE KANGURÓW


Czy wiecie, że istnieją takie miejsca na ziemi, gdzie mamy noszą swoje dzieci w torbach? Gdzie żyją kaczki pokryte futrem i prawdziwe smoki, a w koronach drzew baraszkują żywe misie przytulanki? To właśnie można spotkać w Australii.

Zabawimy się w skaczące kangury.


Przewodnik wycieczki (nauczyciel) demonstruje, jak skacze dorosły kangur - nogi złączone obunóż, ręce ugięte w łokciach, dłonie lekko opuszczone, pupy wysunięte do tyłu. Wszystkie dzieci naśladują skaczące kangury.

Następnie skacze mama z małym kangurkiem w torbie. „Mama" staje za plecami „dziecka". Mały „kangurek" ugina ręce w łokciach, dłonie skierowane w dół. „Mama kangurzyca" obejmuje swoje „dziecko” rękoma w pasie.

Obydwoje uginają kolana, wypinają pupy do tyłu, unoszą głowy do góry i skaczą.


Po przygodzie z kangurami wracamy do wioski na podwieczorek. Popołudniowe, australijskie słońce kończy już swoją codzienną wędrówkę. W jego promieniach aborygeni przygotowują się do uroczystości zorganizowanej specjalnie na nasze pożegnanie. Mężczyźni pomalowani czerwoną i białą glinką ( wybieramy chętnych chłopców i naklejamy im na twarzach paski z folii samoprzylepnej ) rozpoczynają taniec kangura, krążąc wokół ogromnego ogniska. Potrząsają rytmicznie „dzidami i tarczami" przedstawiają w tańcu polowanie na australijskie torbacze. My wpatrzeni na przemian to w tancerzy, to w ognisko powoli zapadamy w sen. Śnimy o nowej wyprawie. Jest to kraina skuta lodem - Antarktyda.


Po wizycie w słonecznej i gorącej Australii jest nam nieco zimno. Rozgrzejemy się przy piosence „Pingwiny".


TAŃCZĄCE PINGWINY

Jest to stara zabawa pt: „ Pingwin". Dzieci ustawiają się w rzędzie. Kładą ręce na ramionach poprzedniej osoby i śpiewają znany pląs.


O, jak przyjemnie i jak wesoło
w pingwina bawić się, się, się.
Raz nóżka w prawo, raz nóżka w lewo,
Do przodu, do tyłu i raz, dwa i trzy.

Uczestnicy zabawy wykonują określone ruchy. Śpiewając pierwsze dwa wersy piosenki dzieci zgodnie z rytmem maszerują do przodu, naśladując pingwiny. Na słowa „się, się, się" robią trzy małe skoki obunóż do przodu. Na słowa „Raz nóżka w prawo" wysuwają w bok prawą nogę i dostawiają ją z powrotem do nogi lewej i postępują analogicznie przy słowach „raz nóżka w lewo". Na słowa „ do przodu, do tyłu i raz, dwa, trzy!" wykonują jeden skok do przodu i jeden do tyłu, a na koniec trzy skoki w przód. Zabawę powtarzamy kilkakrotnie.


FOCZKI

Do tej zabawy potrzebny jest nam akompaniament muzyczny. Dzieci „ małe foczki " uczą się w szkole. Podczas trwania akompaniamentu piosenki „foki" pełzają po podłodze, ciągną swoje nogi, bawią się w wodzie. Gdy akompaniament milknie „foki" otrzymują balon i głowami przekazują go do siebie. Na zakończenie zabawy „foki" otrzymują nagrodę - cukierki.

Po przygodzie z arktycznymi zwierzętami marzymy o gorącym słońcu i jakimś ciepłym kraju. Wsiadamy na lodołamacz i podróżujemy w kierunku Ameryki Południowej. Tutaj w krajach latynoamerykańskich rozgrzeje nas taniec.


BRAZYLIJSKA SAMBA

Jest to zabawa ruchowa w kilku osobowych grupach. Zadaniem każdej grupy jest ułożenie krótkiego układu taneczno-ruchowego, składającego się z prostych kroków i figur do muzyki. Nauczycielka kilkakrotnie odtwarza nagranie muzyczne, aby dzieci miały czas przygotować i przećwiczyć swój układ taneczny. Gdy wszyscy są gotowi następuje prezentacja poszczególnych zespołów.

Po wyczerpującym tańcu jesteśmy zmęczeni i musimy odpocząć przed dalszą podróżą. Każdy podróżny przeżyje relaksujący masaż.

ĆWICZENIA RELAKSCYJNE

Masaż grupowy - w czasie którego prowadzący musi przestrzegać pewnych zasad ogólnych:

1. Dziecko poddawane masażowi kładziemy na brzuchu na kocu lub dywanie.
2. Ręce dziecka muszą by ć ułożone wzdłuż tułowia.
3. Dzieci masujące klękają dookoła masowanego , tak , aby poddać masażowi całe ciało z wyjątkiem głowy (najczęściej plecy).
4. Wszyscy kładą dłonie na ciele leżącego i rozpoczynaj ą masowanie.
5. W czasie masowania dzieci mogą wykonywać ruchy: przesuwania, ugniatania, klepania i  inne.
6. Ważne jest, aby masujący wykonywali wszystkie ruchy synchronicznie , płynnie i łagodnie, ale zdecydowanie.
7. Atmosfera w czasie masażu powinna być pełna skupienia oraz sprzyjająca relaksowi.
8. Po zakończeniu masażu masujące dzieci przez krótką chwilę trzymają dłonie na ciele leżącego, po czym jednocześnie je podnoszą.

Nauczycielka opowiada przez siebie dowolnie ułożony tekst.
Do zabawy wykorzystujemy muzykę relaksacyjną.
Druga wersja to masaż z wykorzystaniem krótkiego wierszyka. Dzieci dobierają się parami. Jedno z nich leży na brzuchu, a drugie wykonuje
określone czynności:

Idą słonie po betonie
- stukamy ciężko i powoli rozstawionymi palcami po plecach kolegi,
Idą mrówki spacerówki - lekko, delikatnie pukamy palcami po całych plecach,
Świeci słońce - szeroko rozstawionymi palcami wykonujemy okrężne ruchy,
Pada deszcz — delikatnie naśladujemy krople spadającego deszczu stukając opuszkami palców,
Czy Cię także przebiegi dreszcz - łaskoczemy partnera pod pachami, po szyi. Po krótkim odpoczynku nabieramy sił, aby kontynuować naszą podróż. Lecimy do Ameryki Północnej. Obszar ten zamieszkują Indianie.

INDIAŃSKA ŚCIEŻKA

Czy oglądaliście kiedyś film, w którym Indianie szli przez las?... Zachowują się oni wtedy bardzo cicho i bezszelestnie, aby nie spłoszyć zwierząt i wszystko bacznie obserwować. Indianie zapraszają nas do zabawy.
Dzieci ustawiają się w kole, a następnie nauczyciel wybiera czterech wodzów. Każdy wódz przechodzi po sali i wybiera swoich wojowników. Gdy zechce zaprosić jakieś dziecko spogląda mu w oczy, przyjaźnie klepie po ramieniu i mówi „Chodź za mną". (Ustalamy przed zabawą, ilu Indian wybiera każdy wódz). Wodzowie stają na czele swojego plemienia, a pozostałe dzieci ustawiają się za nim. Wódz musi obmyślić jakąś interesującą drogę, którą przeprowadzi swoje plemię przez „las". Dzieci, które stoją za nim muszą dokładnie naśladować jego ruchy.
Może wyciągnąć jedną lub obie ręce, trzymać je w górze lub na dole, oprzeć na biodrach itp. Dzieci muszą zachowywać się bardzo cicho, aby nie spłoszyć zwierząt w„lesie'". Na umówiony sygnał nauczyciela (uderzenie w bębenek) wszyscy Indianie wracają z powrotem do wioski tak szybko, jak tylko potrafią. Ustawiają się w kole uważając, aby nie dotknąć przy tym żadnego dziecka lub mebla znajdującego się w sali. (następnie nowi wodzowie dobierają sobie nowe plemiona).

Kolejnym etapem będzie przeprawa przez Ocean Atlantycki.


REJS PO OCEANIE


Wszystkie dzieci siadają na podłodze wokół rozłożonego prześcieradła. Chwytają je mocno obiema rękami. A teraz wyobraźcie sobie, że prześcieradło jest oceanem. Gdy będziecie jednocześnie opuszczać i podnosić prześcieradło, poczujecie wiatr.

Dobrze by było, gdyby wszyscy razem policzyli do trzech i razem podnieśli prześcieradło w górę i powoli je opuścili. Raz... dwa... trzy... (Należy
wypowiedzieć słowo „trzy" bardzo powoli i nieco tajemniczo). Dzieci powinny liczyć razem z prowadzącym. Gdy grupa opanuje jednocześnie ruch prześcieradła, można przystąpić do następnego kroku.

Kładziemy na środku prześcieradła małe piórko. Spróbujemy bardzo delikatnie podrzucać piórko prześcieradłem i łapać je , gdy będzie opadać. Najpierw bardzo powoli, a później coraz pewniej i wyżej.

Nagle podpływa do nas wieloryb. (Wkładamy dzieciom na prześcieradło rybę wyciętą, z grubego kartonu). Dzieci wówczas poruszają prześcieradłem gwałtowniej ł szybciej, starając się przy tym, aby przedmiot nie upadł. Ten ogromny wieloryb nic nam na szczęście nie zrobił. Cali i szczęśliwi dopływamy do brzegów Afryki.


AFRYKAŃSKA SAWANNA

Czy widzieliście kiedyś króla, który zamiast korony nosi na głowie bujną grzywę, a do poddanych nie przemawia, tylko ryczy? Tak to lew. My dzisiaj również się z nim spotkamy.


LEW I ANTYLOPY

Wybieramy spośród naszej grupy dziecko, które chce być lwem. Dla oznaczenia dajemy mu szarfę. Pozostali turyści są antylopami. Samotna antylopa pasąca się na sawannie jest bezbronna wobec ataku. Członkowie stada natomiast do pewnego stopnia chronią się wzajemnie. Zadaniem lwa jest dotknięcie samotnej antylopy.  Gdy antylopy łączą się w stadzie (po 3-4 osoby) lew nie może ich złapać. Dotknięta antylopa przejmuję rolę lwa. Zabawę wówczas rozpoczynamy od początku. Antylopy mogą zbierać się w stada tylko w razie niebezpieczeństwa, - gdy w
pobliżu jest lew. Po pewnym czasie muszą się rozłączyć i swobodnie poruszać po sawannie.


STRUSIE JAJO

Każdy uczestnik zabawy musi nadmuchać jeden balon i zawiązać go sznurkiem. Końcówkę sznurka z balonem wkładamy z tyłu za pasek spodni. Zadaniem strusia jest ochrona swojego jaja przed innymi zwierzętami. Do roli hien wyznaczamy dwoje chętnych dzieci. Drapieżniki polują na strusie jaja uderzając w nie„łapą". Który struś straci swoje jajo odchodzi od zabawy. Zabawę można powtórzyć zmieniając rolę drapieżników.


AFRYKAŃSKIE SAFARII

Teraz przesiadamy się do dżipów ( tworzymy zespoły czteroosobowe, dzieci siedzą w parach jedna za drugą). Jedziemy dżipem bardzo wolno, obserwując żyrafy wyjadające najsmakowitsze listki z korony wysokiej akacji, pasące się zebry, antylopy. Wśród nich spacerują białe czaple, marabuty i bociany. Naszą uwagę przykuwa ogromny struś afrykański z liczną gromadą pasiastych piskląt, z których każde jest wielkości kury. Posuwamy się piaszczystą drogą, zapatrzeni w mijane krajobrazy pełne różnych zwierząt. Nagle jeden z dżipów zderzył się z szarą ścianą,  która ... ożyła. Był to nosorożec. Nasz dżip ulega awarii. Mamy szczęście , bo w krajach arabskich można poruszać się „czarodziejskim
latającym dywanem".


CZARODZIEJSKI DYWAN

Do zabawy można wykorzystać prześcieradło lub wykonać dywan z kolorowych gazet. Łączymy poszczególne fragmenty gazet w jedną kolorową „płachtę" za pomocą taśmy klejącej. Gdy nasz dywan jest gotowy dzieci chwytają go z każdej strony i poruszają się z nim , wykonując różnego rodzaju ewolucje . Do zabawy włączamy podkład z muzyką arabską, aby uprzyjemnić nasz lot i nadać mu tajemniczości.  Latający dywanem przemieszczamy się przez Himalaje i udajemy się do Azji.


POLOWANIE NA WIELBŁĄDY

Na pustyniach Chin i Mongolii spotyka się dwugarbne wielbłądy -baktriany. Postaramy się upolować takiego wielbłąda. Dzieci robią koło. Do jego środka wchodzi troje dzieci. Jedno z nich jest głową wielbłąda ( stoi wyprostowane), dwoje pozostałych to jego garby. Pochylają się do przodu, pierwsze z nich łapie za „głowę wielbłąda", drugie dziecko łapie za biodra kolejne dziecko i wypina swoja pupę do tyłu. Wielbłąd stoi pośrodku koła i obraca się nie pozwalając na uderzenie w zad. Dzieci stojące w kole rzucają kolejno piłki i próbują trafić w jego tył. Gdy piłka upadnie na ziemię trzeba ją podać dalej, do następnego dziecka. Żadne dziecko nie może trzymać piłki dłużej niż trzy sekundy.


Gdy wielbłąd zostaje trafiony, tworzy się na nowo: głowa wielbłąda wędruje do koła, pierwszy garb jest „głową", drugie dziecko pierwszym
„garbem", a to które trafiło jego zadem.  Wielbłądy zostały schwytane i na ich grzbietach dotrzemy do jeziora Bajkał. Żeby przepłynąć przez jezioro musimy zbudować barki.

BARKA

Tworzymy zespoły sześcioosobowe. Na kocach lub dywanie blisko siebie przyklęka i podpiera się na rękach pięć dzieci. Jeden podróżny kładzie się na grzbietach tych pięciu dzieci, które tworzą barkę. Barka kołysze się , unosi w górę i w dół. Czasem bardzo trzęsie, po chwili uspokaja się i płynie spokojnie po jeziorze. W czasie tej przeprawy następuje zamiana ról w grupach, aby każdy uczestnik podróży mógł „płynąć" na barce, jak również ją tworzyć. Gdy już ostatni podróżny odbędzie przejażdżkę, to znak, że jesteśmy w Europie. Dalej wsiadamy do pociągu i kończymy naszą podróż dookoła świata.

PAMIĄTKOWE ZDJĘCIE

Zanim wrócimy do domu czeka nas jeszcze jedno zadanie. Na dworcu w Warszawie robimy pamiątkowe zdjęcie, aby przypominało nam wspólnie spędzone chwile i przeżyte przygody. Byliście wspaniałymi uczestnikami i dobrze radziliście sobie w tej trudnej podróży. Zwiedziliśmy wszystkie kontynenty. Myślę, że wycieczkę tę będziemy mile wspominać, a do tych miejsc jeszcze nie raz w zabawie powrócimy.

Dziękujemy dzieciom za wspólną zabawę.

Literatura:
l. „Ilustrowany Atlas Świata", wydawnictwo Ryszard Kluczyński , Kraków 1998 r.
2. „Mój pierwszy atlas" , Świat Książki, Warszawa 1997 r.
3. „Gdzie jest...? Księga pytań i odpowiedzi — o nas i naszej planecie, Redakcja naukowa Lesley Firth, Galaktyka Sp. z o . o. Łódź 1997.
4.„ Metody pedagogiki zabawy w pracy z dziećmi w wieku przedszkolnym", R .Domań, Lublin 2003 r.
5. „Witajcie oczy!'" Gry i zabawy ruchowe dla dzieci w wieku od 3 do 6 lat", Jedność, Kielce 1999 r.
6. „Uczę metodą ośrodków7 pracy. Materiały pomocnicze dla nauczycieli", A. Kosińska, A. Polak, D. Żizka, WSiP, Warszawa 1999 r.

Opracowała: Wiesława Wojciechowska




nauczycielka z
Publicznego Przedszkola w Sulmierzycach

Umieść poniższy link na swojej stronie aby wzmocnić promocję tej jednostki oraz jej pozycjonowanie w wyszukiwarkach internetowych:

X


Zarejestruj się lub zaloguj,
aby mieć pełny dostęp
do serwisu edukacyjnego.




www.szkolnictwo.pl

e-mail: zmiany@szkolnictwo.pl
- największy w Polsce katalog szkół
- ponad 1 mln użytkowników miesięcznie




Nauczycielu! Bezpłatne, interaktywne lekcje i testy oraz prezentacje w PowerPoint`cie --> www.szkolnictwo.pl (w zakładce "Nauka").

Zaloguj się aby mieć dostęp do platformy edukacyjnej




Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie