Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie
PrezentacjaForumPrezentacja nieoficjalnaZmiana prezentacji
Scenariusz apelu poświęconemu Ojcu Świętemu Janowi Pawłowi II

 

Jan Paweł II nie żyje – to są jedne z najtrudniejszych słów, jakie przychodzi nam wypowiadać. I choć serce papieża kochanego przez miliony ludzi na całym świecie przestało bić w sobotę 02.04.2005 o godzinie 21.37, to wciąż trudno nam o tym mówić. Chociaż Ojca Świętego Jana Pawła II nie ma już wśród nas, to wierzymy głęboko, że wciąż czuwa nad nami i oręduje za nami u Boga. Pozostawił po sobie coś, czego nikt nigdy nam nie odbierze – Swoją naukę: słowa o miłości, pokoju i trosce o drugiego człowieka. Te słowa są testamentem, który każdy z nas powinien wypełniać...
WYSTĘPUJĄ: Osoby – od I do VIII; Recytatorzy – od I do VI (przy akompaniamencie gitary lub instrumentów klawiszowych); Chór – wykonuje pieśni przy akompaniamencie gitary lub instrumentów klawiszowych.

OSOBA I:
,,Zanim stąd odejdę, proszę was, abyście to całe dziedzictwo, któremu na imię Polska, raz jeszcze przyjęli z wiarą, nadzieją i miłością”.
Zgromadziła nas tu dzisiaj wiara, nadzieja i miłość, zgromadziła nas pamięć o naszym umiłowanym Ojcu Świętym.
Jan Paweł II nie żyje – to są jedne z najtrudniejszych słów, jakie przychodzi nam wypowiadać. I choć serce papieża kochanego przez miliony ludzi na całym świecie przestało bić w sobotę 02.04.2005 o godzinie 21.37, to wciąż trudno nam o tym mówić. Chociaż Ojca Świętego Jana Pawła II nie ma już wśród nas, to wierzymy głęboko, że wciąż czuwa nad nami i oręduje za nami u Boga. Pozostawił po sobie coś, czego nikt nigdy nam nie odbierze – Swoją naukę: słowa o miłości, pokoju i trosce o drugiego człowieka. Te słowa są testamentem, który każdy z nas powinien wypełniać...

RECYTATOR I: (Jan Paweł II "Tryptyk Rzymski")
Zatoka lasu zstępuje
w rytmie górskich potoków...
Jeśli chcesz znaleźć źródło,
musisz iść do góry, pod prąd.
Przedzieraj się, szukaj, nie ustępuj,
wiesz, że ono musi tu gdzieś być - ...
CHÓR: Pieśń: ,, Ty tylko mnie poprowadź” - 1 zwrotka. OSOBA II:
Jan Paweł II na początku swego Pontyfikatu wypowiedział znamienne słowa: ,, Nie lękajcie się...” i ,,Ducha nie gaście...”. Potem wskazywał nam, jak żyć w wolnych czasach. Uczył nas kochać ludzi, nie zgadzać się na zło i wierzyć w Boże miłosierdzie. Jego słowa i dziś dodają nam otuchy.
RECYTATOR II: (Wiersz Karola Wojtyły "O wolności")
Ojciec Święty nauczał:
Wolność stale trzeba zdobywać, nie można jej
tylko posiadać. Przychodzi jako dar, utrzymuje się poprzez
zmagania (...)
Całym sobą płacisz za wolność (...)
Bo wolność to nie cel, lecz szansa,
by spełnić najpiękniejsze sny, marzenia.
Wolność to najjaśniejsza z gwiazd,
promyk słońca w gęsty las, nadzieja.
Wolność to skrzypce, z których dźwięków cud
potrafi wyczarować mistrza trud,
lecz kiedy zagra na nich słaby gracz,
to słychać będzie tylko pisk, zgrzyt, płacz. Ojcze Święty, lecz my nie lękamy się, że źle wykorzystamy naszą wolność, bo Ty wciąż jesteś z nami – w naszych sercach... I pozostaniesz w nich na zawsze... Twój przykład, Twoje dziedzictwo, które nam zostawiłeś będzie nas prowadziło przez życie.
Pieśń, którą tak lubiłeś, która jak mówiłeś, zawiodła Cię na Piotrowy Tron i zawsze Ci towarzyszyła – będzie nam zawsze Ciebie przypominała. CHÓR: Pieśń: ,, Barka”. OSOBA III:
Pontyfikat Jana Pawła II był Pontyfikatem ze wszech miar wyjątkowym. Ojciec Święty udowodnił, że słowami można zmienić świat.
Jan Paweł II głosił Ewangelię w najodleglejszych zakątkach ziemi. Chciał dotrzeć ze swym przesłaniem do wszystkich ludzi. Dlatego rozpoczął niekończącą się podróż po świecie. Wypełniał w ten sposób słowa Chrystusa: ,, Idźcie i nauczajcie wszystkie narody”. Do końca Swojego życia wypełniał misję, do której Pan Bóg Go powołał. RECYTATOR III: (Wiersz Ks. Tomasza Opalińskiego "Ojciec")
Dopóki mogłeś
jechałeś wszędzie
gdzie ktoś potrzebował
ojcowskiej troski
pouczenia
pocieszenia Gdy umierałeś
Twoje dzieci
stanęły u wezgłowia
by cię otulić modlitwą
Na placu
prawie stutysięczny tłum
szeptał słowa Różańca
modliły się kościoły
cerkwie meczety synagogi
rozgłośnie radiowe i telewizje
gazety i ulice
kibice i piłkarze na stadionie
po przerwanym meczu Najdalsi ludzie
zobaczyli nagle
jak byłeś im bliski
Ojcze świata.
CHÓR: Pieśń: ,,Wiele jest serc”.
OSOBA IV:
Jakże przejmująca była Jego pielgrzymka na Słowację we wrześniu 2003 roku, gdy poruszał się głównie na wózku inwalidzkim. Ten obraz człowieka cierpiącego, lecz wiernego swojej misji, przemawiał do wiernych i wzruszał silniej niż najpiękniejsze słowa.
My, Polacy, najmilej będziemy wspominać pielgrzymki naszego Papieża do Polski. Kiedy przybywał do nas, krzyczeliśmy: ,, Witaj w domu”. Kiedy wyjeżdżał, prosiliśmy: ,, Zostań z nami”. Śmiał się, że chcemy, aby zdezerterował z Watykanu. Zawsze wierzył, że wróci, my już czekaliśmy na następną pielgrzymkę. I tak minęło ponad ponad 26 lat Jego Pontyfikatu. Pontyfikatu tak bardzo nam drogiego i bliskiego, bo przecież Papież był jednym z nas. Zawsze to podkreślał. Kochał swoją Ojczyznę i dumny był z tego, że jest Polakiem.
CHÓR: Pieśń ,,Jest Zakątek na tej ziemi"OSOBA IV:
Droga Jana Pawła II do Watykanu wiodła przez Wadowice, Kraków, małą parafię w Niegowici, Katolicki Uniwersytet Lubelski. To szlak niezwykły, który zaprowadził Karola Wojtyłę aż na Piotrowy Tron, szlak niezwykły również dlatego, że naznaczony cierpieniem, pracą i wielkim sercem. Szlak zawsze ze wzruszeniem wspominany przez Ojca Świętego. RECYTATOR IV: (Fragment wspomnień)
Gdzie rzeka Skawa wstęgą się wije,
pośród beskidzkich pól i łąk
rankiem witają ptaki niczyje
w gościnnych domach chleb i sól.
Jest mej młodości miasto kochane,
Ziemia rodzinna, rodzinny dom.
Wadowicka ziemio, umęczona wielce,
bije wciąż dla ciebie utrudzone serce. OSOBA V:
Dla tysięcy ludzi Jan Paweł II był jak ojciec. Stał się bliski ludziom, gdyż opuścił mury Watykanu. Nie zamierzał obnosić się ze swoim majestatem. Odrzucił watykański ceremoniał, zrezygnował z papieskiej lektyki. Chciał być blisko zwykłych ludzi i ich codziennych spraw. Szczególnie upodobał sobie ubogich, gdyż mówił, że ,, W ich twarzach odbija się Chrystus”. Wiele razy apelował o wrażliwość i pomoc dla najuboższych. W wyjątkowy sposób traktował chorych i cierpiących. Zawsze dostrzegał w nich Chrystusa. Spotykał się z nieuleczalnie chorymi w hospicjach, chorymi na AIDS, konającymi biedakami u Matki Teresy z Kalkuty. Nauczył nas miłości do każdego człowieka. CHÓR: Pieśń: ,, Przyjaźń”. OSOBA VI:
Był wielkim autorytetem dla młodzieży, której często przypominał, że jest ,,nadzieją świata i wiosną Kościoła”. Kochał młodzież a młodzież kochała Jego - za sposób, w jaki do nich się zwracał – bezpośredni, czasem żartobliwy – jak ojciec... Jednak nie obsypywał młodych pochlebstwami, wysoko stawiał im poprzeczkę. Mówił, że muszą ,, od siebie wymagać, nawet, gdyby inni od nich nie wymagali”. Dlatego też na spotkania z Nim zjeżdżali się młodzi ludzie z najodleglejszych zakątków świata. We Mszy Świętej w Manili podczas Światowego Dnia Młodzieży wzięło udział ponad 5 milionów wiernych. Uważa się , że było to najliczniejsze zgromadzenie w dziejach ludzkości.
RECYTATOR V: (Fragment Listu Jana Pawła II do młodych)
Ojciec Święty mówił do młodzieży:
,,Drodzy młodzi przyjaciele, << otrzymaliście ducha przybrania za synów>>. Nie zmarnujcie tego wspaniałego dziedzictwa! Bądźcie wymagający wobec otaczającego was świata, ale przede wszystkim wymagajcie od siebie samych. Jesteście synami Bożymi: bądźcie z tego dumni!”. OSOBA VII:
Jan Paweł II nauczył przebaczać. To od Niego dowiedzieliśmy się , że przebaczenie nie jest słabością. Dał nam najlepszy przykład tego, gdy wybaczył zamachowcy ( Ali Agcy), który 13 maja 1981 roku chciał odebrać Mu życie. CHÓR: Pieśń: ,, Magdalena”. OSOBA VII:
Kochał wszystkich ludzi i ... każdego z osobna. Spotykał się z artystami, kibicował sportowcom, często bezpośrednio oglądał mecze. Pojawiał się na koncertach rockowych, przyjął u siebie hiphopowców.
Nie tylko mówił do ludzi, ale także chętnie ich słuchał... Stał się przez to nam bardzo bliski. Za Papieżem Benedyktem XVI możemy powtórzyć, że także po jego śmierci czujemy jego obecność wśród nas. Poprzez liczne swoje dzieła: encykliki, adhortacje, listy apostolskie, przemówienia, książki, wiersze wciąż prowadzi nas do zbawienia. CHÓR: Pieśń: Ty tylko mnie poprowadź – 2 zwrotka. OSOBA VII:
Jan Paweł II z wielką miłością tulił dzieci, które na pielgrzymkach i audiencjach lgnęły do Niego, jak do kogoś bliskiego. Zdawało się wtedy słyszeć słowa Chrystusa: ,, Pozwólcież dzieciom przychodzić do Mnie”. Jan Paweł II nauczał, że ,,spokojne dzieciństwo pozwoli dzieciom patrzeć z ufnością na życie i na dzień jutrzejszy. Biada tym, którzy tłumią w nich radosne porywy nadziei”.
W Liście do dzieci mówił:
,,Mam przed oczyma twarze dzieci całego świata: od Wschodu aż do Zachodu, od Północy do Południa. Do was, moi mali przyjaciele, bez względu na różnice języka, rasy czy narodowości, mówię: Chwalcie imię Pana! A człowiek powinien chwalić Boga przede wszystkim swoim Życiem.” OSOBA VIII:
Ojciec Święty był wielką osobowością. Kto wie, czy nie jedną z największych w historii. Kształtował nasze charaktery, wpływał na losy świata, a jednocześnie wydawał się taki bliski i przyjacielski... Tak bezpośredni! Żartował z nami i płakał. Nie wstydził się swojej ludzkiej słabości. Na tym polegał Jego siła.
Nasz umiłowany Ojciec Święty zostawił nam wielkie dziedzictwo. Nie możemy więc poprzestać na żalu, smutku i żałobie. Całe bowiem Jego życie i nauczanie jest dla nas jednym, wielkim Testamentem, który nieustannie musimy wypełniać. Realizujmy go zatem i wcielajmy w życie oraz przekazujmy następnym pokoleniom.
RECYTATOR VI: (Wiersz Ks. Z. J. Peszkowskiego "Pożegnanie")
Nasze rozważania o naszym umiłowanym Ojcu Świętym Janie Pawle II chcielibyśmy zakończyć słowami Księdza Prałata Zdzisława Peszkowskiego:
Janie Pawle II, wiemy, jak dobrze być człowiekiem, dzieckiem Bożym, katolikiem, kapłanem, Polakiem!
Janie Pawle II, Ty wskazałeś nam, jak być Polakiem poza Polską, z dala od Ojczyzny!
Janie Pawle II, w Tajemnicy Świętych Obcowania – Ty z nimi w ramionach Boga, a my w drodze do Ciebie! Wspieraj nas!
Janie Pawle II, tak, jak pragnąłeś, Anioł Pański zawsze z Tobą!
Janie Pawle II, tak, jak Ty, zawierzamy życie Miłosierdziu Bożemu!
Janie Pawle II, z Prymasem Tysiąclecia i z Tobą, przed Obliczem Matki Bożej, w Apelu Jasnogórskim na zawsze jesteśmy, pamiętamy, czuwamy!
Janie Pawle II, Różaniec z Tobą to nasza broń, trwanie i zwycięstwo!
Janie Pawle II, jesteśmy Twoim pokoleniem zawierzenia – TOTUS TUUS!
Janie Pawle II, w wieloraki sposób dotknąłeś naszych serc, będziemy nieustannie otwierać drzwi Chrystusowi i przestaniemy się lękać, bo jesteśmy nadzieją Kościoła i świata!
... takimi pragnąłeś nas widzieć, Ukochany Ojcze Święty!
Prosimy Cię gorąco – wspieraj nas, abyśmy Cię nie zawiedli!
CHÓR: Pieśń „Barka – ciąg dalszy”: I. Matko, pomóż trwać nam w nadziei
W dziękczynieniu za Ojca Świętego,
Za dar od Boga miłosiernego.Ref. Zanieś, Matko, nasze dzięki do Pana
Za posługę Jana Pawła II.
Wdzięczne serca zanieś, Matko kochana,
U stóp Boga, dobra Matko je złóż. II. Matko, w naszych sercach zostanie
Każde słowo i każde przesłanie,
Na trud i radość oczekiwania.
(Na melodię „Barki”. Słowa – lud.)


Opracowała: Beata Chwaleba, katechetka, Gimnazjum w Telatynie

Jeżeli zauważyłeś jakieś nadużycia w prezentacji napisz o tym poniżej i wyślij je do nas:
INFORMACJE O PREZENTACJI

Ostatnią zmianę prezentacji wykonał: Szkolnictwo.pl.
IP autora: 83.21.195.174
Data utworzenia: 2008-09-01 21:48:31
Edycja: Edytuj prezentację.

HISTORIA PREZENTACJI

Szkolnictwo.pl (83.21.195.174) - Prezentacja (2008-09-01 21:48:31) - Edytuj prezentację.





Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie