www.szkolnictwo.pl

Jest to scenariusz zajęć dydaktyczno – wychowawczych przeznaczony dla dzieci 5-letnich. Został on opracowany w ramach realizacji programu własnego Ziemia zielona planeta. Celem zajęć jest uświadomienie znaczenia czystego powietrza dla życia na Ziemi oraz konsekwencji zanieczyszczenia naszej planety.

Temat zajęcia: Zabawy badawcze: Bawimy się powietrzem - rozwijanie zainteresowań przyrodniczych poprzez wykonywanie doświadczeń. Wykorzystanie elementów Metody Bon D’epart.

Rodzaje aktywności dzieci: słowna, ruchowa, badawcza.

Cele ogólne:

1. Zapoznanie dzieci z właściwościami powietrza za pomocą doświadczeń i obserwacji.
2. Stwarzanie sytuacji sprzyjającej wykorzystanie zdobytej wiedzy.
3. Uświadomienie dzieciom znaczenia powietrza dla życia na Ziemi.
4. Rozwijanie poczucia troski i odpowiedzialności za obecną i przyszłą jakość życia na Ziemi.

Cele operacyjne:

1. Zna właściwości powietrza.
2. Aktywnie uczestniczy w zajęciach.
3. Potrafi wykorzystać zdobytą wiedzę podczas prowadzonych doświadczeń.
4. Rozumie konieczność dbania o czystość powietrza.
5. Starannie wykonuje powierzone zadania.

Metody:

• obserwacja, rozmowa, opowiadanie, ćwiczenia praktyczne

Formy pracy:

z całą grupą; w małych zespołach; indywidualna.

Środki dydaktyczne:

balony, globus, plansze, butelka, świeczki, słoiki, gąbka, słomki, naczynia z mydłem, nagranie magnetofonowe, wzory graficzne, ołówki, tacki z piaskiem, kartki

Realizacja

Część wstępna:

Nauczyciel zaprasza dzieci do kręgu i proponuje „podróż badawczą”.

Część zasadnicza: Dzieci siedzą w kręgu na dywanie.

1. Opowiadanie nauczyciela nt.:
   • znaczenia tlenu, jednego z gazów powietrza, dla życia ludzi, zwierząt i roślin, dbania o jego czystość;
   • obecności „wszędobylskiego” powietrza na zewnątrz nas i w środku ludzi i przedmiotów; Nauczyciel wspomaga swe opowiadanie przygotowanymi pomocami: globus, plansza z płucami człowieka.
2. Wychowankowie słuchają opowiadania nauczyciela. Odwołując się do opowiadania nauczyciela, własnych doświadczeń, odpowiadają na pytania:
   • Czy człowiek może nie oddychać? / wstrzymanie na chwilę oddychania /
   • Co znajduje się wewnątrz nas, w płucach? Nauczyciel proponuje wychowankom odnaleźć odpowiedzi na powyższe pytania poprzez wykonanie doświadczeń.
3. Nauczyciel formułuje problem do rozwiązania: „Czy na pewno powietrze znajduje się wewnątrz przedmiotów?”
4. Dzieci wykonują doświadczenia, prowadzą obserwację – zanurzają butelkę i gąbkę w wodzie.
   Obserwują wydostające się z zanurzonych przedmiotów bąbelki – powietrze.
   Formułują wniosek powietrze znajduje się wewnątrz przedmiotów.
5. Uwięzione powietrze – „Zabawa z balonami”:
   • Dzieci nadmuchują balony, wypuszczają powietrze na dywan. Obserwują poruszające się przedmioty na dywanie: bibułki, piórka. Układają wniosek „Wiatr to poruszające się powietrze”.
6. „Co się dzieje z powietrzem, kiedy jest gorące?”:
   • Dzieci obserwują doświadczenie, wykonywane przez nauczyciela, który na szyjkę dużej butelki szczelnie naciąga balon a następnie zanurza butelkę w gorącej wodzie;
   • Wychowankowie zauważają powoli napełniający się balon powietrzem, który unosi się. Układają wniosek: „Powietrze znajdujące się w butelce, pod wpływem ciepła oddanego przez gorące powietrze, ogrzewa się i rozszerza zwiększając swoją objętość”.
   • Nauczyciel pokazuje dzieciom ilustracje unoszących się nad ziemią balonów wypełnionych gorącym powietrzem.
7. Do czego jest potrzebne powietrze:
   • Nauczyciel zapala dwa znicze, jeden przykrywa słoikiem;
   • Dzieci próbują rozwiązać problem:, „Dlaczego płomień lampki pod słoikiem po krótkim czasie gaśnie?” Układają wniosek: „Powietrze podtrzymuje spalanie, przy spalaniu zużywa się. Jeśli dopływ powietrza zostaje odcięty płomień gaśnie”.
8. „Bańki, bańki” – Metoda Bon D’epart.
   • Dzieci słuchają piosenki „Bańki mydlane”, odpowiadają na pytania dotyczące treści utworu.
   • Imitują ruchem czynności wysnute z treści piosenki.
   • Dopasowują wzór graficzny do piosenki.
   • Odtwarzają ruchem wzór graficzny w rytm śpiewnej piosenki.
9. Zabawa w puszczanie baniek mydlanych.
   • Dzieci puszczają bańki mydlane.
   • Obserwują i odpowiadają na pytania zadane przez nauczyciela:
   • Kto puści największą bańkę?
   • Która będzie bardziej kolorowa?
   • Kto wypuści najwięcej baniek naraz?

Część końcowa: Nauczyciel dziękuje dzieciom za udział w zabawie – zajęciach.
Otwiera szeroko okno by uświadomić dzieciom potrzebę wietrzenia pomieszczeń.
Na zakończenie proponuje dzieciom wspólną zabawę ruchową z elementem ćwiczeń ortofonicznych pt. „Balonik”.

Opracowanie Joanna Opalińska
Przedszkole Publiczne Pilzno