We współczesnym świecie coraz częściej odcinamy się od tradycji, dlatego postanowiłam zredagować scenariusz na uroczystość dożynkową w oparciu o poezję Marii Konopnickiej.
Maria Wronikowska
Zespół Placówek Oświatowych
W Kijach
Szkoła Filialna we Włoszczowicach
„Plon niesiemy , plon...”- scenariusz uroczystości dożynkowej.
Wstęp :
Dożynki, wieńcowiny, okrężne – to tradycyjna uroczystość z okazji ukończenia zbiorów zbóż, połączona z wręczeniem gospodarzowi dożynek wieńca ze zbóż / symbolizującego roczny plon /, ze śpiewami, poczęstunkiem, zabawą oraz z licznymi zwyczajami i obrzędami ludowymi, mającymi zapewnić urodzaj na rok następny.
*
Dzieci stoją w półkolu;stroje - dziewczynka: biała koszula przepasana powrósłem,długa
kwiecista spódnica; chłopiec : biała męska koszula, przepasana pwrósłem, pasiaste spodnie
na głowie słomkowy kapelusz.
Dziecko I /słowo wstępne /
Na dożynkowej uroczystości gminnej,
Witamy w naszej wiosce rodzinnej.
Tu bujne kwiaty na łące
I łany zboża chlebem pachnące;
Ludziska dobrzy tutaj mieszkają,
Życzliwe słowa dla siebie mają.
A gdy się bracie znajdziesz w potrzebie ,
To dłoń przyjazna wspomoże tu ciebie.
Z dziada pradziada we wsi mieszkamy.
Sady i pola wdzięcznie uprawiamy.
Dorodne plony sami zbieramy
I na pińczowskim targu je polecamy.
A co we Włoszczowicach robimy ,
To wam szczegółowo przedstawimy.
Piosenka „Ziemia rodzinna” /Słowa i muzyka: E. Urbanek/
1.Całym swym sercem , duszą dziecinną
kocham tę piękną ziemię rodzinną;
2.Kocham skowronka co wszystkich ludzi,
równo ze świtem do pracy budzi.
3.Kocham te góry , lasy i gaje,
rzeki płynące , ciche ruczaje.
4.Bo w tych potokach , w wodzie u zdroja,
ty się przeglądasz , o ziemio moja !
5.Bo ty mnie żywisz , jak własne dziecię
więc też cię kocham , kocham nad życie.
Dziecko II
Nasza wioska taka śliczna,
Że piękniejszej nie ma w świecie,
Każdy kącik nam tu znany,
Każda chata , każde dziecię.
A gdy przyjdzie letnią porą
Dożynkowy czas wesoły,
Żytem , owsem i pszenicą
Napełniają się stodoły.
W naszej wiosce dni nam błogo
Pod opieką płyną boską.
Ach , kochamy cię serdecznie,
Ty , rodzinna nasza wiosko!
Dziecko III
Na tym naszym polu
wszelakie zboże,
Będzie dosyć chleba ,
jeśli Bóg pomoże.
Dziecko IV
A z tego to żyta
Będzie chleb powszedni,
Dostaną go dzieci,
Dostaną i biedni.
Dziecko V Żniwa
Przepióreczka się odzywa,
Idą , idą polem żniwa,
Brzęczą sierpy , brzęczą kosy,
Ciężkie ziaren lecą kłosy.
Dana! Da-dana!
Dziecko VI
A ode wsi słychać śpiewki,
Śpieszą chłopcy , śpieszą dziewki,
Niosą grabie , w pole dążą,
Za żeńcami snopy wiążą.
Dana! Da-dana!
Piosenka „Zachodźże słoneczko”
Zachodźże słoneczko , skoro masz zachodzić,
Bo nas nogi bolą po tym polu chodzić (2x)
Nogi bolą chodzić , ręce bolą robić
Zachodźże słoneczko skoro masz zachodzić (2x)
Żebyś ty słoneczko na dorobku było
To byś ty słoneczko dawno zachodziło (2x)
Dziecko VII (w ręce trzyma cepy)
„Młocka”
Łupu , cupu! Łupu ,cupu!
Cepami w stodole;
Poczerniało , posmutniało
Nasze czyste pole.
Dziecko VIII
Łupu , cupu! Łupu , cupu!
Tęgo bijmy w snopy!
Będziem mieli tej pszeniczki
Po dwa korce z kopy.
Piosenka „Piękny świat „ Muzyka: B. Rutkowski / Słowa :M. Konopnicka
1.Jadą , jadą dzieci drogą
Siostrzyczka i brat.
I nadziwić się nie mogą
Jaki piękny świat.
2.Tu się kryje biała chata
pod słomiany dach,
przy niej wierzba rosochata,
a w konopiach strach.
3.Od łąk mokrych bocian leci
żabę w dziobie ma.
„Bociuś „ , „Bociuś”- krzyczą dzieci,
a on kle , kle , kla.
4.Tam zagania owce siwe
brynio , kundel zły.
Konik wstrząsa bujną grzywą
i do stajni rży.
5.Idą żeńcy , niosą kosy,
fujareczka gra,
a pastuszek mały , bosy
chudą krówkę gna.
6.Młyn na rzece
huczy z dala,
białe ciągną mgły,
a tam w kuźni u kowala
lecą złote skry.
7.W polu , sadzie brzmi piosenka
wśród srebrzystych ros,
siwy dziad pod krzyżem klęka,
pacierz mówi w głos.
Wychodzi na środek dwoje dzieci ; w rękach trzymają mały wieniec dożynkowy.
Dziecko I
Mamuniu! Tatuniu!
Otwierajcie wrota,
Niosą nam tu wieniec
Że szczerego złota!
Wszyscy razem: Grajże , grajku, a wesoło,
Bo dziś wszyscy staniem wkoło,
Plon przynieśli , plon!
Dziecko II
Przynieśli nam wieniec
Z kłosów naszej ziemi,
Ślicznie przewijany
Wstęgami krasnymi!
Wszyscy razem : Grajże grajku........
Dziecko III
Bodaj się te ręce
Z naszymi złączyły,
Co ten śliczny wieniec
Ze złotych zbóż uwiły.
Wszyscy razem : Grajże grajku...........
Na zakończenie , dzieci wręczają wieniec gospodarzowi dożynek.
Bibliografia:
1.”Śpiewnik szkolny” –Irena Szypułowa , Kielce ,Wydawnictwo Pedagogiczne ZNP
Spółka z „o. o.” 1992.
2.”O czym ptaszek śpiewa Wybór poezji dla dzieci” – Maria Konopnicka , Rzeszów ,
Krajowa Agencja Wydawnicza , 1990.
3.”Encyklopedia Powszechna” – Warszawa , Państwowe Wydawnictwo Naukowe , 1983. | 
