Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie
PrezentacjaForumPrezentacja nieoficjalnaZmiana prezentacji
W krainie baśni Andersena

 

Program przedsięwzięcia „W krainie baśni Andersena” realizowany jest przez klasy trzecie Szkoły Podstawowej w Perlejewie w roku szkolnym 2005/2006 w ramach kampanii „Cała Polska czyta dzieciom”. Głównym celem przedsięwzięcia jest rozbudzanie zainteresowania dzieci wartościową literaturą dziecięcą.


PROGRAM
PRZEDSIĘWZIĘCIA

W krainie baśni Andersena

DLA KLAS III
SZKOŁY PODSTAWOWEJ
W PERLEJEWIE



Program przedsięwzięcia „W krainie baśni Andersena” realizowany jest przez klasy trzecie Szkoły Podstawowej w Perlejewie w roku szkolnym 2005/2006 w ramach kampanii „Cała Polska czyta dzieciom”.
Głównym celem przedsięwzięcia jest rozbudzanie zainteresowania dzieci wartościową literaturą dziecięcą.
Młodszy wiek szkolny jest ściśle związany ze światem bajek, baśni i legend. Dzieci w tym wieku chętnie czytają takie utwory, wcielają się w role ich bohaterów. Baśń podaje proste prawdy filozoficzne i moralne dostępne dla umysłu dziecka. Podaje w sposób obrazowy i atrakcyjny modele zachowań ludzkich. Zaspokaja naturalne zapotrzebowanie dzieci na konkretne wzorce osobowe.
„Baśń to elementarz, z którego dziecko uczy się czytać we własnym umyśle, elementarz napisany językiem obrazów. Jest to jedyny język, dzięki któremu możemy rozumieć siebie i innych, zanim dojrzejemy intelektualnie.” (Bruno Bettelheim)
Na wybór tematu przedsięwzięcia wpłynęło duże zainteresowanie dzieci baśniami Andersena i chęć powrotu do nich, pomimo wcześniejszego kontaktu z niektórymi utworami. Naszym głównym zadaniem było zapoznanie dzieci z pełną wersją najbardziej popularnych i wartościowych baśni napisanych przez Hansa Chrystiana Andersena. Zachęcenie dzieci do poznawania utworów mniej znanych, szukania materiałów i informacji na temat autora baśni w różnych dostępnych źródłach.
Jarosław Iwaszkiewicz tak napisał o twórczości duńskiego baśniopisarza:
„Jego twórczość dla mnóstwa ludzi na całym świecie stanowi najdroższe wspomnienie dzieciństwa, wspomnienie pierwszej książki i pierwszego wzruszenia literackiego”.
Oby do grona tych ludzi należeli także uczniowie klas trzecich Szkoły Podstawowej w Perlejewie, a także wszystkie inne dzieci, które zetkną się w dzieciństwie z twórczością Hansa Chrystiana Andersena. Szkoła może i powinna ułatwić im ten kontakt.


Cel główny:
Rozbudzanie zainteresowania dzieci twórczością dziecięcą Hansa Chrystiana Andersena.


Cele szczegółowe:
♦ Poznanie wybranych baśni H. Ch. Andersena poprzez czytanie,
słuchanie lub oglądanie.
♦ Przygotowanie inscenizacji wybranej baśni H. Ch. Andersena i jej
prezentacja.
♦ Ilustrowanie baśni w formie plakatów i książeczek.
♦ Zbieranie materiałów na temat baśni i ich autora, zdjęć, ilustracji
- korzystanie z różnych źródeł informacji.
♦ Przygotowanie gazetki na temat Andersena i jego baśni.
♦ Przygotowanie wystawki książek Andersena.
♦ Sprawdzenie stopnia znajomości wybranych baśni Andersena.


Treści nauczania:
• Słuchanie baśni jako inspiracji do słownego i pozasłownego
wyrażania treści i przeżyć.
• ‎Czytanie głośne tekstów.
• Swobodne i spontaniczne wypowiedzi uczniów.
• Uważne słuchanie wypowiedzi innych.
• Obrazy z życia dzieci w innych krajach.
• Zabawy teatralne.
• Różne źródła informacji, w tym korzystanie z biblioteki szkolnej.
• Działalność plastyczna uczniów w różnych materiałach, technikach
i formach.
• Rozumienie, akceptacja i tolerancja dla innych wypowiedzi
artystycznych.

ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDSIĘWZIĘCIA
„W krainie baśni Andersena”

Tematyka
zajęć
Cele
zajęć
Termin
realizacji
Oczekiwane
efekty
• Czytanie, słuchanie lub oglądanie wybranych baśni H. Ch. Andersena.


• Swobodne i spontaniczne wypowiedzi uczniów na temat baśni.

• Wyodrębnianie kolejnych zdarzeń w baśniach.

• Opowiadanie baśni poznanych na zajęciach i samodzielnie w domu.


• Opisywanie cech charakteru głównych postaci baśni.



• Ocenianie postępowania wybranych postaci z baśni.

▪ Poznanie wybranych baśni przez dzieci.



▪ Słowne wyrażanie swoich przeżyć po wysłuchaniu, obejrzeniu baśni.

▪ Porządkowanie kolejności zdarzeń.

▪ Formułowanie myśli w formie zdań, poprawna ich budowa.



▪ Wzbogacanie słownictwa o wyrazy, wyrażenia określające cechy charakteru.

▪ Formułowanie wypowiedzi oceniających postępowanie bohaterów baśni.

XII - II

XII-I „Dziewczynka z zapałkami”
Inne baśnie wg uznania.
Dziecko:
- potrafi wyróżnić tytuły poznanych baśni, przyporządkować do nich bohatera;

- wypowiada się na temat baśni;




- wyodrębnia kolejne zdarzenia w baśniach;

- opowiada treść poznanych baśni, stosując poprawnie zbudowane zdania;

- opisuje cechy charakteru wskazanych postaci;



- ocenia postępowanie bohaterów baśni;



• Formułowanie odpowiedzi na pytania dotyczące baśni.



• Ustalanie głównej myśli baśni.

• Zbieranie materiałów na temat baśni i ich autora oraz ich prezentacja.

• Przygotowanie gazetki na temat Andersena i jego baśni.



• Przygotowanie wystawki książek Andersena.


• Ilustrowanie baśni w formie plakatów i książeczek.



•Przygotowanie inscenizacji wybranej baśni H. Ch. Andersena i jej prezentacja.








• Konkurs czytelniczy „Czy znasz baśnie Andersena?”



▪ Redagowanie zdań oznajmujących zgodnie z treścią baśni.


▪ Odczytywanie przesłania autora baśni.

▪ Korzystanie z różnych źródeł informacji.



▪ Dzielenie się zgromadzonymi materiałami, angażowanie dzieci do dbałości o wystrój klasy.

▪ Propagowanie twórczości Andersena.


▪ Wyrażanie treści baśni i przeżyć z nimi związanych poprzez działalność plastyczną.

▪ Zabawa w teatr:
wyrażanie swoich emocji poprzez odpowiednią emisję głosu, ruch, gest, mimikę
▪ Współpraca w grupach.
▪ Prezentowanie własnej działalności i twórczości.

▪ Sprawdzenie stopnia znajomości wybranych baśni Andersena.












XII - II





I






I




I - II






- po zapoznaniu z wybranymi baśniami










- zakończenie
i podsumowanie przedsięwzięcia
(ewaluacja)

- formułuje
odpowiedzi na pytania dotyczące baśni;



- podejmuje próbę ustalenia głównej myśli baśni

- wyszukuje informacje na określony temat;



- wykorzystuje zgromadzone materiały do przygotowania gazetki;


- poszukuje książek określonego autora;

- wyraża swoje emocje w pracy plastycznej;




- wyraża swoje emocje i przeżycia,
- zgodnie współpracuje w grupie,
- prezentuje własne osiągnięcia na szerszym forum
(szkoła);


- bierze udział w konkursie.



Scenariusz do baśni
J. Ch. Andersena
„Królowa Śniegu”

Osoby: Kay
Gerda
Królowa Śniegu
Wrona
Mała rozbójniczka
Gołębie
Laponka
Finka
Ren
Narrator

Dzieci wspólnie śpiewają piosenkę „W krainie baśni”
Zapraszamy dzieci
Do krainy baśni
Gdzie słoneczko świeci
Gdzie gwiazda nie gaśnie
Przypomnimy sobie
Razem jeśli chcecie
Bajki kolorowe
Najpiękniejsze w świecie.
Baśnie, bajka, nie zna granic
W sercach dzieci ma swój dom
Jak nieść uśmiech i jak taniec
jak piosenki naszej ton
Raz, dwa, tra-la-la /bis
Każde dziecko bajki zna /bis


Narrator: Ile bajek powiedziano? Ile myśli zapisano?
Ile baśni usłyszano? Kto to zliczyć może?
A historia ta choć dziwna wydarzyła się na dworze.
Zapytacie, a dlaczego? Historia ta jest zimna, wietrzna mroźna i przedziwna.
Mały chłopiec zaczarowany, przez Królową będzie zabrany w krainę lodów nieznaną, tylko przez wiatr odwiedzaną.


Część I

Narrator: W dalekim mieście na Północy mieszkało dwoje dzieci. Nie byli bratem i siostrą, ale kochali się jak rodzeństwo. Zima trwała tam bardzo długo, mróz malował na szybach śnieżne kwiaty, a Kay i Gerda starali się, chuchając na nie, ochronić przed nimi chociaż małe kółeczko, przez które mogli na siebie patrzeć. Kiedy wreszcie nadchodziło upragnione lato, siadywali na ławeczce przed pnącą różą, wyhodowaną w skrzynce, bo tylko taki mogli mieć ogródek. Chociaż ubodzy, czuli się szczęśliwi. Pewnego dnia tam właśnie oglądali książkę z obrazkami.
Kay: Coś ukłuło mnie w serce! O! A teraz coś mi wpadło do oka!
Gerda: Pokaż! Zaraz ci to wyjmę!
Kay: Pewnie już wyleciało!
Narrator: Nie, wcale nie wyleciało. Był to jeden z odłamków szkła, na które
rozpadło się kiedyś zaczarowane przez okrutnego czarownika lustro.
Lustro, które ukazywało wszystko, co złe, a ludzkie serca zamieniało w kawałek lodu. Biedny Kay!

Kay: Dlaczego płaczesz? Tak brzydko wyglądasz. Patrz, jak te róże krzywo rosną!

Narrator: Od tej chwili Kay zmienił się zupełnie. Zaczął przedrzeźniać swoją ko­chaną babcię i innych ludzi, dokuczał małej Gerdzie. I tak minęło lato.

Kay: Zobacz, pada już śnieg. Płatki śniegu są takie piękne. Idę na sanki! Na ten wielki plac, gdzie bawią się chłopcy.

Narrator: I poszedł. Na placu chłopcy przywiązywali swoje sanki do chłopskich wozów i jechali w ten sposób spory kawał drogi. Kiedy się tak bawili nadjechały jakieś wielkie sanie. W środku siedziała biała dama we wspa­niałym futrze. Skinęła przyjaźnie na Kaya. Kay przywiązał swoje sa­neczki do dużych sań i jechał coraz prędzej i prędzej w nieznaną, białą, zimną przestrzeń. Nie domyślał się wcale, że ta jaśniejąca bielą dama to Królowa Śniegu.



Dzieci śpiewają piosenkę pt. „Królowa Śniegu”
Zamroziła pola, zamroziła lasy,
Wszystko na biało spowiła.
Ośnieżyła chaty, ośnieżyła ganki,
Wszędzie są srebrne malowanki.
Ref.To Królowa Śniegu tutaj króluje,
To Królowa Śniegu tutaj pełni straż.
To Królowa Śniegu tutaj króluje,
To Królowa Śniegu tutaj pełni straż.
Oszroniła szyby, rzeki i jeziora,
Drzewa zastygły w bezruchu.
Ptaki leniwie po niebie latają,
Ostoi na białych drzewach szukają.
Ref.(…)
Zabieliła choinki, zabieliła świat,
Stary wicher jest jej przyjacielem.
Mróz jest stałym gościem w jej śniegowym domu,
Wiatr świszcze po świecie tylko jej piosenki.
Ref.(…)

Królowa Śniegu: Kto serce mieć może!
Temu je zamrożę!!!
Na lód, na kamień, jak skałę, nic nie poczuje, istota mała.
Będzie mi ona posłuszna,
Bo taka jest moja wola bezduszna,
Ha! Ha! Ha!!!
Co znaczy potęga ma!



CzęśćII

Narrator: A co się działo z małą Gerdą, gdy Kay nie wracał? Martwiła się bardzo, bo nikt nie wiedział, gdzie Kay się podział. Gdy minęło wiele dni, postanowiła wyruszyć na poszukiwanie...


Dzieci śpiewają piosenkę „Tęsknota”

Gdzie mój Kaj ukochany?
Mój przyjaciel oddany,
Najwierniejszy towarzysz zabaw?
Gdzie go szukać mogę?
W którą ruszać drogę?
W którą ruszać drogę?

Ref. Kaju, Kaju kochany!
Przez Królową zabrany,
W krainę lodów nieznaną,
Tylko przez wiatr odwiedzaną.


Gdzie mam szukać pomocy?
Jak wypełnić zadanie?
Kiedy daleko od krainy nocy,
Wiatr tak mocno wieje,
Tracę na zawsze nadzieję!
Tracę na zawsze nadzieję!
Ref.(…)

Wiatr rwie moje ubranie,
Strach zagląda mi w oczy,
Nie wiem czy starczy mi sił,
Tak ciężko wędrować,
By Kaja ratować!
By Kaja ratować!
Ref.(…)
Wrona: Kra! Kra!... Dzień dobry! Dokąd idziesz sama?
Gerda: Idę szukać Kaya. Czy nie widziałaś przypadkiem małego chłopca?
Wrona: To możliwe, to bardzo możliwe!
Gerda: Naprawdę? Powiedz szybko!
Wrona: Spokojnie, spokojnie. Myślę, że to mógł być mały Kay. Ale na pewno zapomniał o tobie, mieszkając u księżniczki.
Gerda: Czy on mieszka u księżniczki?
Wrona: Było to tak. Księżniczka ogłosiła, że wyjdzie za mąż za miłego i mądrego młodzieńca. Zjawiły się wielkie tłumy, ale nikt nie podobał się księżniczce. Aż trzeciego dnia na zamek przyszedł chłopiec bez konia i karety, ubogo ubrany, ale o wesołych oczach, pięknych włosach i on właśnie został wybrany.
Gerda: To był Kay!
Wrona:
Jeśli chcesz, zaprowadzę cię na zamek. Mieszka tam moja narzeczona wrona i ona na pewno pomoże nam się dostać do księżniczki i księcia.
Narrator: Gerda dostała się do zamku dzięki pomocy wrony. Poznała księż­niczkę i księcia. Ale to nie był Kay. Bardzo wzruszeni opowiada­niem dziewczynki o poszukiwaniach chłopca, dali jej wspaniały powóz, ciepłe futra i wyprawili w drogę.
Część III

Mała rozbójniczka: Zostawcie ją! Zostawcie ją w spokoju! Chcę się z nią pobawić!

Narrator: Tak wołała mała rozbójniczka do zbójców, którzy zatrzy­mali piękny powóz, w którym jechała Gerda. W ten spo­sób uratowała dziewczynkę i zawiozła ją do zbójeckiego zamku. W wielkiej, starej, zadymionej sali na środku ka­miennej podłogi palił się ogień. Wysoko na belkach sie­działo dużo gołębi, w kącie przywiązany był ren.

Mała rozbójniczka: Wszystko to moje i ma mi służyć. A ty jesteś
pewnie księż­niczką?

Gerda: Nie! Wyruszyłam w daleką drogę szukać małego Kaya, którego bardzo kocham. Dobrzy ludzie i zwierzęta pomogli mi.

Mała rozbójniczka: Teraz śpij! Jutro coś wymyślimy.

Gołębie: Grr... grr... Widzieliśmy małego Kaya. Siedział w saniach
Królowej Śniegu, które unosiły się nad lasem.

Gerda: Co mówicie? Dokąd pojechała Królowa Śniegu? Czy
wie­cie coś o tym?

Gołębie: Pewnie pojechała do Laponii, bo tam jest śnieg i lód. Spy­taj rena, co stoi tam przywiązany.

Ren: Tam jest lód i śnieg, tam jest dobrze i pięknie. Skacze się swobodnie po wielkich, błyszczących dolinach. Królowa Śniegu ma tam swój letni namiot, ale jej stały zamek stoi wysoko nad biegunem północnym.

Gerda: Czy wiesz, gdzie leży Laponia?

Ren: Któż ma wiedzieć lepiej ode mnie. Tam się urodziłem i wyrosłem.

Mała rozbójniczka: Odwiążę więc twój sznur i pomogę tam się dostać. Musisz zaprowadzić tę dziewczynkę do pałacu Królowej Śniegu!

Narrator: Kiedy wszyscy zbójcy usnęli, mała rozbójniczka posadziła
Gerdę na grzbiecie rena, dała jej jedzenie na drogę, a ren zaczął biec na Północ coraz prędzej i prędzej...


Część IV

Narrator: I co działo się dalej z Gerdą i renem? Zatrzymali się przed małym, biednym domkiem. Mieszkała tam stara Laponka.

Laponka: Ach, biedacy! Macie jeszcze daleką drogę! Chodźcie się ogrzać! A ja napiszę list do Finki, ona da wam lepsze wskazówki niż ja!

Narrator: Laponka napisała list na wysuszonym dorszu i wyprawiła ich w dalszą drogę. Pędzili przez całą noc, aż przybyli do domu Finki.

Ren: Wszyscy wiedzą, że jesteś bardzo mądra. Czy możesz pomóc Gerdzie w odzyskaniu Kaya?

Finka: Mały Kay jest u Królowej Śniegu i jest pewien, że to najlepsze miejsce na świecie, a to dlatego, że ma w sercu kawałek szkła z zaczarowane­go lustra i okruszek szkła w oku. Trzeba mu to wyjąć, inaczej nie stanie się nigdy prawdziwym człowiekiem i Królowa Śniegu zachowa nad nim swoją moc. Małej Gerdzie służą ludzie i zwierzęta, bo jest dobrym, niewinnym dzieckiem i tylko ona może uratować Kaya.
Ren: Co więc mamy robić?

Finka: Zawieź Gerdę do ogrodu Królowej Śniegu i zostaw ją tam!

Narrator: Tymczasem mały Kay w pałacu Królowej Śniegu, w wielkiej, zimnej, pustej sali bawił się lodową łamigłówką i nie pamiętał o niczym, co się zdarzyło dawniej w jego rodzinnym mieście. I wtedy właśnie mała Ger­da weszła do pałacu. Zobaczyła Kaya, rzuciła mu się na szyję.

Gerda: Kayu! Drogi Kayu! Nareszcie cię odnalazłam!

Narrator: Ale Kay siedział zupełnie cicho, zimny i nieczuły. Wtedy mała Gerda zapłakała gorącymi łzami, które dostały się aż do jego serca, roztopiły kawałek lodu i wchłonęły okruszynę szkła. Kay spojrzał na nią, wy buchnął płaczem i odłamek szkła wypadł mu z oka.

Kay: Gerdo, kochana mała Gerdo! Gdzieś była tak długo? I gdzie ja byłem!

Narrator: Pewnie domyślacie się, że teraz wszystko już potoczyło się szczęśliwie. Mała Gerda pokonała daleką drogę, mimo mrozu i śniegu, i odnalazła Kaya. Razem mogli więc wracać do domu. Ren nakarmił ich ciepłym mlekiem i zawiózł do chaty Finki, gdzie mogli ogrzać się i odpocząć. Zimne wichry cichły na ich widok. Mała rozbójniczka, spotkana w powrotnej drodze, obiecała ich odwiedzić. A potem witała dzieci wiosna, było coraz piękniej i cieplej, kwitły kwiaty i zieleniła się trawa, a w domu czekała na nich kochana babcia. Kiedy stali się dorośli, zostali ze sobą na zawsze...
Dzieci wspólnie śpiewają piosenkę „Bajeczki”

1.Kiedy byłam jeszcze mała jak okruszek,
gdy nadeszła pora, by już pójść do łóżka
wtedy szybko kładłam głowę wśród poduszek,
babcia bajki mi szeptała wprost do uszka.

Ref. Snuły się, snuły przedziwne bajeczki,
Tak barwne i zwiewne jak z mydła banieczki,
Tak piękny był świat bajek, marzeń mych świat
I snów z dziecinnych lat.

Z babci bajek wyrosłam powolutku
Jak ze śpioszków i koszulek z koronkami,
Czasem jednak, gdy wieczorem leżę w łóżku,
Tęsknię bardzo za babuni bajeczkami.
Ref. Snuły się, snuły…..

Opracowały: Elżbieta Zdrójkowska
Grażyna Rusiniak

Jeżeli zauważyłeś jakieś nadużycia w prezentacji napisz o tym poniżej i wyślij je do nas:
INFORMACJE O PREZENTACJI

Ostatnią zmianę prezentacji wykonał: Szkolnictwo.pl.
IP autora: 83.21.195.174
Data utworzenia: 2008-09-01 22:06:56
Edycja: Edytuj prezentację.

HISTORIA PREZENTACJI

Szkolnictwo.pl (83.21.195.174) - Prezentacja (2008-09-01 22:06:56) - Edytuj prezentację.





Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie