Artykuł zachęca do rozwijania w świetlicy szkolnej różnych rodzajów twórczej aktywności dziecka. Podkreśla, iż charakter pracy świetlicy, jej specyfika, warunki skłaniają do wydobywania i eksponowania twórczych predyspozycji dzieci.
Jolanta Bielawska
Świetlica – miejsce, gdzie panuje TWÓRCZOŚĆ
Do napisania tego artykułu skłoniły mnie refleksje nad szczególną rolą świetlicy szkolnej. Obok swojej istotnej funkcji opiekuńczo-wychowawczej
świetlica ma „szerokie pole do popisu” w rozwijaniu twórczej aktywności dzieci.
W tym roku szkolnym wprowadziłam w życie „nowy” roczny plan pracy świetlicy szkolnej, zawierający szereg różnorodnych propozycji tematycznych.
Wśród nich znalazły się następujące hasła tematyczne: Droga do szkoły,
Wędrówki po świecie dźwięków, W poszukiwaniu skarbów, Świąteczny pociąg,
Wyprawa do krainy śniegu, Podróż na wyspę zdrowia, Wyprawa w czarodziejski świat baśni, Lecimy w kosmos, Podróż do krainy wierszy, Morskie wyprawy.
Realizacja ich ma na celu przede wszystkim wyzwalanie i rozwijanie różnych rodzajów aktywności twórczej dziecka.
Mówiąc o aktywności twórczej i jej rodzajach należałoby najpierw wyjaśnić
znaczenie tego terminu. Wyczerpująca i trafna wydaje mi się definicja A.Dąbka,
który mianem aktywności twórczej określa „działanie spontaniczne, samodzielne, wynikające z wewnętrznych motywów ciekawości, poznania, eksploracji, które przynoszą nowe dla dziecka odkrycia i jednocześnie przyczyniają się do jego poznawczego i emocjonalnego rozwoju”.
Uważam, że świetlica szkolna stwarza wiele okazji do rozwijania zdolności twórczych dzieci poprzez bogactwo form zajęć, stwarzaniem niezwykłej atmosfery nacechowanej życzliwością, swobodą działania, współgospodarowaniem. Charakter pracy świetlicy, jej specyfika, czyli odmienny styl pracy, nie opierający się na ścisłym programie może wydobywać
i rozwijać twórcze predyspozycje dzieci.
Jednakże, aby nasz wychowanek mógł w pełni ujawnić swoje twórcze zdolności, to powinny być spełnione określone warunki:
- odpowiednio zorganizowane środowisko;
- swoboda działania i pełna akceptacja dziecka;
- nie należy oceniać prac uczniów, stosować bezwzględnego przymusu,
angażować się w każde działanie;
- powinno się aranżować ćwiczenia, dramy, rozmowy, dzielenie się
spostrzeżeniami, wrażeniami, emocjami, kształtować umiejętność mówienia
o sobie i słuchania innych, życzliwego komunikowania się, otwartości
i szacunku.
Takie właśnie warunki wspólnie z moimi koleżankami-wychowawcami świetlicy, staramy się stworzyć naszym dzieciom. Oferując im bogactwo różnorodnych zajęć, wyzwalających u nich twórczą aktywność werbalną, muzyczną, plastyczną i ruchową, korzystamy również z ich podpowiedzi, pomysłów. Często przekształcamy, wzbogacamy i urozmaicamy treść zajęć według ich propozycji i sugestii. Bo przecież o to tu chodzi, to szkoła, świetlica jest dla dzieci, a nie odwrotnie. To pobyt w świetlicy ma dać wychowankom odpoczynek, odprężenie po obowiązkowych zajęciach szkolnych.
Zadaniem nas-nauczycieli jest im ten pobyt uprzyjemnić i uatrakcyjnić organizując takie zajęcia, w których pulsuje życie i radość, nie ma nudy i szablonowej rutyny, gdzie panuje TWÓRCZOŚĆ. |
