Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie
PrezentacjaForumPrezentacja nieoficjalnaZmiana prezentacji
Czas dorastania - wchodzenia w dorosłość

 

 

W związku z narastającymi i pogłębiającymi problemami wychowawczymi z młodzieżą przekazuję Państwu wybiórczo kilka informacji na temat najtrudniejszego okresu w życiu człowieka, tzw. czasu dorastania - wchodzenia w dorosłość.

Czynników wpływających negatywnie na kształtowanie wnętrza młodych ludzi w obecnej dobie jest coraz więcej. Wiele z nich jest poza naszymi możliwościami reagowania, niektóre jednak oddziaływania jesteśmy w stanie zmienić, bądź ograniczyć.

Jaki są postawy młodzieży w okresie dojrzewania?

1. Negacja autorytetu (domu, szkoły, kościoła), bunt.
2. Akcentowania własnego zdania, brak kompromisów, budowanie tożsamości na agresywność.
3. Ciekawość poznawcza granicząca z brawurą.
4. Ucieczka w system kłamstw i fantazjowania.
5. Domaganie się przywilejów, poszerzenie skali żądań.
6. Rozluźnianie rodzinnych więzi uczuciowych, oddalanie się od domu.
7. Skrajność postaw (np. nieśmiałość lub tupet), widzenie świata biało-czarnego
8. Mały stopień samokrytycyzmu.

Jakie są oczekiwania rodziców w stosunku do dzieci w tym okresie?

1. Budowania świata na osobowościach, uległość, posłuszeństwo, podporządkowanie się.
2. Szukanie optymalnych rozwiązań, tolerancyjność, wyrozumiałość.
3. Odpowiedzialność, rozumienie potrzeby uczenia się, ukierunkowanie poczynań, przewidywalność skutków poczynań.
4. Prawdomówność, rzeczowość informacji.
5. Odpowiedzialność, ograniczenie pomocy od rodziców na rzecz zwiększenia obowiązków dziecka.
6. Dojrzałość uczuć rodzinnych, wyważone, opiekuńcze relacje z rodzeństwem.
7. Odejście od krańcowości zachowań, widzenie półcienia.
8. Refleksyjność, dojrzałość sądów, autokrytycyzm.

Najczęstsze błędy rodziców.

1. Nieumiejętność okazywania miłości, uczuć.
2. Nadmierne oczekiwania w stosunku do możliwości dziecka, wygórowane ambicje rodziców. Brak akceptacji dziecka takiego, jakim jest.
3. Lekceważenie problemów dzieci, minimalizowanie czasu im poświęcanego. Unikanie ciężkich rozmów.
4. Brak konsekwencji w działaniu.
5. Nadmierne zaufanie do dzieci - za duża swoboda.
6. Nadopiekuńczość.
7. Nadmierna rygorystyczność, stosowanie kar i przemocy fizycznej, minimalizowanie nagród i pochwał.
8. Reagowanie na problemy dzieci pod wpływem silnych emocji.
9. Brak poszanowania intymności (wścibstwo).

Reakcje dzieci.

1. Szukanie ciepła i miłości wśród rówieśników, w sektach, przedwczesna inicjacja seksualna.
2. Niska samoocena, niechęć do najbliższych, brak akceptacji siebie, stany depresyjne, próby samobójcze, szukanie akceptacji wśród rówieśników, sięganie po narkotyki, alkohol.
3. Zamykanie się w sobie, szukanie rozwiązań problemów wśród kolegów, ucieczka w świat mediów.
4. Lekceważenie rodziców, nie realizowanie poleceń, działanie pozoranckie, utrata autorytetu.
5. Próby niebezpiecznego eksperymentowania, stworzenie nierealnej rzeczywistości, wybieranie płytkich medialnych osobowości i utożsamianie się z nimi.
6. Brak samodzielności, zagubienie, bezradność, lęk przed podejmowaniem decyzji, nieumiejętność radzenia sobie ze stresem.
7. Osłabnięcie więzi rodzinnych, ucieczki z domu, zdobywanie autorytetu wśród rówieśników agresją, odreagowywanie się w przemocy.
8. Ucieczka w milczenie, izolowanie się, agresywne replikowanie, kłótliwość.
9. Skrytość, brak zaufania, utrata autorytetu.

Prawidłowe postępowanie rodziców wobec dorastających dzieci.

1. W rozmowie z dzieckiem:

  • uważnie wsłuchujmy się w wypowiedzi dziecka (wyłączmy telewizor, odłóżmy gazetę),
  • nie wyśmiewajmy i nie ironizujmy (obniża to poczucie wartości dziecka),
  • nie użalajmy się nad dzieckiem (bardziej go to "dołuje"),
  • przeprowadzajmy rozmowy bez uczucia gniewu i złości (blokują one przyswajanie i samorefleksję),
  • unikajmy frazesów i prawienia kazań,
  • unikajmy skrajnie negatywnych określeń (np. głupi, leniwy, idiota),
  • raczej chwalmy i nagradzajmy, nawet za drobiazgi (dodaje to wiary i wzmacnia poczucie bezpieczeństwa),
  • rozładowujmy napięcia poczuciem humoru,
  • rozmawiajmy w cztery oczy, w momencie szczerości nie krytykujmy, bo więcej się ono nie otworzy,
  • nie przypominajmy zdarzeń z przeszłości.

    2. Zachęcajmy do budowania poczucia własnej wartości dziecka i rozwijajmy jego samokrytycyzm (zwiększa to optymizm, pomaga przezwyciężyć niepowodzenia)
    3. Nie izolujmy od rówieśników, nie trzymajmy w domu w obawie, że spotka je coś złego (bez doświadczenia zło uderzy o wiele mocniej).
    4. Kontrolujmy poczynania dziecka w sposób taktowny i dyskretny (bez śledzenia, z uszanowanie sfery intymności).
    5. Pokazujmy konsekwencje złego postępowania (wyeliminuje to powtórkę błędu).
    6. Wykazujmy zrozumienie dla uczuć i zmiennych gwałtownych emocji dziecka.
    7. W stosowaniu kar bądźmy konsekwentni, uświadamiajmy dziecku, iż wynikają one z troski o jego los.
    8. Nie dyskredytujmy z powodu niepowodzeń, pokazujmy, jak można je naprawić.
    9. Wypełniajmy wolny czas dziecka poprzez np. sport, wycieczki.

    Lucyna Gwóźdź-Kurzak
    Zespół Szkół Ogólnokształcących
    w Podolszu k/Oświęcimia

  • Jeżeli zauważyłeś jakieś nadużycia w prezentacji napisz o tym poniżej i wyślij je do nas:
    INFORMACJE O PREZENTACJI

    Ostatnią zmianę prezentacji wykonał: Szkolnictwo.pl.
    IP autora: 83.21.195.174
    Data utworzenia: 2008-09-01 22:57:05
    Edycja: Edytuj prezentację.

    HISTORIA PREZENTACJI

    Szkolnictwo.pl (83.21.195.174) - Prezentacja (2008-09-01 22:57:05) - Edytuj prezentację.





    Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie