Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie
PrezentacjaForumPrezentacja nieoficjalnaZmiana prezentacji
Przejawy agresji na lekcjach wychowania fizycznego

Od 01.01.2015 odwiedzono tę wizytówkę 2818 razy.
Chcesz zwiększyć zainteresowanie Twoją jednostką?
Zaprezentuj w naszym informatorze swoją jednostkę ->>>
* szkolnictwo.pl - najpopularniejszy informator edukacyjny - 1,5 mln użytkowników miesięcznie



Platforma Edukacyjna - gotowe opracowania lekcji oraz testów.



 

 

Agresja to w szerokim znaczeniu działanie ukierunkowane na inną osobę lub przedmiot w celu wyrządzenia krzywdy lub uszkodzenia. Może być to atak werbalny lub fizyczny. Działanie fizyczne w stosunku do przedmiotów ma na celu jego zniszczenie lub uszkodzenie, zaś w stosunku do istot żywych prowadzi do wyrządzenia bólu, uszkodzenia ciała, odebrania lub zniszczenia przedmiotów materialnych należących do innych. Agresja słowna stosowana jest najczęściej w stosunku do innych osób. Poprzez wypowiedziane słowa agresor chce pomniejszyć wartość osoby atakowanej, stosuje np: wyzwiska, szyderstwa, plotki, fałszywe oskarżenia. Agresja może być okazywana w gniewie lub z pełną premedytacją.

Przyjmuje się, że źródła agresji są zarówno uzależnione od cech wrodzonych jak i uwarunkowań społecznych. U dzieci o temperamencie cholerycznym zachowanie charakteryzuje się gwałtownością i wybuchowością. Często nakłada się na to nieuzasadnione poczucie zagrożenia ze strony innych osób. Innym czynnikiem może być nadmierne zaspokajanie przez rodziców wszystkich zachcianek swoich dzieci. Gdy dziecko ma nadpobudliwy charakter, jest źle wychowywane i w życiu napotka na trudności, nie stara się je przezwyciężać lecz szuka ono wtedy metody pozbycia się swojej frustracji. Może być to przedmiot, kolega lub nieznana osoba. Ważne jest by nic nie groziło ze strony pokrzywdzonego, dlatego szuka ono jednostki o słabym rozwoju fizycznym albo charakterze. Jeśli złość została rozładowana, lub w jakikolwiek sposób agresywne zachowanie przyniosło dziecku korzyść, to takie działanie będzie utrwalane i stosowane coraz częściej. Dzieci nie mają jeszcze ukształtowanej osobowości i szybko ulegają wpływom kolegów, oraz dorosłych, szczególnie gdy jest to zachowanie złe. Kolejnym czynnikiem kształtującym osobowość są środki masowego przekazu. Niestety telewizja, radio i technologia komputerowa często propaguje negatywny styl zachowania, okrucieństwo i bezwzględność. Innym mechanizmem powstawania wrogości jest brak indywidualizacji zachowań. Uczeń w grupie wykazuje większą skłonność do agresji, gdyż zwiększa się jego poczucie bezkarności. Jego zachowanie może być wtedy łatwo niezauważone przez innych, przypisane ogólnikowo grupie a nie jemu.

Na lekcjach wychowania fizycznego działanie w grupie jest najczęstszym sposobem uprawiania aktywności ruchowej uczniów. Wszystkie zabawy i gry zespołowe są realizowane w grupach, tylko nieliczne ćwiczenia odbywają się indywidualnie. Jednym z celów w-fu jest wdrożenie uczniów do współzawodnictwa, a przez to kształtowanie u nich pozytywnych cech wolicjonalnych. Niestety stwarza to dogodne warunki do występowania wśród uczniów wielu agresywnych zachowań. Jest to najbardziej widoczne podczas gier zespołowych, szczególnie podczas krycia przeciwnika metodą "każdy swego", gdzie ścierają się ze sobą dwie często odmienne osobowości. Najczęściej spotykane negatywne zachowania to umyślne faule, nieadekwatne do sytuacji jaka miała miejsce na boisku. Innym przejawem agresji jest niesportowe zachowanie w postaci potrąceń, uderzeń, uszczypnięć a nawet oplunięć przeciwnika. Bardzo często takie zachowanie jest połączone z agresją słowną. Uczniowie szydzą z przeciwnika, gdy on popełnił błąd w grze, a gdy zagrał on dobrze i skutecznie wyładowują na nim swoją złość używając wulgarnych i obraźliwych słów.

Po takich zajęciach, gdy wynik zawodów był dla ucznia niekorzystny uczeń potrafi przelewać swoją złość na przedmioty martwe np.: kopiąc słupki od bramek, łamiąc drabinki gimnastyczne, kopiąc piłkę lub ławki. Czasem zachowanie to utrzymuje się po zakończeniu zajęć i przejawia się wandalizmem w postaci dewastacji wyposażenia szatni np.: niszczenie drzwi, ławek, wieszaków, pryszniców lub kranów.

Nauczyciele wychowania fizycznego wiedzą i znają sposoby walki z takim zachowaniem. Często postronny obserwator twierdzi że nauczyciel "rzucił piłkę uczniom by grali a sam nic nie robił". Jest to określenie mocno krzywdzące nauczycieli, gdyż cały czas wykonują oni pracę polegającą na obserwacji zespołu uczniowskiego, panowaniu nad jego poczynaniami, a w razie potrzeby eliminowaniu występujących wśród uczniów agresywnych zachowań.

Jarosław Dominiczak

Umieść poniższy link na swojej stronie aby wzmocnić promocję tej jednostki oraz jej pozycjonowanie w wyszukiwarkach internetowych:

X


Zarejestruj się lub zaloguj,
aby mieć pełny dostęp
do serwisu edukacyjnego.




www.szkolnictwo.pl

e-mail: zmiany@szkolnictwo.pl
- największy w Polsce katalog szkół
- ponad 1 mln użytkowników miesięcznie




Nauczycielu! Bezpłatne, interaktywne lekcje i testy oraz prezentacje w PowerPoint`cie --> www.szkolnictwo.pl (w zakładce "Nauka").

Zaloguj się aby mieć dostęp do platformy edukacyjnej




Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie