Program ten powstał na bazie programu autorskiego Kółko matematyczno-komputerowe dla klas czwartych i piątych i w oparciu o doświadczenia realizacji tegoż programu. Ucząc matematyki i informatyki w szkole podstawowej zauważyłam, że bardzo łatwo jest przyciągnąć uwagę uczniów i zainteresować ich przedmiotem na lekcjach informatyki; praktycznie przychodzi to bez trudu. Uczniowie, dla których komputer często kojarzy się z przyjemną rozrywką, chętnie wykonują ćwiczenia i w zdecydowanej większości aktywnie i z dużym zaangażowaniem uczestniczą w zajęciach, a pozalekcyjne zajęcia kółek informatycznych od lat cieszą się dużym zainteresowaniem i wysoką frekwencją uczniów. Dużo więcej wysiłku zajmuje zainteresowanie uczniów matematyką. To, co na lekcjach informatyki przychodziło mi bez trudu, na matematyce było czasem okupione godzinami szperania w czytelni, Internecie i wyszukiwania ciekawych zadań, które pomogłyby mi złamać stereotyp panujący wśród uczniów, że matematyka to przede wszystkim żmudne obliczanie wyników niezbyt przydatnych w życiu działań i uczenie się często niezbyt zrozumiałych formułek. Dużym postępem okazał się wybór odpowiedniego programu nauczania i przystosowanych do niego podręczników, zeszytów ćwiczeń i książek dla nauczyciela wydanych przez Gdańskie Wydawnictwo Oświatowe - Program nauczania: Matematyka z plusem, numer dopuszczenia DKW-4014-138/99. Ciekawie sformułowane zadania, czasem humorystyczne, w formie wiersza, wykorzystujące postaci z bajek i nawiązujące do wielu dziedzin życia, ukazują matematykę jako ciekawy przedmiot, mający zastosowanie w różnych sytuacjach. Rolą nauczyciela jest nie tylko uczyć, ale również motywować uczniów do nauki. Poznane bliżej na kursie "Partnerstwo, dialog i współpraca w otwartej szkole" zasady motywacji1 były dla mnie punktem wyjścia do napisania takiego programu, który nie tylko rozwijałby zainteresowania uczniów, ale także motywował ich do działania. W naszej szkole w 2001 roku w klasach trzecich wychowawcy wyszczególnili wielu uczniów uzdolnionych matematycznie, w niektórych przypadkach badania przeprowadzone w poradni potwierdziły szczególne umiejętności uczniów. Od tamtego czasu, działając w zespole ds. ucznia zdolnego, nauczyciele starają się rozwijać te osiągnięcia. Co jednak skłoni uczniów do rozwiązywania jeszcze większej ilości zadań, kosztem swojego wolnego czasu? Na to pytanie starałam się odpowiedzieć układając program kółka matematyczno-komputerowego. Wykorzystując obserwacje z poprzedniego roku, wyniki ankiety ewaluacyjnej przeprowadzonej wśród uczniów uczęszczających na zajęcia dyskusji z uczniami oraz wywiadu z i ich rodzicami postanowiłam wprowadzić w bieżącym roku szkolnym zmiany nie tylko wynikające z przejścia uczniów do następnej klasy, ale również podnieść motywację uczniów, m. in. poprzez większą różnorodność zajęć, wykorzystanie programów komputerowych, które w ubiegłych latach nie były jeszcze dostępne, Internetu i dużą różnorodność prowadzonych form, a także, na wniosek uczniów, rozwiązywać zadania konkursowe i zwiększyć liczbę zadań rozwijających umiejętność logicznego myślenia. Mam nadzieję, że dzięki takiemu podejściu do cyklicznego procesu konstruowania programów2 zajęcia kółka matematyczno-komputerowego będą dla uczniów nie tylko atrakcyjne, ale również rozwiną ich naturalne uzdolnienia i zainteresowania.
1 - Robert H.Davies, Lawrance T.Alexander, Stephen L.Yelon: Konstruowanie systemu kształcenia, W-wa, 1983 PWN
2 - Stanisław Dylak: Wprowadzenie do konstruowania szkolnych programów nauczania, Wydawnictwo Szkolne PWN, Warszawa 2000, s.38-39
(...)
Izabela Orzepowska
Szkoła Podstawowa Nr 47 we Wrocławiu |
