O nas
Psychologia zorientowana na proces obejmuje szerokie spektrum metod i działań ukierunkowanych na rozwiązywanie problemów dotyczących jednostek, wzajemnych relacji i stosunków międzyludzkich, grup oraz zagadnień z zakresu kultury i spraw społecznych. W polu zainteresowań tej dziedziny leżą wszelkie kwestie pojawiające się w każdorazowej sytuacji zetknięcia się jednostki ze światem otaczającym.
Osoby zajmujące się psychologią zorientowaną na proces - terapeuci/tki i studenci/tki pracy z procesem, którzy po wymaganym przeszkoleniu uzyskali odpowiednie kwalifikacje zawodowe - zostały przygotowane, aby umiejętnie odkrywać i nazywać świadomość własną i swoich klientów: jednostek, par, rodzin, grup i wszelkiego rodzaju organizacji czy związków, pamiętając zarazem o fundamentalnej sprawie, iż znaczenie i możliwość rozwoju są obecne w każdym napotkanym problemie.
Podstawową ideą przyświecającą naszym terapeutom jest rozbudzanie samoświadomości, poszanowanie świata i ludzi, docenianie każdej nawet najbardziej ulotnej chwili oraz wszechstronny, niemal drobiazgowy ogląd każdej, z pozoru nawet błahej, sytuacji.
Przedstawione poniżej pomyślane są jako zbiór zasad, którymi w pracy zawodowej powinny kierować się osoby zajmujące się psychologią zorientowaną na proces. Naszym zamiarem jest stworzyć kanon fundamentalnych wartości, leżących u podstaw wykonywanego przez nas zawodu. Jednym z zupełnie podstawowych założeń jest to, iż nasza praca wymaga od nas ciągłego rozwoju i doskonalenia wewnętrznego oraz umiejętnego wykorzystywania własnej świadomości dla dobra naszych klientów.
W sytuacjach, gdy w naszej pracy podejmujemy decyzje zgodne z normami i standardami etyki, musimy pamiętać o odnoszeniu tych reguł do przepisów i wymogów prawa cywilnego, jakie obowiązują pracowników wszelkiego rodzaju organizacji i struktur niosących pomoc innym. W rzeczywistości normy i standardy etyki nakładają na nas jeszcze wyższe wymagania, aniżeli postanowienia kodeksu prawa cywilnego.
W naszej pracy zawodowej musimy stale utrzymywać wysoki poziom fachowości. Oznacza to nieustającą gotowość kształcenia się oraz doskonalenia wewnętrznego i profesjonalnego, tak długo jak długo jesteśmy aktywni zawodowo. Sami w sobie musimy odnaleźć potrzebę samokształcenia, doskonalenia metod terapeutycznych, a także wypracować w sobie postawę pokory, która pozwala zwracać się o pomoc do innych. W naszej profesji bardzo często stykamy się z innymi dziedzinami, by wymienić dla przykładu: socjologię, antropologię, psychologię, sztuki piękne, teologię, medycynę, nauki ścisłe, biologiczne itp., i właśnie w tych sytuacjach nie powinniśmy przekraczać granic własnych kompetencji, lecz zwracać się o pomoc do specjalistów z tych dziedzin.
Więcej informacji na naszej stronie Internetowej
Serdecznie zapraszamy! |
