Dydelf północny, opos, opos północny, oposum (Didelphis marsupialis) –
gatunek
torbacza
z
rodziny
dydelfowatych
.
Występowanie
Od
Argentyny
, poprzez
Boliwię
,
Meksyk
aż do Wielkich Jezior na południu
Kanady
.
Wygląd zewnętrzny
Głowa wraz z tułowiem o długości 40—45 cm, ogon osiąga 30—35 cm. Masa ciała 2—5,5 kg. Swym kształtem przypomina
szczura
. Pysk jego wydłużony, ogon długi i chwytny, nie owłosiony. Barwa futra zmienna, od szarej do prawie czarnej bądź rudawej. Wzdłuż głowy biegną 3 ciemniejsze linie.
Tryb życia
Prowadzi głównie naziemny i
nocny tryb życia
, dzień spędza w szczelinach skalnych lub pustych pniach drzew. Sprawnie się wspina po drzewach, zamieszkuje tereny leśne lub gęsto pokryte krzewami. Jest spotykany w pobliżu siedzib ludzkich.
Dydelf północny żyje samotnie z wyjątkiem okresu rozmnażania.
Gniazda
buduje z liści i łodyg.
Ciąża
krótka, trwająca 12-13 dni, w
miocie
8-18 sztuk o wielkości ziaren fasoli. Młode przebywają przytwierdzone do sutków w
torbie lęgowej
matki przez 60-70 dni. Po tym okresie powoli wchodzą w samodzielne życie, by po miesiącu "dokarmiania" w formie przyczepienia do sierści matki opuścić gniazdo. Dojrzałość płciową osiągają już w pierwszym roku życia, a na swobodzie żyją do kilku lat.
Znaczenie gospodarcze
Skórka dydelfa jest mało atrakcyjna jako materiał futrzarski, mimo tego jest odławiany dla
futra
jak również dla mięsa. W skali roku dochodzi do kilku milionów sztuk rocznie[2]
Podgatunki
- D. m. caucae
- D. m. marsupialis
Dawniej zaliczano jako podgatunek dydelfa północnego D. m. virginiana - obecnie klasyfikowany jako
dydelf wirginijski
.
Przypisy
- ↑
Didelphis marsupialis
. Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych (IUCN Red List of Threatened Species) (
ang.
)
- ↑ Mały słownik zoologiczny: ssaki
Bibliografia
- Kazimierz Kowalski: Ssaki, zarys teriologii. Warszawa: PWN, 1971.
- Mały słownik zoologiczny: ssaki. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1978.
- Zwierzęta : encyklopedia ilustrowana. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005, s. 69. .