Ołtarz kaplicy dusz czyśćcowych w bazylice w
Licheniu
Czyściec (
łac.
purgatorium) – według
Kościoła katolickiego
bolesne dochodzenie
duszy
do
absolutnie
doskonałej
miłości
, koniecznej do osiągnięcia szczęścia
Nieba
.
Stan duszy w czyśćcu
Czyściec to raczej stan a nie miejsce. Dostępują go osoby umierające w
łasce
, ale które nie uporządkowały stosunku do rzeczy stworzonych. Boże miłosierdzie dopuszcza możliwość oczyszczenia miłości z egoistycznych przywiązań, do których doprowadziły popełnione
grzechy
. Ciężar kary czyśćcowej zależy od rodzaju oraz liczby popełnionych grzechów. Oczyszczenie dokonuje się przez "ogień", który nie jest fizycznej natury, lecz jest bólem duchowym wynikającym z uświadomienia sobie miłości Boga i własnych niedoskonałości. Innym oczyszczającym cierpieniem jest tęsknota za Bogiem. Katechizm Kościoła Katolickiego podkreśla, że cierpienia czyśćcowe są inne niż
piekielne
(KKK 1031). Po ukończeniu oczyszczenia zmarli z czyśćca trafiają do nieba (nie ma możliwości przejścia z czyśćca do piekła).
Pomoc duszom czyśćcowym
Kościół katolicki podaje do wierzenia, że można pomagać duszom w czyśćcu przez
modlitwę
,
posty
, odpusty, dobre czyny, odprawianie w ich intencji
mszy
(w tym zwłaszcza
gregoriańskich
) i przystępowanie do komunii świętej. W intencji dusz cierpiących w czyśćcu wierni mogą również po spełnieniu ustalonych przez Kościół warunków uzyskiwać
odpusty
.
Fundamenty biblijne
Pismo Święte
ukazuje jak wiele razy Bóg chcąc odnowić przymierze ze swoim ludem ukazywał mu się w ogniu (Rdz 15,17; Wj 3,1-2; Lb 9,15; Dz 2,3). W 1. Liście do Koryntian w rozdziale 3. Paweł pisał o ogniu:
|
tak też jawne się stanie dzieło każdego: odsłoni je dzień [Pański]; okaże się bowiem w OGNIU, który je wypróbuje, jakie jest. |
Ponieważ sądzeni są tutaj święci nie może chodzić Pawłowi o ogień piekielny. Cel ognia jest więc oczywisty: objawić, czy ich uczynki to czyste „złoto i srebro”, czy też nieczyste „drzewo, trawa lub słoma”. Wszyscy święci muszą przejść przez próbę, która dokona się w ogniu. Dalej w wersecie 15 stwierdza, że niektórzy przeznaczeni do nieba święci przejdą przez cierpienie ognia
|
ten zaś, którego dzieło spłonie, poniesie szkodę: sam wprawdzie ocaleje, lecz tak jakby przez OGIEŃ. |
Ogień czyśćcowy oczyszcza więc świętych przed spotkaniem Ognia, który pochłania - Boga (Hbr 12,29).
Gdzie indziej, w Ewangelii Mateusza Jezus naucza w rozdziale 5 werset 25 o możliwości oddania pewnego długu:
|
Pogódź się ze swoim przeciwnikiem szybko, dopóki jesteś z nim w drodze, by cię przeciwnik nie podał sędziemu, a sędzia dozorcy, i aby nie wtrącono cię do więzienia. Zaprawdę powiadam ci: nie wyjdziesz stamtąd, aż zwrócisz ostatni grosz. |
Również w rozdziale 18 (wers. 34):
|
I uniesiony gniewem pan jego kazał wydać go katom, dopóki mu całego długu nie odda. Podobnie uczyni wam Ojciec Mój niebieski, jeśli każdy z was nie przebaczy z serca swemu bratu. |
Jezus rozróżniał między "małą" i "wielką chłostą" (Łk 12,47). Mówił także o możliwości odpuszczenia grzechów w "przyszłym wieku" (Mt 12,32).
Zgodnie z tym co pisał Apostoł Paweł w 6 rozdziale Listu do Rzymian nasze życie jest zatapianiem "starego człowieka", a więc wyzbywaniem się grzechu. Kościół naucza, że istnieje możliwość wyzbycia się resztek tego "grzesznego człowieka" również po śmierci, gdyż jak naucza Paweł (2 Koryn. 5,10):
|
Wszyscy musimy stanąć przed trybunałem Chrystusa, aby każdy otrzymał zapłatę za uczynki dokonane w ciele, złe lub dobre |
Uzasadnienia istnienia czyśćca można się też dopatrywać we fragmencie 2 Księgi Machabejskiej mówiącym o modlitwie i ofierze Judy za zmarłych. (2 Mch 12,43-45).
Kościół o czyśćcu
Już od czasów apostolskich Kościół głosił istnienie czyśca. "
Didache
" (I wiek n.e.) nawiązuje do
Mt
5,25 - Wsadzony do ciemnicy, odpowie za wszystkie swoje czyny i nie wyjdzie stamtąd, aż ostatni grosz zwróci [1:6]
O stanie pośrednim nauczał, między innymi,
Św. Ireneusz z Lyonu
,
Orygenes
,
Tertulian
,
Św.Klemens Aleksandryjski
,
Św. Cyprian
,
Św. Efrem
,
Św. Ambroży
,
Św. Jan Chryzostom
,
Cezary z Arles
czy
Grzegorz Wielki
.
O modlitwie za zmarłych u pierwszych chrześcijan świadczą pisma Tertuliana, Cypriana,
Arystydesa
oraz „Męczeństwa
św. Perpetuy
i
Felicyty
”, a także niektóre
apokryfy
.
Inne wizje czyśćca
Wizję czyśćca miała także
Św. Faustyna Kowalska
. Tak to opisała w swoim
Dzienniczku
: "Ujrzałam
Anioła Stróża
, który mi kazał pójść za sobą. W jednej chwili znalazłam się w miejscu mglistym, napełnionym ogniem, a w nim całe mnóstwo dusz cierpiących. Te dusze modlą się bardzo gorąco, ale bez skutku dla siebie, my tylko możemy im przyjść z pomocą. Płomienie, które paliły je, nie dotykały się mnie. Mój Anioł Stróż nie odstępował mnie ani na chwilę. I zapytałam się tych dusz, jakie ich jest największe cierpienie? I odpowiedziały mi jednozgodnie, że największe dla nich cierpienie to jest tęsknota za Bogiem. Widziałam Matkę Bożą odwiedzającą dusze w czyśćcu. Dusze nazywają Maryję "Gwiazdą Morza". Ona im przynosi ochłodę. Chciałam więcej z nimi porozmawiać, ale mój Anioł Stróż dał mi znak do wyjścia. Wyszliśmy za drzwi tego więzienia cierpiącego. [Usłyszałam głos wewnętrzny], który powiedział: Miłosierdzie moje nie chce tego, ale sprawiedliwość każe. Od tej chwili ściśle obcuję z duszami cierpiącymi"[1].
Przypisy
Zobacz też
Linki zewnętrzne