Henryk Lew
Henryk Lew - (1129-1195), syn księcia bawarskiego Henryka Pysznego z niemieckiego rodu Welfów, wnuk cesarza Lotara III. Na bazie dziedzicznych księstw Saksonii (od 1142) i Bararii (od 1156) budował terytorialną potęgę rodu. W latach 1160-1163 podbił ziemie Odobrzyców, następnie Wieletów, zdobył wpływy na Pomorzu Zachodnim i wyspie Rugii. Skolonizował nadbałtyckie ziemie słowiańskie. W 1158 zdobył Lubekę. W 1180 uznany przez cesarza Fryderyka I Rudobrodego za opozycjonistę, osądzony i skazany na banicję. Utracił długo budowane dziedzictwo Welfów, które następnie uległo rozpadowi. Otto I Wittelsbach przejął księstwo Bawarii, arcybiskup Kolonii zachodnią Saksonię, Askańczyk Bernard wschodnią Saksonię. W 1181 bezskutecznie prosił cesarza o przebaczenie. W 1182 udał się na wygnanie do swego teścia Henryka II, króla Anglii.
Rys. Zmartwychwstanie – jedna ze stron Ewangeliarza Henryka Lwa, dzieła zamówionego do ołtarza Panny Marii w kościele św. Błażeja w Brunszwiku
Inne hasła zawierające informacje o "Henryk Lew":
Mieszko II Lambert
...
Guwernantka
...
I wiek
...
1499
...
XVI wiek
...
1972
...
Dwudziestolecie międzywojenne na świecie
...
1408
...
1398
...
1411
...
Inne lekcje zawierające informacje o "Henryk Lew":
222 Historiografia po II wojnie światowej (plansza 17)
...
222 Historiografia po II wojnie światowej (plansza 14)
...
232 Kultura i nauka w latach 1945 ? 2003 (plansza 9)
...
|