Otto I Bawarski, Otto Wilhelm Luitpold Adalbert Waldemar Wittelsbach (ur.
27 kwietnia
1848
w
Monachium
, zm.
11 października
1916
w zamku Fürstenried) – król
Bawarii
w latach
1886
-
1913
.
Był młodszym synem króla
Maksymiliana II
i księżniczki
pruskiej
,
Marii
. Jego starszym bratem był
Ludwik II Bawarski
. Imię otrzymał po swoim wuju -
Ottonie I
, królu
Grecji
.
Kiedy
pruski król
-
Wilhelm Hohenzollern
został
cesarzem
niemieckim
, dnia
18 stycznia
1871
, w
Pałacu Wersalskim
, to właśnie książę Otto reprezentował swojego brata (Ludwik odmówił wzięcia udziału w uroczystości). Otto mocno skrytykował ceremonię w liście do brata.
Otto został królem Bawarii po śmierci swojego starszego brata, w
1886
. Jednak nigdy naprawdę nie rządził, a nawet nie do końca był świadomy, że jest królem. Cierpiał na tą samą
chorobę
, co jego brat, obaj odziedziczyli ją po swojej matce. Otto był chory psychicznie i został oficjalnie uznany za szalonego w
1875
. Był trzymany w odosobnieniu, pod nadzorem lekarzy aż do swojej śmierci. Krajem rządził wuj Ottona i Ludwika - książę-regent
Luitpold Bawarski
, a kiedy on umarł kolejnym regentem został jego syn - Ludwik (przyszły król Bawarii jako Ludwik III).
4 listopada
1913
Konstytucja Bawarii została zmieniona - dodano klauzulę mówiącą, że gdyby regencja z powodu choroby lub nieumiejętności króla trwała przez dziesięć lat i nie byłoby żadnych szans, że król będzie kiedykolwiek byłby zdolny panować - wtedy regent może ogłosić koniec regencji i sam koronować się.
Już następnego dnia, Otto został pozbawiony korony przez swojego kuzyna - księcia regenta Ludwika, który został królem - Ludwikiem III.
6 listopada
parlament bawarski uchwalił zmianę króla i złożył Ludwikowi III przysięgę na konstytucję. Otto dostał pozwolenie na zachowanie swojego tytułu i wszystkich honorów z nim związanym - więc Bawaria teoretycznie miała dwóch królów, aż do czasu śmierci Ottona w
1916
.
Genealogia