Otto Bolesławowic
Otto BolesławowicOtto Bolesławowic (ur. zapewne
1000
, zm.
1033
) – polski książę dzielnicowy[1] z dynastii
Piastów
panujący w latach
1032
–
1033
, trzeci syn
Bolesława I Chrobrego
. Wywód rodowodowy Losy do 1025 rokuOtto urodził się jako młodszy syn Bolesława I Chrobrego i jego trzeciej żony Emnildy. Imię otrzymał po cesarzu
Ottonie III
, który być może był jego ojcem chrzestnym. W
1018
roku udał się do niezidentyfikowanego bliżej grodu Cziczani po narzeczoną swojego ojca –
Odę miśnieńską
, która w lutym 1018 została czwartą żoną Bolesława Chrobrego. Losy w latach 1025–1033Po śmierci ojca Otto nie otrzymał własnej dzielnicy. Wkrótce zarówno on, jak i jego przyrodni brat
Bezprym
znaleźli się poza granicami kraju. Albo zostali wygnani przez
Mieszka II
, albo opuścili Polskę dobrowolnie[2]. Według jednej hipotezy Otto udał się do Niemiec (zapewne do swej siostry, margrabiny miśnieńskiej
Regelindy
[2]), a Bezprym na Ruś[3]. Według innej obaj udali się, zapewne w
1029
, na Ruś, gdzie poinformowali Jarosława Mądrego o słabości militarnej państwa polskiego i skłonili go do ataku w
1030
na
Bełz
, a następnie pośredniczyli w zawarciu sojuszu z cesarzem[4]. W
1031
połączony atak sił ruskich i niemieckich doprowadził do upadku Mieszka II. Polski król musiał uchodzić do Czech, a do Polski powrócili jego bracia. Rządy objął Bezprym. Jego stosunki z Ottonem szybko się popsuły. Według Rocznika hieldesheimskiego w
1032
Bezprym został zamordowany w wyniku spisku zorganizowanego przez Ottona i Mieszka II. Ten drugi był jednak uwięziony w Czechach, więc główną rolę przypisuje się Ottonowi[5].
7 lipca
1032
cesarz Konrad II podzielił w
Merseburgu
Polskę pomiędzy Mieszka II, Ottona i ich stryjecznego brata
Dytryka
. Nie wiadomo, jakie ziemie objęli poszczególni przedstawiciele rodu Piastów. Otto zmarł w
1033
śmiercią naturalną[6] lub skrytobójczo zamordowany przez swego drużynnika[5]. Nie jest znane miejsce jego pochowania. Prawdopodobnie zmarł w stanie bezżennym. Nie zachowały się również żadne informacje na temat jego ewentualnego potomstwa. Zobacz teżPrzypisy- ↑ Brak tekstów źródłowych nt. zasięgu jego księstwa. S. Szczur, Historia Polski. Średniowiecze, Kraków 2002, s. 80, sugeruje, że jego dzielnicą był Śląsk.
- ↑ 2,0 2,1 G. Labuda, Pierwsze państwo polskie, Kraków 1989, s. 52.
- ↑ G. Labuda, Pierwsze państwo polskie, Kraków 1989, s. 52. S. Szczur, Historia Polski. Średniowiecze, Kraków 2002, s. 79. The new Cambridge medieval history, t. 3, red. Timothy Reuter, Cambridge 2005, s. 527.
- ↑ J. Sochacki, Okoliczności jedynej wyprawy Mieszka II na Saksonię w 1028 roku [w:]
B. Śliwiński
(red.), Krzyżacy, szpitalnicy, kondotierzy, Studia z dziejów średniowiecza, nr 12, Malbork 2006, s. 276–277.
- ↑ 5,0 5,1 G. Labuda, Pierwsze państwo polskie, Kraków 1989, s. 54.
- ↑ K. Jasiński, Rodowód pierwszych Piastów.
Bibliografia Źródła- Kronika Thietmara, wydał Marian Zygmunt Jedlicki, Poznań 1953 s. 226 i 580.
Opracowania-
Balzer O.
,
Genealogia Piastów
, Kraków 1895.
-
Borawska D.
, Kryzys monarchii wczesnopiastowskiej w latach trzydziestych XI wieku, Warszawa 1964.
-
Jasiński K.
, Otto, [w:]
Polski Słownik Biograficzny
, t. 24, 1979.
- Jasiński K., Rodowód pierwszych Piastów, Wrocław – Warszawa 1992.
-
Labuda G.
, Otto, [w:]
Słownik starożytności słowiańskich
, t. 3, 1967, s. 558.
- Labuda G., Pierwsze państwo polskie, Krajowa Agencja Wydawnicza, Kraków 1989.
- Lewicki A., Mieszko II, Rozprawy Akademii Umiejętności. Wydział Historyczno-Filozoficzny, t. 5, 1876, s. 183.
-
Łowmiański H.
,
Początki Polski
, t. 6 cz. 1, Warszawa 1985, s. 59–66.
-
Szczur S.
, Historia Polski. Średniowiecze,
Wydawnictwo Literackie
, Kraków 2002, s. 80, .
Inne hasła zawierające informacje o "Otto Bolesławowic":
Mieszko II Lambert
...
Oddychanie komórkowe
...
1972
...
Wittenberga
...
1884
...
1225
...
Kulturkampf
...
1878
...
1908
...
1848
...
Inne lekcje zawierające informacje o "Otto Bolesławowic":
203 Okres międzywojenny na świecie. Postęp techniczny i kryzys gospodarczy (plansza 3)
...
035 Kryzys i odbudowa państwa Piastów (plansza 2)
...
039. Wiedeń - część 2 (plansza 5)
...
|