Alexander Graham Bell (ur.
3 marca
1847
w
Edynburgu
, zm.
2 sierpnia
1922
w Beinn Bhreagh,
Nowa Szkocja
w
Kanadzie
) –
szkocki
wynalazca
telefonu
i kilkudziesięciu innych wynalazków
telekomunikacyjnych
. Z zawodu był
logopedą
i nauczycielem muzyki.
Graham Bell był też współzałożycielem dwóch znanych czasopism
Science
i
National Geographic
.
Na jego cześć nazwano jednostkę miary -
bel
(1 B).
Życiorys
Wyjazd do USA i wynalezienie telefonu
W 1870 Bell wyjechał do
Kanady
na rehabilitację po zapaleniu płuc. W trakcie tego pobytu zaproponowano mu pozycję profesora fizjologii dźwięku na Uniwersytecie w Bostonie. Ojciec jego żony, Mabel, był bardzo zamożnym człowiekiem i gdy dowiedział się o pomyśle Bella na skonstruowanie elektrycznego wzmacniacza dźwięku dla niedosłyszących (Bell był nauczycielem głuchoniemych), postanowił finansować te badania. W ramach tych badań opatentował
głośnik
i
mikrofon
. Były one jednak zbyt duże i wymagały zbyt dużych źródeł zasilania, aby można je było użyć do budowy urządzenia, które niedosłyszący mogliby nosić przy sobie. Połączył jednak jedno z drugim i uzyskał urządzenie przekazujące dźwięk na odległość. Dwa takie urządzenia połączone razem w ten sposób, że na każdym końcu znajduje się jeden mikrofon i jeden głośnik dały w rezultacie urządzenie - telefon.
Bell Telephone Company
Alexander Bell i jego teść zdecydowali się założyć przedsiębiorstwo
Bell Telephone Company
, aby rozpowszechnić wynalazek Bella. Wynalazek ten zrobił furorę na pokazie w
Filadelfii
, Bell dostał astronomiczną na owe czasy nagrodę 50 000 dolarów od Filadelfijskiego Towarzystwa Naukowego i rozpoczął z teściem produkcję swojego wynalazku.
Bell Telephone Company została później przekształcona w
AT&T
, do niedawna największą firmę telekomunikacyjną świata. Po osiągnięciu sukcesu komercyjnego Bell założył sieć laboratoriów badawczych, które po jego śmierci nazwano
Bell Laboratories
. Po przekształceniu Bell Telephone Company w AT&T laboratoria Bella stały się głównym ośrodkiem badawczym tej firmy.
Wkład w rozwój lotnictwa
Mało znanym fragmentem działalności Bella był jego wkład w rozwój lotnictwa. Na wieść o sukcesach
braci Wright
i za radą żony, Mabel Bell, zgromadził wokół siebie grupę entuzjastów, w skład której wchodzili: Frederick “Casey” Baldwin, wieloletni współpracownik Bella - Douglas McCurdy i amerykański wojskowy, porucznik Thomas Selfridge - jedyny oficer amerykańskich sił zbrojnych, który od początku wierzył w przyszłość lotnictwa. Zawiązana w
Halifaksie
spółka tej czwórki - Aerial Experiment Association - za pieniądze Mabel Bell w ciągu półtora roku prac doprowadziła do historycznego dla Kanady wydarzenia: kontrolowanego lotu maszyny o nazwie Silver Dart nad zamarzniętymi wodami jeziora
Bras d’Or
w
Nowej Szkocji
.
23 lutego
1909
roku pilotowana przez Douglasa McCurdy Silver Dart wzbiła się na wysokość 9 metrów i w ciągu 40-sekundowego lotu pokonała odległość 800 metrów. Był to pierwszy w Kanadzie lot maszyny cięższej od powietrza i pierwszy taki lot w wykonaniu obywatela
Imperium Brytyjskiego
. Kolejny lot następnego dnia,
24 lutego
, pozwolił już na pokonanie dystansu czterech i pół mili.
Alexander Graham Bell, naturalizowany Amerykanin, doprowadził do tego wydarzenia w niesprzyjających warunkach wietrznej Nowej Szkocji właśnie po to, by był to “kanadyjski” lot i by w ten sposób odwdzięczyć się swojej nowej ojczyźnie za gościnę po emigracji ze
Szkocji
.
Źródła
- The Canadian Encyclopedia, Hurtig Publishers, Edmonton, 1988.
- The Beaver: Canada’s History Magazine; “First Flight”, luty/marzec 2009.
- Jacek Kozak - Szkice z bobrem, Biogram Publishing, Mississauga, 2007.
Zobacz też