Obchody 600-lecia bitwy grunwaldzkiej z udziałem delegacji polskiej, litewskiej, rumuńskiej i mołdawskiej, 17 lipca 2010
Grzegorz Juliusz Schetyna (ur.
18 lutego
1963
w
Opolu
) –
polski
polityk
i przedsiębiorca, z wykształcenia historyk.
Poseł
na
Sejm
III
,
IV
,
V
i
VI kadencji
, w latach 2007–2009
minister spraw wewnętrznych i administracji
oraz
wicepremier
w
rządzie Donalda Tuska
, w latach 2009–2010 przewodniczący klubu parlamentarnego
Platformy Obywatelskiej
. Od 8 lipca 2010
marszałek Sejmu RP
oraz
tymczasowo wykonujący obowiązki Prezydenta RP
(do 6 sierpnia 2010).
Życiorys
Młodość i wykształcenie
Syn Zbigniewa i Danuty Schetynów. Przed 1989 był działaczem opozycji antykomunistycznej, w tym
Solidarności Walczącej
[4]. Początkowo studiował prawo[5], w 1990 ukończył historię na Wydziale Filozoficzno-Historycznym
Uniwersytetu Wrocławskiego
. Na uczelni był przez kilka lat przewodniczącym
Niezależnego Zrzeszenia Studentów
. Od 1988 przewodniczył Międzyuczelnianemu Komitetowi Strajkowemu NZS we
Wrocławiu
.
Działalność polityczna w latach 1989–2010
W 1989 wszedł w skład Ogólnopolskiego Komitetu Strajkowego NZS. Kwestionował ustalenia
Okrągłego Stołu
, zarzucając
Lechowi Wałęsie
nieuwzględnienie kwestii legalności NZS[6]. W latach 1990–1991 był dyrektorem Urzędu Wojewódzkiego we Wrocławiu, a w latach 1991–1992 wicewojewodą
wrocławskim
. Współtworzył
Radio Eska
na
Dolnym Śląsku
(razem z
Rafałem Dutkiewiczem
), był także właścicielem koszykarskiego klubu
Śląsk Wrocław
.
W latach 1997–2007 sprawował mandat posła
III
,
IV
i
V kadencji
– początkowo z
okręgu wrocławskiego
, a od 2005 z
legnickiego
. W
wyborach parlamentarnych w 2007
został wybrany posłem
VI kadencji
, otrzymując 54 345 głosów.
Należał do
KLD
i
Unii Wolności
. Od 2001 działa w
Platformie Obywatelskiej
. Pełni funkcję sekretarza generalnego tej partii, a od 2006 także przewodniczącego struktur dolnośląskich.
Od 16 listopada 2007
minister spraw wewnętrznych i administracji
oraz
wicepremier
w
rządzie Donalda Tuska
. 7 października 2009 podał się do dymisji[7]. Dwa dni później wybrany został szefem klubu parlamentarnego PO. Prezydent
Lech Kaczyński
odwołał go ze składu Rady Ministrów i zajmowanych urzędów dnia 13 października[8].
Marszałek Sejmu
5 lipca 2010 został ogłoszony kandydatem Platformy Obywatelskiej na stanowisko
Marszałka Sejmu
w miejsce
Bronisława Komorowskiego
, który zrezygnował z tej funkcji po wyborze na urząd
Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej
[9]. 8 lipca 2010, 277 głosami za do 121 przeciw i przy 16 wstrzymujących się, został wybrany na marszałka Sejmu[10].
W związku z wyborem na to stanowisko Grzegorz Schetyna z urzędu został również osobą tymczasowo wykonującą obowiązki Prezydenta RP. W ramach wykonywanych obowiązków 17 lipca 2010 wraz z prezydentem elektem Bronisławem Komorowskim gościł składających wizytę w Polsce z okazji 600. rocznicy
bitwy pod Grunwaldem
prezydent Litwy
Dalię Grybauskaitė
, prezydenta Rumunii
Traiana Băsescu
i pełniącego obowiązki prezydenta Mołdowy
Mihaia Ghimpu
oraz wielkiego mistrza zakonu krzyżackiego
Brunona Plattera
. 29 lipca 2010 spotkał się z przebywającą z wizytą w Polsce premier Słowacji
Ivetą Radičovą
. W ramach uzyskanych uprawnień 26 lipca 2010 po raz pierwszy podpisał sześć ustaw[11]. Powołał także dwóch ministrów Kancelarii Prezydenta RP –
Jaromira Sokołowskiego
(12 lipca na stanowisko podsekretarza stanu) i
Dariusza Młotkiewicza
(1 sierpnia na stanowisko sekretarza stanu). 31 lipca 2010 podczas uroczystości w
Muzeum Powstania Warszawskiego
wręczył
Ordery Odrodzenia Polski
uczestnikom powstania warszawskiego[12]. Pełnienie tej funkcji zakończył 6 sierpnia 2010 w związku z objęciem urzędu Prezydenta RP przez Bronisława Komorowskiego.
10 sierpnia 2010 wziął udział w spotkaniu prezydentów Polski i Czech na
Śnieżce
[13].
Przypisy
- ↑ Funkcję tę pełnił do czasu objęcia urzędu Prezydenta RP przez Bronisława Komorowskiego.
- ↑ Władysław Stasiak zajmował wyłącznie stanowisko ministra spraw wewnętrznych i administracji.
- ↑ Jerzy Miller objął wyłącznie stanowisko ministra spraw wewnętrznych i administracji.
- ↑ Rafał Kalukin:
Jestem przeciwnikiem elity
. wyborcza.pl, 27 marca 2010. [dostęp 8 lipca 2010].
- ↑
Polityczno-biznesowe dzieje Grzegorza Schetyny
. gazeta.pl, 7 października 2009. [dostęp 8 lipca 2010].
- ↑ Renata Grochal, Rafał Kalukin:
Tuska cień
. wyborcza.pl, 30 listopada 2007. [dostęp 8 lipca 2010].
- ↑
Odchodzą: Szejnfeld, Schetyna i Czuma. Tusk chce odwołać szefa CBA
. gazeta.pl, 7 października 2009. [dostęp 6 lipca 2010].
- ↑
M.P. z 2009 r. Nr 67, poz. 871
- ↑
Schetyna rekomendowany na marszałka sejmu
. wp.pl, 5 lipca 2010. [dostęp 6 lipca 2010].
- ↑
Grzegorz Schetyna został nowym marszałkiem Sejmu
. gazeta.pl, 8 lipca 2010. [dostęp 8 lipca 2010].
- ↑
Ustawy podpisane przez Marszałka Sejmu Grzegorza Schetynę wykonującego obowiązki Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej
. prezydent.pl, 26 lipca 2010. [dostęp 4 sierpnia 2010].
- ↑
Odznaczenia dla uczestników Powstania Warszawskiego
. prezydent.pl, 31 lipca 2010. [dostęp 4 sierpnia 2010].
- ↑
Biuro Prasowe Kancelarii Sejmu
. orka.sejm.gov.pl, 10 sierpnia 2010. [dostęp 10 sierpnia 2010].
Źródła
Linki zewnętrzne