Edytor tekstu –
program komputerowy
ukierunkowany zasadniczo na samo wprowadzanie lub edycję tekstu, a nie na nadawanie mu zaawansowanych cech formatowania (do czego służy
procesor tekstu
). W zależności od zastosowań, edytory tekstu nie mają w ogóle możliwości zajmowania się wyglądem i formatowaniem tekstu, skupiając się tylko na wprowadzaniu samych znaków, lub też mają te możliwości bardzo ograniczone.
Edytory tekstu, podobnie jak programy wielu innych kategorii, mogą być zarówno proste (posiadający funkcje podstawowe, wystarczające do napisania zwykłego tekstu), jak i skomplikowane (umożliwiający operacje blokowe, podświetlanie składni, makra itp.). Przykładem prostego edytora tekstu w środowisku
Unix
jest
vi
, przykładem edytora rozbudowanego jest napisany przez
Richarda Stallmana
emacs
, natomiast jednym z zaawansowanych edytorów pracujących w trybie znakowym dla
DOS
jest Aurora.
Prekursorem edytorów tekstu był
automat organizacyjny
o podobnych funkcjach, ale bez komputera i o mniejszych możliwościach.
Edytory tekstu, które nie wyświetlają automatycznie aktualizowanego tekstu na ekranie i pozwalają tylko na edycję poszczególnych linii są nazywane edytorami wierszowymi. Przykładami takich programów są TECO,
ed
i wzorowany na nim
edlin
. Obecnie ich użycie ogranicza się do skryptów oraz sytuacji w których inne edytory nie są dostępne.
Przeciwieństwem edytorów wierszowych są edytory ekranowe, które wyświetlają aktualizowany na bieżąco tekst. Do pierwszych takich programów należą oryginalne implementacje
Emacsa
i
vi
.
Kolorowanie składni
Kolorowanie składni jest funkcja wbudowaną w większość współczesnych
edytorów
. W zależności od przeznaczenia edytora lub ustawionych opcji edytor koloruje specyficzne dla danego
języka programowania
elementy
składni
.
Dla
HTML
będzie to np.
<head><script type="text/javascript">
Dla
PHP
:
Dla
Pascala
:
Zobacz też