Dominique Strauss-Kahn
Dominique Strauss-KahnDominique Strauss-Kahn, zwany DSK (ur.
25 kwietnia
1949
w
Neuilly-sur-Seine
) –
francuski
polityk, były minister finansów Francji. Od 2007 dyrektor zarządzający
Międzynarodowego Funduszu Walutowego
. Mąż Anne Sinclair, francuskiej dziennikarki radiowej i telewizyjnej. Życiorys Wykształcenie i działalność zawodowaPochodzi z żydowskiej rodziny aszkenazyjskiej. Dzieciństwo spędził w
Maroko
, skąd wyjechał po trzęsieniu ziemi w
Agadirze
. Studiował w paryskich Hautes études commerciales (Wyższej Szkole Handlowej) i w
Instytucie Nauk Politycznych
. Uzyskał licencjat z prawa publicznego, doktorat z
ekonomii
oraz
agregację
w tej ostatniej dziedzinie. Był wykładowcą ekonomii na Uniwersytecie
Nancy
II (1977–1980), na uniwersytecie w
Nanterre
(od 1981) oraz w
Krajowej Szkole Administracji
. Prowadzi wykłady z
makroekonomii
w paryskim Instytucie Nauk Politycznych. Działalność publicznaPoczątkowo działał w Związku Studentów Komunistycznych (UEC)[1]. Zaangażował się następnie w działalność
Partii Socjalistycznej
. W latach 1986–1991, w 1999, a także w latach 2001–2007 sprawował mandat posła do
Zgromadzenia Narodowego
z departamentu
Val-d'Oise
. Od 1998 do 2001 zasiadał w radzie regionu
Île-de-France
. W okresie 1995–1997 pełnił funkcję
mera
podparyskiego miasteczka
Sarcelles
, później do 2007 był wiceburmistrzem tej miejscowości. Trzykrotnie zajmował stanowiska rządowe. Od 17 maja 1991 do 2 kwietnia 1992 był minstrem delegowanym ds. przemysłu i handlu zagranicznego w rządzie
Édith Cresson
, następnie do 29 marca 1993 ministrem przemysłu i handlu zagranicznego w gabinecie, którym kierował
Pierre Bérégovoy
. Po raz trzeci wszedł w skład rządu 4 czerwca 1997, kiedy to w gabinecie
Lionela Jospina
został ministrem gospodarki, finansów i przemysłu. Urząd ten sprawował do 2 listopada 1999, przygotowując w tym czasie Francję do przyjęcia wspólnej
unijnej
waluty
euro
. Odszedł po oskarżeniach o przyjęcie korzyści majątkowej za projekt programu ubezpieczeń zdrowotnych dla studentów[2]. W 2001 został uniewinniony od tych zarzutów przez francuski sąd[3]. 28 września 2007 został nominowany został na dyrektora zarządzającego
Międzynarodowego Funduszu Walutowego
, na którym to stanowisku zastąpił
Rodriga Rato
. Funkcję tę uzyskał przy osobistych staraniach francuskiego prezydenta i lidera centroprawicowej
UMP
,
Nicolasa Sarkozy'ego
. Wywołało to medialne komentarze, w których sugerowano próbę pozbycia się potencjalnego konkurenta w kolejnych wyborach prezydenckich[4]. Wybrane publikacjeDominique Strauss-Kahn (2007) - Inflation et partage des surplus. Le cas des ménages (z André Babeau i André Massonem), Editions Cujas 1975
- Économie de la famille et accumulation patrimoniale, Editions Cujas 1977
- La Richesse des Français- Epargne, Plus-value/Héritage (z André Babeau), PUF 1977
-
Pierre Bérégovoy
: une volonté de réforme au service de l'économie 1984–1993 (z Christianem Sautterem), Cheff 2000
- La flamme et la cendre, Grasset 2002
- Oui, lettre ouverte aux enfants d'Europe, Grasset et Fasquelle 2004
- Pour l'égalité réelle. Éléments pour un réformisme radical, Fondation Jean-Jaurès 2004
- DVD pour le Oui à la constitution, 2005
- 365 jours, journal contre le renoncement, Grasset 2006
Przypisy Źródła Linki zewnętrzne
Inne hasła zawierające informacje o "Dominique Strauss-Kahn":
1908
...
Ekologia
...
1969
...
1746
...
1974
...
1938
...
Wrocław
...
Święty Mikołaj (kultura masowa)
...
Marcel Mauss
...
André Breton
...
Inne lekcje zawierające informacje o "Dominique Strauss-Kahn":
012. Odmiana czasowników modalnych: móc, musieć, chcieć - czas teraźniejszy (plansza 5)
...
036. Monachium, część 2 (plansza 4)
...
039. Wiedeń - część 2 (plansza 2)
...
|