Teatr im.
Wilama Horzycy
w
Toruniu – budynek teatru (ówcześnie Teatru Miejskiego) oddano uroczyście do użytku
30 września1904
r. Zastąpił on gmach teatralny stojący niegdyś przy Rynku Staromiejskim. Nowy budynek został zaprojektowany przez znaną wówczas w całej
Europie
spółkę architektów wiedeńskich – Fellner & Helmer (twórców projektów budynków teatralnych m.in.: w
Wiedniu
,
Augsburgu
,
Czerniowcach
,
Cluju
,
Cieszynie
, czy opery w
Odessie
). Początkowo widownia mogła pomieścić ok. 900 osób, na przestrzeni stu lat poddano ją jednak wielu korektom (lata
1934
,
1956
,
2000
). W latach
1941
-
1942
uproszczono także fasadę utrzymaną w duchu
eklektyzmu
z elementami
secesji
(usunięto m.in. figury orłów wieńczących
pylony
flankujące
ryzalitelewacji
głównej, uproszczono detal). W roku
1995
oddano do użytku budynek zaplecza z małą sceną. Przed budynkiem stoją odsłonięte w roku
1909
posągi muz –
Melpomeny
i
Terpsychory
, autorstwa Ernsta Hertera.
W pierwszych latach istnienia na deskach teatru grano jedynie repertuar niemieckojęzyczny. Wśród polskojęzycznej ludności ówczesnego
Torunia
mawiano nawet, iż "szanujący się Polacy tam nie chadzają". Pierwszy polski sezon teatralny zainaugurowano w listopadzie roku
1920
przedstawieniem
ZemstyAleksandra Fredry
, w obecności
premieraWincentego Witosa
. W latach
1945
-
1948
zespołem teatralnym kierował
Wilam Horzyca
.