|
Cyklamen perski
Cyklamen perskiCyklamen perski (Cyclamen persicum Mill.) –
gatunek
rośliny wieloletniej
należący do rodziny
pierwiosnkowatych
. Błędnie nazywany jest czasami
fiołkiem alpejskim
(to zupełnie inny gatunek należący do rodziny fiołkowatych). Rośnie dziko w górach
Europy
(w Grecji), Azji Zachodniej i w Afryce Północnej (Algieria, Tunezja)[2]. Jest często uprawiany jak ozdobna roślina doniczkowa. Morfologia- Pokrój
- Roślina zielna wykształcająca
bulwy
. Maksymalna wysokość to 30-40 cm.
-
Liście
- Różnej wielkości – zależnie od odmiany i wielkości bulwy, długoogonkowe, sercowate lub nerkowate, całobrzegie lub ząbkowane. W zależności od odmiany barwa liści może być różna – od jasno- do ciemnozielonej, często błyszczące o wyraźnym unerwieniu.
-
Kwiaty
- Kwitnie od jesieni do wiosny. Kwiaty zależnie od odmiany od białych przez różowe do czerwonych w różnych odcieniach, różnej wielkości, pojedyncze bądź pełne. Osadzone na długich szypułkach, które wyrastają bezpośrednio z bulwy.
-
Korzeń
- Korzenie wyrastają z podziemnej, wieloletniej
bulwy
.
ZmiennośćW wyniku
hodowli
uzyskano szereg
odmian uprawnych
– od miniaturowych, przez średnie (midi) do standardowych i przeznaczonych na kwiaty cięte. Odmiany różnią się kwiatami (barwą, kształtem i zapachem) oraz liśćmi. - cyklameny pojedyncze to najstarsza grupa odmian (np. ognistoczerwona 'Leuchtfeuer')
- cyklameny pastelowe – barwa płatków jaśniejsza na brzegach
- grupy Plenum i Duplex – odmiany o większej liczbie płatków
- grupa Fimbriatum to odmiany o kwiatach pojedynczych i postrzępionych płatkach
- grupa Rococo – płatki kwiatów postrzępione, karbowane i faliste
- grupa Odoratum – to odmiany o kwiatach pachnących
- grupa Decora wyróżnia się roślinami o pięknych kwiatach, ale i pięknym rysunku na liściach
- cyklameny miniaturowe
- cyklameny uprawiane na kwiat cięty
Zastosowanie
Roślina ozdobna
. Słynie z różnorodności odmian i grup odmian. W krajach o cieplejszym klimacie jest uprawiany w ogrodach, w Polsce głównie jako roślina pokojowa (
strefy mrozoodporności
9-10[3]). Może być u nas również uprawiany w ogrodzie, jednak bulwy muszą być przed zimą wykopane i przetrzymywane w niezamarzającym pomieszczeniu. Uprawa- Historia uprawy
- Prawdopodobnie zaczęto je uprawiać we Francji w tamtejszych ogrodach botanicznych około roku 1620.
- Wymagania
- Umiarkowana wilgotność – wymaga podlewania od dołu, by bulwa nie zgniła, roślina nie może stać w wodzie; światło rozproszone; temperatura optymalna dla tej rośliny to 7-15°C, nie znosi przeciągów i wyziewów z urządzeń gazowych. Nawozić podczas kwitnienia raz na tydzień.
- Rozmnażanie
- Zwykle przez siew od lipca do marca – główna pora to październik i listopad. W warunkach domowych można też rozdzielać stare bulwy po obumarciu kwiatów i starych liści.
Szkodniki i choroby- Mszyca cyklamenowa
- Mączniak rzekomy na liściach.
-
Szara pleśń
u nasady szypułek kwiatowych i ogonków liściowych
- Gnicie bulwy spowodowane jej zalaniem.
Przypisy
Inne hasła zawierające informacje o "Cyklamen perski":
Herodot
...
Polska Czerwona Księga Roślin
...
Tęcza
...
Elżbieta Bawarska
...
Okres archaiczny (starożytna Grecja)
...
Temistokles
...
Mardoniusz
...
Alfabet
...
Alchemia
...
Historia Indii
...
Inne lekcje zawierające informacje o "Cyklamen perski":
Algorytmy - podstawy i zastosowanie (plansza 2)
...
009. Imperium Macedońskie (plansza 5)
...
47. Wybrane religie świata (plansza 2)
...
|
|
|
|