Kobieta z wydm (
jap.
砂の女, Suna no onna) –
powieść
japońskiego
pisarza
Kōbō Abe
, opublikowana w
1962
.
W Kobiecie z wydm doszukiwano się wpływów twórczości
Kafki
oraz pisarzy egzystencjalnych. Powieść została przetłumaczona na wiele języków, a w
1964
sfilmowana przez
Hiroshiego Teshigaharę
. Autorem scenariusza adaptacji był sam Kōbō Abe.
Nauczyciel Niki Junpei podczas wakacji może się zająć swoją życiową pasją - owadami. W ich poszukiwaniu dociera do małej wioski nad morzem i na nocleg zatrzymuje się u samotnej kobiety, w domostwie znajdującym się w głębokiej jamie piasku. Następnego dnia odkrywa, że drabina, po której zszedł, zniknęła, a on sam nie potrafi się wydostać. Okazuje się, że mieszkańcy wsi utrzymują się ze sprzedaży wydobywanego piasku, a Niki Junpei stał się ich więźniem. Rodzina kobiety zginęła w wypadku, a on ma zastąpić jej męża.