Doré: ilustracja przedstawiająca Bertrana w piekle (Dante, L'Inferno)
Bertran de Born –
trubadur
działający między
1150
a
1215
rokiem.
Pochodził z rodziny arystokratycznej, odziedziczył zamtek w Autafort. Około 1195 roku wstąpił do
zakonu cysterskiego
w Dalon, gdzie pozostał aż do śmierci. Znany jest z wyczynów politycznych i militarnych; w ósmym kręgu piekła u
Danteego
opisany jest jako "bezgłowe ciało trzymające za włosy swą odciętą głowę". Został w ten sposób ukarany za podżeganie do waśni między
Henrykiem II Plantagenetem
a jego synami, choć jego udział w sporze nie jest historycznie udokumentowany – opiera się głównie na jego vida.
Choć skomponował kilka
cansos
(pieśni miłosnych, znany jest przede wszystkim jako mistrz
sirventes
. Z ponad 40 przypisywanych mu utworów jedynie jeden (Rassa, tan creis e mon' e poja) zachowany jest z oryginalną muzyką. Wiadomo, że stosował
kontrafakturę
i przerabiał melodie innych trubadurów (m.in.
Girauta de Bornelh
.
Bibliografia
Robert Falck/John Haines , Bertran de Born [w:] Latham Alison, ed. (2002). The Oxford Companion to Music. London: Oxford University Press. .
Inne hasła zawierające informacje o "Bertran de Born":