Kościół Adwentystów Dnia Siódmego
Kościół Adwentystów Dnia Siódmego - (ang. Seventh-day Adventist Church, w skrócie SDA Church) - jest kościołem chrześcijańskim, wywodzącym się z grona denominacji protestanckich, będących wynikiem przebudzenia adwentowego, jakie nastąpiło w pierwszej połowie XIX wieku na terenie Ameryki Północnej.
Doktryna
Adwentyści Dnia Siódmego wyznają protestanckie zasady oparte na Biblii (zasada Sola Scriptura), zbawienia wyłącznie na podstawie łaski (zasada Sola Gratia) i jedynie za pośrednictwem Jezusa Chrystusa (zasada Solus Christus). Adwentyści postrzegają świat jako miejsce wielkiego boju między Bogiem a Szatanem, w który włączona jest cała ludzkość. Akceptują doktrynę trynitaryzmu, świętują biblijny sabat - sobotę, nie praktykują kultu świętych, obrazów i figur. Sprawują trzy ustanowienia: chrzest dorosłych przez zanurzenie, Wieczerzę Pańską i umywanie nóg jako obrządek pokory i służby, ale także jako nawiązanie do powszechnego kapłaństwa wierzących. Adwentyzm nie wyznaje nieśmiertelności duszy, uznaje zaś kondycjonalizm - nieśmiertelnością zostaną obdarzeni tylko zbawieni, wraz z nastaniem paruzji (drugiego adwentu) - czyli powtórnego przyjścia Chrystusa w chwale. Ciału, jako świątyni ducha należy się troska, co wiąże się z powstrzymywaniem od używania alkoholu, tytoniu i narkotyków (w tym też używek, jak kawa czy herbata). Zasadniczym i unikatowym składnikiem doktryny adwentystycznej jest wiara w naukę o świątyni niebiańskiej, w której arcykapłańską służbę pełni Jezus Chrystus.
Geneza i dzieje
Historycznie, adwentyści są spadkobiercami ruchu Williama Millera z lat 40. XIX wieku. William Miller — kaznodzieja, były kapitan armii amerykańskiej — był inicjatorem tzw. "ruchu drugiego adwentu" (Advent Awakening), który w latach 1831-1844 przetoczył się przez większą część Ameryki w postaci wielkiego ożywienia religijnego. Miller interpretując proroctwa z Księgi Daniela przewidział powtórne przyjście Jezusa Chrystusa na jesień 1844 roku. W wyniku tzw. wielkiego rozczarowania (22 października 1844), rozpoczęto szczegółowe badania teologiczne, których efektem było stworzenie przez kilkuset uczestników ruchu millerowskiego nowego Kościoła.
Głównym badaczem i twórcą Kościoła Adwentystów D.S., był pastor Hiram Edson — jeden z wybitnych kaznodziejów ruchu millerowskiego, pastor Joseph Bates, a także pastor Jakub White i jego żona Ellen White (wcześniej: Ellen G. Harmon), uważana za osobowość charyzmatyczną obdarzoną darem proroczym. Nazwę - Kościół Adwentystów Dnia Siódmego - społeczność przyjęła na pierwszym spotkaniu przedstawicieli zborów w 1860 roku. Pierwsze zjednoczenie zborów (diecezja) oraz przyjęcie projektu struktury organizacyjnej Kościoła nastąpiło w 1861 roku. Oficjalne zorganizowanie, połączenie diecezji w jednolity organizm kościelny oraz powołanie naczelnych władz Kościoła nastąpiło w dniach 20-23 maja 1863 roku na zjeździe wyznawców w Battle Creek w stanie Michigan w USA.
Pierwszym, nieoficjalnym przedstawicielem adwentyzmu w Europie był Polak, pastor Michał Belina-Czechowski, dawny ksiądz katolicki. Adwentyzm dotarł do większości państw Europy dopiero w XX wieku. Do Austrii — w 1902 roku, do Hiszpanii — w 1903, do Portugalii — w 1904, do Jugosławii — w 1905, do Grecji — w 1907, na Litwę — w 1913, do Luksemburga — w 1918.
Inne hasła zawierające informacje o "Kościół Adwentystów Dnia Siódmego":
Wszystkich Świętych
...
Dziady (zwyczaj)
...
Rodzimy Kościół Polski
...
Dzień Zmarłych
...
Dzień Zaduszny
...
Biegun północny
...
Biskup
...
Mieszko II Lambert
...
Adwentyzm
Harvey Kellogg
H. M. S. Richards
Ludwig Richard Conradi
M. L. AndreasenLe Roy FroomSamuele BacchiocchiMark FinleyKościoły
Kościół Adwentystów Dnia Siódmego
Kościół Adwentystów Obietnicy
Kościół Adwentystów Dnia Siódmego Ruch Reformacyjny
Kościół Reformowany ...
Odense
...
Inne lekcje zawierające informacje o "Kościół Adwentystów Dnia Siódmego":
12b Prędkość i hamowanie - część 2 (plansza 8)
...
03 Dokumentacja pojazdu i uprawnienia policji (plansza 7)
...
03 Dokumentacja pojazdu i uprawnienia policji (plansza 4)
...
|