|
komendacja
komendacja (łac. commendatio: polecenie) – w ustroju feudalnym występowała od poł. VIII w., akt cywilnoprawny oddania się osób wolnych pod opiekę możnego – tzw. seniora w zamian za dożywotnią, lecz godną służbę jako wasala lub przymusowe osadzenie jeńców wojennych na folwarkach rolnych. W trakcie ceremonii podpisywano umowę komendacyjną.W ustroju feudalnym nawiązujący do tradycji germańskich akt oddawania się tzw. wolnych pod opiekę króla lub innych możnych zwanych seniorami i zobowiązania się wobec nich pod przysięgą do wiernej, dożywotniej służby jako wasale.
Powszechność tego zjawiska wynikała z poczucia braku bezpieczeństwa, którego nie zapewniało państwo, i z konieczności szukania przez jednostkę oparcia u osób możniejszych.
Inne hasła zawierające informacje o "komendacja":
Beneficjum
...
Francja średniowieczna
...
Kategoria:Średniowiecze
...
Kategoria:Historia prawa
...
komendacja
align=justify>
komendacja (łac. commendatio: polecenie) – w ustroju feudalnym występowała od poł. ...
Inne lekcje zawierające informacje o "komendacja":
026 Feudalizm (plansza 6)
był tylko zdolny, a oddanie się pod taka opiekę latyfundyście nazywano commendatio (komendacja). Takie układy były zawierane na piśmie, a ich zerwanie przez którąkolwiek ...
026 Feudalizm (plansza 15)
...
|
|
|
|