Sławomir Odrzywolski (ur.
21 grudnia
1846
w Zakrzówku, ob. osiedle w
Radomsku
, zm.
3 kwietnia
1933
w
Krakowie
) – polski
architekt
, konserwator zabytków.
W latach 1860-1866 studiował w Instytucie Technicznym w Krakowie, w okresie 1866-1869 uzupełniał wiedzę studiując w Bauakademie w Berlinie. Od 1878 zamieszkał na stałe w Krakowie. W latach 1878-1909 był profesorem w Instytucie Technicznym, od 1879 zaczął współpracować z Komisją do Badań Sztuki w Polsce Akademii Umiejętności. W latach 1887-1913 pełnił funkcję konserwatora drugiego okręgu Galicji.
Był członkiem:
Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych
,
Towarzystwa Miłośników Historii i Zabytków Krakowa
, Grona Konserwatorów Galicji Zachodniej.
Kościół parafialny w Miejscu Piastowym projektu Sławomira Odrzywolskiego zbudowany w 1888 r.
Projektował w stylu
eklektyzmu
, następnie
secesji
i
modernizmu
. Do jego ważniejszych realizacji w Krakowie należą:
- Kamienice przy ulicy Basztowej 23, 24, 25 (obecnie
Hotel Polonia
).
- Kamienice przy ulicy J. Piłsudskiego pod numerami 13, 16 32 34 oraz 36 z 1908.
- Dom własny mieszczący się przy ulicy Studenckiej 19.
- Kamienica przy ulicy Studenckiej 21, zaprojektowana dla arch. Władysława Kaczmarskiego
- Budynek NOT przy ul. Straszewskiego realizowany w latach 1905-1906.
- Gmach Towarzystwa Rolniczego przy pl. Szczepańskim 8 z 1909.
- Gmachy AGH z lat 1923-1935 projektowane wraz z
Wacławem Krzyżanowskim
.
Odrzywolski projektował także liczne kościoły, m.in. w
Albigowej
,
Zabawie
,
Mrowli
i
Rabce
(1902-1908). W latach 1883-1888 na prośbę
Władysława Czartoryskiego
zaprojektował szafy muzealne dla
Muzeum Czartoryskich
. Jest też autorem projektu prospektu organów w
kościele Bożego Ciała w Bieczu
wykonanych w 1898 r. przez
Jana Śliwińskiego ze Lwowa
.
Głównym jego dziełem jako konserwatora jest restauracja
Katedry Wawelskiej
prowadzona w latach 1885-1904. Wg jego projektu wykonano kraty i bramki prowadzące do prezbiterium Katedry, sarkofag dla
Adama Mickiewicza
w 1890, zrekonstruowano baldachim nad sarkofagiem
Władysława Łokietka
oraz w latach 1897-1898 nakryto Wieżę Zygmuntowską hełmem jego projektu.
Wyniki swoich prac publikował w "Czasopiśmie Technicznym" oraz w "Architekcie". W latach 1880-1882 opublikował trzytomową pracę pt: Dawny zamek królewski na Wawelu, a w
1894
Zabytki przemysłu artystycznego w Polsce.
Pochowany został na
Cmentarzu Rakowickim
.