Zatoka Gdańska (
kasz.Gdunskô Hôwinga) –
zatoka
w południowo-wschodniej części
Morza Bałtyckiego
, pomiędzy
Polską
i
Rosją
. Średnia głębokość wynosi około 70 m, a maksymalna 118 m[1]. Przezroczystość wody w zależności od pory roku kształtuje się od 8 do 16 m.
Zasolenie
zatoki wynosi od 7 do 8 promili. W czasie silnych
sztormów
występują
fale
o wysokości przekraczającej 9 m[]. Nad Zatoką Gdańską znajdują się największe polskie porty:
Gdańsk
i
Gdynia
.
Umowną granicę między Zatoką Gdańską a otwartym morzem wyznacza linia łącząca przylądek
Rozewie
z przylądkiem Taran na półwyspie
Sambia
. Na południowym wschodzie granicę Zatoki wyznacza
Mierzeja Wiślana
. Fragment ograniczony
Półwyspem Helskim
i linią
Hel
–
Gdynia
zwany jest
Zatoką Pucką
.