Kamień Pomorski
Kamień Pomorski - (pom. Kamiéń, niem. Cammin in Pommern) – miasto w woj. zachodniopomorskim, w powiecie kamieńskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Kamień Pomorski. Uzdrowisko położone na Pobrzeżu Szczecińskim nad brzegiem Zalewu Kamieńskiego. Druga siedziba archidiecezji szczecińsko-kamieńskiej i tutejszego dekanatu. Port wodny z basenem rybacko-żeglarskim.
Według danych z 30 czerwca 2008, miasto miało 9129 mieszkańców.
Położenie
Miasto położone jest na Pobrzeżu Szczecińskim, dokładnie Wybrzeżu Trzebiatowskim w rozlewisku cieśniny Dziwny tworzącej tutaj Zalew Kamieński. Na zachód od miasta znajduje się Wyspa Chrząszczewska. Miejscowość znajduje się 90 km na północny wschód od Szczecina.
Kamień Pomorski leży w północnej części Pomorza Zachodniego. W latach 1975-1998 miasto administracyjnie należało do woj. szczecińskiego.
Centrum Kamienia Pomorskiego znajduje 7 km od wybrzeża Morza Bałtyckiego. Miasto ma pośredni dostęp do morza poprzez cieśninę Dziwnę.
Warunki naturalne
Rozlewiska wodne (cieśnina Dziwna i jej części: Zalew Kamieński, Zatoka Cicha) są wykorzystywane do uprawiania sportów wodnych i czynnego wypoczynku na wodzie (żeglarstwa, kajakarstwa, windsurfingu oraz wędkarstwa).
Na terenie miasta występują istotne w lecznictwie źródła solankowe i pokłady borowiny. Walory te przyczyniły się do rozwoju lecznictwa uzdrowiskowego. Uzdrowisko wykorzystuje obecnie odwiert solanki (Edward II) w pobliżu zakładu balneologicznego oraz złoże borowiny w odległości 200 m od sanatorium, a także wody zmineralizowane z nowego ujęcia w Dziwnówku.
Na terenie katedralnym, znajduje się wirydarz z cennymi gatunkami drzew i krzewów.
Pomniki przyrody:
- wiąz polny (plac Wolności) - 2 szt.
- lipa drobnolistna (przy katedrze) - 4 szt.
- żywotnik olbrzymi (przy katedrze).
Historia
Jest wysoce prawdopodobne, że ciągłość udokumentowanej źródłami historii zasiedlenia tego miejsca sięga blisko 1850 lat. W czasach antycznych w okolicach Kamienia istniała miejscowość o nazwie Rugium. Została ona odwzorowana na antycznej mapie Ptolemeusza z lat 142-147 n.e. Według wielu hipotez miejscowość ta, zasiedlona przez plemię Rugian, znajdowała się w bezpośrednim sąsiedztwie Kamienia lub w jego miejscu, i wynika to z położenia tej miejscowości na wschód względem ujścia rzeki Odry oraz z usytuowania względem innych zidentyfikowanych już miejscowości Pomorza.
W IX–XI w. była tu osada rybacka i portowa, która otrzymała prawa miejskie w 1274 r. Przez całe średniowiecze Kamień Pomorski jako siedziba biskupstwa był kościelną stolicą Pomorza. W 1876 r. przypadkowo odkryto źródła solankowe, z czasem zaczęto też stosować borowinę z okolicznych torfowisk.
Inne hasła zawierające informacje o "Kamień Pomorski":
Wolin
...
Uznam
...
1408
...
1398
...
1411
...
Bereza (Białoruś)
...
Kopiec Kościuszki
...
Flins
...
Ptasi Kamień
...
Kowary
15°50'00″E / 50.79167, 15.83333
Na mapach:
50°47'30″N 15°50'00″E / 50.79167, 15.83333
TERC
(
TERYT
)5020106021
Miasta partnerskie
Frederikssund
,
Kamień Pomorski
,
Schönau-Berzdorf
,
Vrchlabí
,
Žacléř
,
Malá Úpa
,
Černý Důl,Urząd miejskiul. 1 Maja ...
Inne lekcje zawierające informacje o "Kamień Pomorski":
010b. Rzym (plansza 19)
...
11 LISTOPADA (plansza 1)
...
003 a Rewolucja neolityczna (plansza 3)
...
|