Samuel Maciejowski herbu
Ciołek
(ur.
15 stycznia
1499
(?) – zm.
26 października
1550
) –
biskup chełmski
od
1539
,
płocki
od
1541
,
biskup krakowski
od
19 kwietnia
1546
r, mimo objęcia biskupstwa krakowskiego nie oddał urzędu
kanclerza wielkiego koronnego
. Powodowało to ostrą krytykę ze strony szlachty, oburzonej łączeniem poważnych urzędów w jednym ręku.
Karierę rozpoczynał w
1518
r. jako notariusz w kancelarii króla
Zygmunta I Starego
. W
1522
został przez bpa.
Piotra Tomickiego
wysłany na studia do
Padwy
. W latach
1522
-
1524
studiował filozofię i retorykę. W latach
1524
-
1530
dalsze studia kontynuował w
Bolonii
. Po przyjęciu święceń kapłańskich w
1530
został
kanonikiem
krakowskim
. W
1539
został
podkanclerzym koronnym
. Stronnik króla
Zygmunta Augusta
. Kiedy na sejmie ważyły się losy potajemnie zawartego ślubu króla z
Barbarą Radziwiłłówną
, biskup Maciejowski opowiedział się za sakramentalną ważnością tego małżeństwa. Jako biskup krakowski dbał o poziom wykształcenia kleru, był zwolennikiem łagodnego postępowania wobec innowierców. W
1546
nakazał przeprowadzić wizytację diecezji, która w zamyśle przynajmniej, miała ograniczyć wpływy reformacji, ale z racji na łagodność biskupa cel ten nie został osiągnięty. Zwołał
synod
diecezjalny w
1547
do
Wiślicy
. Niestety uchwały tego synodu nie zachowały się w dokumentach.
Wybudował w
1547
rezydencję
na
Białym Prądniku
, gdzie gromadził wokół siebie uczonych i poetów. Atmosferę tych naukowych i literackich dysput oddał w Dworzaninie polskim
Łukasz Górnicki
, zatrudniony jako pisarz w kancelarii biskupa. Sam Maciejowski był doskonałym znawcą łaciny i greki. Przebudował na swoje mauzoleum grobowe
kaplicę Matki Boskiej Śnieżnej
w
katedrze wawelskiej
, spoczywa w niej wraz ze swoim bratankiem, również biskupem krakowskim,
Bernardem Maciejowskim
.
Źródła
Ks. Bolesław Przybyszewski "Krótki zarys dziejów diecezji krakowskiej" t.II Kraków 1993r