Intercity-Express, dawniej InterCityExpress lub w skrócie ICE –
kategoria pociągów
dalekobieżnych
dużych prędkości
przedsiębiorstwa
DB Fernverkehr
, należącego do grupy
Deutsche Bahn
. ICE stanowi regularnie (zazwyczaj co godzinę) kursujący system pociągów łączących największe miasta w
Niemczech
(i kilku krajach ościennych) istniejący od
1991
. Pociągi ICE poruszają się z prędkościami do 330 km/h.
Obecnie w użytku znajdują się
zespoły trakcyjne
ICE trzech generacji:
oraz
zespoły trakcyjne
ICE z wychylnym podwoziem:
Marka ICE należy do cieszących się największą rozpoznawalnością i najbardziej poważanych w Niemczech. Wedle danych Deutsche Bahn rozpoznawalność marki dochodzi do 100 %.[1]
Historia
Deutsche Bundesbahn
rozpoczęła w
1985
jazdy próbne prototypowym pociągiem testowym dużych prędkości InterCityExperimental (ICE V). W roku 2000 pojazd ten został wycofany z użytku, a do jazd próbnych używany jest obecnie pociąg testowo-pomiarowy
ICE S
.
Po długich dyskusjach między dyrekcją kolei a ministerstwem transportu w
Bonn
na temat wyposażenia, długości i szerokości wagonów oraz ilości składów zamówiono w
1988
serię 41 jednostek, którą z uwagi na planowane
zjednoczenie Niemiec
zwiększono w
1990
do 60 sztuk. Do
1991
wyprodukowano tylko część zamówionych pociągów.
29 maja
1991
odebrano na dworcu w
Kassel-Wilhelmshöhe
oficjalnie do użytku pierwsze w Niemczech pociągi ICE . Jednocześnie oddano do użytku pierwsze w Niemczech
linie kolejowe
dużych prędkości na odcinkach
Hanower–Würzburg
i
Mannheim–Stuttgart
.
Przypisy