Charles Pasqua (ur.
18 kwietnia
1927
w
Grasse
) –
francuski
polityk, senator, dwukrotnie minister, były eurodeputowany.
Życiorys
Urodził się na
Korsyce
. W okresie
II wojny światowej
zaanagażował się w działalność
francuskiego ruchu oporu
[1]. Ukończył licencjackie studia prawnicze, pracował przez lata jako przedsiębiorca.
W drugiej połowie lat 40. zaangażował się w działalność organizacji
gaullistowskich
. Działał w
Unii Demokratów na rzecz Republiki
, a po jej rozwiązaniu został członkiem
Zgromadzenia na rzecz Republiki
. W latach 1968–1973 sprawował mandat posła do
Zgromadzenia Narodowego
. W okresach 1970–1976 i 1988–2004 zasiadał w radzie generalnej departamentu
Hauts-de-Seine
(był m.in. jej przewodniczącym). Od 1983 do 2001 był radnym miejskim w
Neuilly-sur-Seine
.
W latach 1977–1986, 1988–1993 i 1995–1999 pełnił funkcję
senatora
[2]. Dwukrotnie wchodził w skład rządu. Od 20 marca 1986 do 12 maja 1988 był ministrem spraw wewnętrznych w drugim gabinecie
Jacques'a Chiraca
. Od 30 marca 1993 do 18 maja 1995 ponownie pełnił tę funkcję (w randzie ministra stanu) w rządzie
Édouarda Balladura
. W związku ze swoją działalnością na tych stanowiskach stał się podejrzanym w kilku sprawach karnych. W 2004 zarzucono mu przyjęcie 12 mln baryłek
ropy naftowej
w zamian za publiczne wspieranie reżimu
Saddama Husajna
[3]. W 2008 rozpoczął się proces, w którym Charles Pasqua oraz ponad 40 innych przedsiębiorców i polityków (w tym syn byłego prezydenta
François Mitterranda
) zostali oskarżeni o korupcję i udział w procederze nielegalnego dostarczania broni do
Angoli
[4].
W 1998 opuścił RPR, zarzucając jego liderom odejście od idei gaullistowskich. Powołał własną partię pod nazwą
Zgromadzenie na rzecz Francji
, która w 1999 w sojuszu z
MPF
zajęła drugie miejsce w wyborach do
Parlamentu Europejskiego
. Charles Pasqua sprawował mandat eurodeputowanego w okresie 1999–2004. Był przewodniczącym grupy
Unii na rzecz Europy Narodów
[5].
Zadeklarował swój start w
wyborach prezydenckich w 2002
, jednak nie zdołał zarejestrować swojej kandydatury. Jego zmarginalizowane ugrupowanie nawiązało współpracę z
Unią na rzecz Ruchu Ludowego
, a po porażce w wyborach do PE w 2004, praktycznie zaprzestało aktywnej działalności. Charles Pasqua w tym samym roku z poparciem UMP został ponownie wybrany do
Senatu
[2].
Przypisy