Pojezierze Kujawskie (
315.57
) –
mezoregion fizycznogeograficzny
w środkowej
Polsce
(
Kujawy
), stanowiący południowo-wschodnią część
Pojezierza Wielkopolskiego
. Region graniczy od północy z
Równiną Inowrocławską
, od zachodu z
Pojezierzem Gnieźnieńskim
, od południa z
Wysoczyzną Kłodawską
a od wschodu z
Kotliną Płocką
; na południowym zachodzie region styka się z
Kotliną Kolską
a na południowym wschodzie z
Równiną Kutnowską
. Pojezierze Kujawskie leży na pograniczu województw:
kujawsko-pomorskiego
,
wielkopolskiego
i
mazowieckiego
oraz fragmentarnie
łódzkiego
(
gmina Łanięta
).
Mezoregion jest jeziorną
wysoczyzną
(
pojezierzem
) o wysokościach do 159 m n.p.m. Pojezierze Kujawskie ma krajobraz
równinny
, którego południowe krańce wyraźnie wyznaczają najdalszy zasięg ostatniego
zlodowacenia
. Południową część regionu przecinają dwa pasma
wzgórz
morenowych
, rozdzielonych biegiem
Noteci
. Rozmiary
jezior
są stosunkowo małe oprócz tych położonych w tzw. rynnie goplańskiej – m.in.
Jezioro Głuszyńskie
i
Jezioro Pątnowskie
. Pojezierze Kujawskie jest przede wszystkim regionem
rolniczym
o żyznych
glebach
i ograniczonym
zalesieniu
.
Ośrodki miejskie na obszarze mezoregionu są liczne lecz na ogół niewielkie. Są to
Gostynin
(na pograniczu),
Radziejów
,
Brześć Kujawski
,
Piotrków Kujawski
,
Kowal
,
Sompolno
,
Lubraniec
,
Izbica Kujawska
,
Chodecz
,
Przedecz
i
Lubień Kujawski
, ponadto byłe miasta
Brdów
,
Babiak
oraz wsie
Choceń
,
Topólka
,
Bytoń
,
Boniewo
,
Wierzbinek
i
Baruchowo
(na pograniczu).
Bibliografia
- J. Kondracki, Geografia regionalna Polski, PWN, Warszawa 2002 ()
- Słownik geograficzno-krajoznawczy Polski, PWN, Warszawa 1998, ()