Podstawowe kategorie systematyczne w hierarchicznym systemie klasyfikacji biologicznej. Kategorie pomocnicze nie zostały pokazane.
Królestwo (
łac.
regnum, l.mn. regna) – stosowana w
systematyce organizmów
kategoria systematyczna
obejmująca spokrewnione
typy
(phylum) w zoologii, lub
gromady
(divisio) w botanice. Tradycyjnie, od czasów Karola Linneusza królestwo było uważane za kategorię systematyczną najwyższej rangi. Pod koniec XX w. systematycy wprowadzili wyższą od królestwa kategorię nazywaną
domeną
, nadkrólestwem lub cesarstwem. W
nomenklaturze botanicznej
i
zoologicznej
regulowanych przez Międzynarodowe Kodeksy Nomenklatury
Botanicznej
i
Zoologicznej
królestwo nadal jest uznawane za kategorię najwyższej rangi[1][2]. Podkategorią królestwa jest podkrólestwo (subregnum). Natomiast stosowany czasem termin nadkrólestwo (superregnum), choć formalnie poprawny, używany jest w randze najwyższej kategorii systematycznej –
domeny
lub cesarstwa.
Trzy królestwa
Szwedzki biolog
Karol Linneusz
dzielił świat ożywiony na dwa królestwa, które nazwał Regnum Animale (zwierzęta) i Regnum Vegetabile (rośliny). Świat nieożywiony zaliczył do trzeciego królestwa – Regnum Lapideum (minerały). W 1866
Ernst Haeckel
wprowadził królestwo
Protista
. Podział organizmów na trzy królestwa był stosowany do drugiej połowy
XX wieku
.
Pięć królestw Whittakera
W 1969 roku
Robert Whittaker
zaproponował nową koncepcję klasyfikacji organizmów[3], w której wyróżnił pięć królestw:
Cavalier-Smith
Thomas Cavalier-Smith
jest autorem koncepcji podziału organizmów na sześć (początkowo osiem) królestw[4][5], zgrupowanych w dwóch
cesarstwach
(ang. empire). Cavalier-Smith dodał – do pięciu dotychczas akceptowanych (bakterie, protisty, grzyby, rośliny oraz zwierzęta) – królestwo
Chromista
.
Pozycja taksonomiczna
Położenie królestwa i podkrólestwa w hierarchii
taksonomicznej
wygląda następująco:
Przypisy
Zobacz też
