Kotlina Żywiecka (
513.46
) - duża kotlina śródgórska w
Beskidach Zachodnich
, której centrum znajduje się w rejonie ujścia do
Soły
jej dwóch dużych dopływów: prawobrzeżnej
Koszarawy
i lewobrzeżnej
Żylicy
.
Obniżenie Kotliny Żywieckiej, o powierzchni 321 km2, ograniczone jest od zachodu przez
Beskid Śląski
, od północny - przez
Beskid Mały
, zaś od wschodu i południa przez
Beskid Żywiecki
. Dno kotliny wznosi się na wysokość 340 - 500 m n.p.m. Pokryte jest w większości niewysokimi wzgórzami i niskimi grzbietami, porozdzielanymi dolinkami licznych potoków.
Południowa część Kotliny Żywieckiej stanowi klasyczny przykład
okna tektonicznego
. Okno tektoniczne Żywca jest tzw. oknem podwójnym: spod płaszczowiny godulskiej odsłania się tu płaszczowina cieszyńska, a spod płaszczowiny cieszyńskiej - płaszczowina podśląska. Daje to dobrą możliwość poznania
tektoniki
fliszu karpackiego
w tej części Beskidów.
Spiętrzone przez zaporę w
Tresnej
wody rzeki
Soły
tworzą
Jezioro Żywieckie
, zajmujące północną część kotliny. Na południe od jeziora, w centrum kotliny leży
Żywiec
.
Charakterystycznym elementem panoramy Kotliny Żywieckiej jest masyw
Grojca
(612 m n.p.m.) w widłach Soły i Koszarawy, dominujący od południowego wschodu nad zabudowaniami Żywca.